در “هزارتوی” بیشتر “فصل ها” از دو قسمت تشکیل شده است توسط یک آهنگساز در حال ساخت یک اثر از دیگری. فصل اول با “جغد پرواز نکرده است” از “در یک مسیر بیش از حد رشد” از Janacek آغاز می شود. این قطعه با انفجارهای کوتاه و برانگیخته ای باز می شود ، مانند سرگرمی های ناخوشایند روستایی ، که همچنان متوقف می شوند و معلق می شوند ، زیرا آرامش توسط عبارات جذاب و عبارات شبیه به کرنا ، تداعی کننده آهنگهای عامیانه باستان ، ارائه می شود. این منجر به تنظیم “Les Sourdines” ، از اپرای “Armide” Lully می شود – موسیقی ای که هاله دنیای قدیم Janacek را منعکس می کند ، در حالی که با هارمونی های ترد و ریتم های تیز زنده است. سه گانه با قطعه دیگری از Janacek ، “Words Fail” بسته می شود – و در واقع آنها در این موسیقی آشفته و تغییر دهنده انجام می دهند.

در بخش بعدی ، دو مورد از شش گزینه بتهوون. 126 باگاتل ، از سالهای پایانی این آهنگساز ، “دایره جادویی بی نهایت” ساخته جورج کرامب را قاب می کند. با بازی آقای گریلزامر ، باگاتل شماره 4 بسیار دلباخته است ، تقریباً شبیه موسیقی تعقیب و گریز در یک کمدی فیلم صامت است. هنوز بخش میانی مرموز می شود ، و ملودی آرام و بی نفس آن از الگوی بیس لجباز ظاهر می شود.

این احساس مرموز را هنگام شروع خرده به یاد می آورید: قطعه ای براق و آهسته صداهای دزدگیر مانند ، شکل های مارپیچ وهم آور و آکورد های ضخیم ، مخمل خواب دار. Bagatelle شماره 5 ، که گروه را می بندد ، در اینجا به نظر می رسد تلاشی لطیفانه و مهربانانه برای آشتی دادن صداهای متفاوتی است که ما اخیراً شنیده ایم. در یک فصل دیگر ، لیگتی استودیوهای فولادی و پیشران یک قطعه پیچیده و ظریف از “The Art of Fugue” باخ را قاب می کند.

هسته اصلی “هزارتوی” به رنج آور گرانادوس داده می شود “عشق و مرگ” ، یک کار راپسودیک 13 دقیقه ای با احترام Chopinesque و عبارات پیشنهاد یک آهنگ گیتار فراموش شده. دو قسمت “نابینایی تکراری” دیوانه وار آقای Pelz توسط تنظیم آقای Greilsammer در مورد “هزارتوی” آهنگساز باروک Marin Marais ، آهنگساز باروک ، که در ظاهر صدای خنده دار و متحرک به نظر می رسد ، شکسته شده است ، اما دقیقاً در زیر با خوشه های تارت و حرکات ناخوشایند مشخص شده است . سرانجام ، دو قطعه آتشین از Scriabin زمینه تغییر شکل تنظیم آثاری را از جاناتان کرن برای یک قطعه باروک برای ارکستر توسط Rebel ، با عنوان مناسب “هرج و مرج” – موسیقی پر از آب ، غیر قابل پیش بینی و حیرت انگیز فراهم می کند.

علاوه بر موفقیت در لذت شنیدن ،” هزارتوی “این دیدگاه را که موسیقی کلاسیک داستانی از یک تکامل ثابت و قابل توضیح است ، به چالش می کشد. شاید تاریخ موسیقی بیشتر شبیه هزارتوی باشد. این آلبوم ما را ترغیب می کند که با آن همراه شویم – بله ، به دنبال نقاط نور و زمین باشیم ، اما همچنین از اینکه گمراه شویم لذت ببریم.