استیو گروسمن ، ساکسیفونیست که وقتی در استخدام مایلز دیویس در 18 سالگی ، در 13 آگوست در گلن کاو ، نیویورک درگذشت. او 69 سال داشت. <کلاس p = "css-158dogj evys1bk0"> برادر کوچکتر وی و تنها بازمانده فوری ، مایلز ، گفت علت علت ایست قلبی است.
آقای. گروسمن در سال 1969 ، درست یک سال پس از ورود به مدرسه جولیارد ، هنگامی که دیویس وارد آنجا شد ، در دهکده گیت در منهتن بازی می کرد. آقای گروسمن در آن زمان عملاً ناشناخته بود ، اما دیویس – قاضی حیرت انگیز استعدادی که در سال های گذشته نیز افراد محاصره شده بودند. جان کلترین ، هربی هنکاک ، کیت جارت و دیگر ستارگان آینده – تصمیم گرفتند که او را در گروه خود می خواهد.
آقای. گروسمن ، که ساکسوفون تنور و سوپرانو بازی می کرد ، در یک لحظه مناسب به آن پیوست. دیویس به تازگی ضبط آلبوم “Bitches Brew” را آغاز کرده بود ، در آبشارهای جاز و راک ، و موسیقی او شروع به یافتن مخاطبان بزرگتر و جوان تری می کرد.
آقای. گروسمن کفش های بزرگی برای پر کردن داشت. وی جایگزین وین شاتر شد که بسیاری از آنها را یکی از بزرگترین ساکسیفونیست ها و آهنگسازان تاریخ جاز . آقای Shorter ، که از سال 1964 با دیویس همراه بود ، برای تشکیل گروه Weather Report با صفحه کلید جو جو Zawinul ترک کرده بود.
آقای. کار گروسمن با دیویس ، هم در کنسرت و هم در پرونده هایی مانند “یک ادای احترام به جک جانسون” ، موسیقی دان ها و شنوندگان را تحت تأثیر قرار داد.
پس از گذشت حدود یک سال با دیویس. برای کار با یک گروه موسیقی مشهور دیگر: درامر الوین جونز ، معروف ترین به خاطر دوره طولانی خود با Coltrane. آقای گروسمن ، که مانند اکثر ساکسیفونیست های نسل خود ، تحت تأثیر موسیقی کولترن بود ، تا سال 1976 در این گروه ماند – تا مدت زمان زیادی در کنار یک شاگرد دیگر Coltrane ، به نام دیو لیبمن. آقای گراسمان به زودی به عنوان چراغ برجسته مدرسه پس از كولترا شناخته شد.
