درگذشت
در 1978 ، سالومه بی ، بازیگران و نوازندگان سیاه پوست را برای تمرین “نیلی” جمع کرد ، تجدید نظر موسیقی که وی در مورد تکامل بلوز نوشت و در آن بازی کرد. او کار خود را با یک سخنرانی آغاز کرد.
داریل آوایی ، مدیر تولید نمایش ، “به او گفت:” این عکس ماست “. “این فرصت ماست تا به آنها نشان دهیم که چقدر توانایی داریم” ، یعنی مخاطبان سفید پوست. “و ما این کار را کردیم.”
این نمایش در جامعه موسیقی کوچک تورنتو لحظه ای آبخیز محسوب می شد. “نیلی” که به طور عمده تولید کاملا سیاه بود ، با بازخوردهای بسیاری روبرو شد ، بیش از یک سال برای فروش گسترده مردم بازی کرد و دو بار جایزه تئاتر شهر ، اولین سال اهدا جوایز دورا ماور مور را کسب کرد. < p class = "css-158dogj evys1bk0"> خانم. بیگ برای آواز روحانی خود به موسسه ای در کانادا تبدیل شد و همین باعث شد لقب “اولین بانوی بلوز کانادا” را بدست آورد. اما او خیلی بیشتر بود: او یک بازیگر ، نمایشنامه نویس و کارگردان موزیکال بود که با ایجاد فرصت های تئاتر برای سیاه پوستان در کانادا زمین گیر شد.
<کنار کلاس = "css-ew4tgv" aria- label = "ستون همراه">
“او داد ما آن تصویری از اینکه چه کسی می توانیم باشیم او عمیق سیاه بود ، با آن ویژگی های عمیق سیاه ، در زمانی که واقعاً آنقدرها قابل دسترسی نبود. “، خواننده و بازیگر زن ، دتابورا جانسون ، که مربی خود را در خانم بی یافت ، گفت. “او در زیبایی بسیار سختگیر بود.”
خانم. بی 8 اوت در یک مرکز مراقبت طولانی مدت در تورنتو درگذشت. او 86 ساله بود. مرگ او توسط دو دخترش تأیید شد ، آنها گفتند كه وی 16 سال از زوال عقل رنج می برد.
سالومه ویدمن-بی در 10 اكتبر متولد شد ، سال 1933 ، در نیوارک ، ششمین فرزند 9 فرزند ویکتوریا و اندرو ویدمن. مادرش خانه دار بود و پدرش شیشه های آسمان خراش های آن طرف رودخانه منهتن را تمیز می كرد.
آقای. ویدمن علاقه زیادی به ریشه های آفریقایی سیاه پوستان در ایالات متحده داشت و در زمان تولد سالومه به معبد علوم موروی آمریکا پیوست و پسوند “Bey” را به نام و نام او پیوست. وی همچنین اسلام آورد. خواهرش ، جرالدین دی هاس ، گفت که سالومه (این معنی به معنی “صلح” است) در ماه رمضان با یادگیری نماز به زبان عربی و روزه گرفتن بزرگ شد.
پول کم بود ، اما خانه پر از موسیقی بود که از رادیو و از یک پیانوی قدیمی در اتاق نشیمن می ریخت. کودکان یادگیری را یاد می گرفتند و غالباً دور پیانو می نشستند و با هم آواز می خواندند. سالومه ، به همراه کوچکترین خواهر و برادرشان ، استعداد خانواده محسوب می شد ، اندی ، که در سن 3 سالگی و اولین رکورد خود را در 12 کاهش دهد. (آقای بیگ ، اکنون 80 ساله است) از نظر بسیاری یکی از بزرگترین خوانندگان موسیقی جاز در آمریکا است.)
<کنار کلاس = "css-ew4tgv" aria-label = "ستون همراه">
وقتی سالومه 14 ساله بود ، با خواهران بزرگترش از خانه بیرون رفت تا در شب آماتور شرکت کند تئاتر آپولو در هارلم. او پیروز شد.
او در سال 2000 به تورنتو استار گفت: “پدر من سقف را زد”. “او به جای اینکه به تجارت بپردازد ، می خواست که من حقوق بخوانم.”
او این کار را به مدت دو سال در دانشگاه راتگرز در نیوجرسی انجام داد. اما او همچنین در کلاب های شبانه با جرالدین آواز می خواند ، و هنگامی که اندی به آنها پیوست تصمیم گرفت خود را وقف موسیقی کند.
“سرانجام فهمیدم که در دادگاه ، برای کمک به یک یا دو نفر در یک زمان ، “او به سرویس خبری کانادایی Southam News در 1997 گفت.” با رفتن به یک سالن برای آواز خواندن ، می توانید به یک اتاق پر از مردم برسید. “
خواهران و برادرانی که به عنوان اندی و خواهران بیگ منصوب شده اند ، در اروپا گشت و گذار می کنند و در Blue Note در پاریس به طور منظم تبدیل می شوند ، جایی که اعضای مخاطب شیپور چت بیکر و بازیگر مارلون براندو .
یک شب در اوایل دهه 1960 ، پس از یک کنسرت در تورنتو ، این سه نفر پس از هو بازی افتادند باشگاه شما توسط هوارد متیوز اداره می شود ، که اولین و تنها عشق خانم بی خواهد شد.
<کنار کلاس = "css-ew4tgv" aria-label = "ستون همراه">
“همانطور که آنجا نشستم ، هوارد گفت:” تو زیباترین هستی زن سیاه پوستی که تاکنون دیده ام. “” او به The Toronto Star گفت.
خانم. بی به تورنتو نقل مکان کرد ، و او و آقای متیوز در سال 1964 ازدواج کردند.
آقای متیوس با شرکای خود رستورانی به نام راه آهن زیرزمینی افتتاح کرد. پرسنل سیاهپوش با لباسهای یکپارچه راه آهن لباس پوشیدند و بشقابهایی از دنده های کبابی ، سبزیجات و کیک ادویه ای سرو کردند.
خانم. بیگ در کلوب های شهر بازی می کرد و عاشق تئاتر موسیقی شد و به تولیدات در دهکده جهانی در آنجا پیوست. در سال 1971 ، او در نمایش موزیکال “Justine” بازی کرد. وقتی بعداً در خارج از برادوی ارائه شد و به “Love Me، Love My Children” تغییر نام داد ، وی برنده جایزه Obie شد.
او همچنین در برادوی ظاهر شد ، در نمایش هایی مانند “Don “مرا اذیت نکن ، نمی توانم کنار بیایم” و “بازوهای تو خیلی کوتاه است تا بتوانم با خدا جعبه کنم” ، اما در اواخر دهه 1970 تصمیم گرفت که می خواهد فرصت های بیشتری را برای مجریان سیاه پوست در تورنتو ایجاد کند. “نیلی” اولین نمایشی بود که وی نوشت. پس از آن بازخوانی های موسیقی در مورد خواننده و بازیگر دنبال شد Ethel Waters (” Shimmytime “، 1983) و خواننده بلوز Ma Rainey (” Madame Gertrude “، 1985).
دخترش گفت: “او برای صداهای سیاه فضایی درست می کرد و میراث ها را زنده نگه می داشت” a class = “css-1g7m0tk” href = “http://stateofsate.com/” عنوان rel = “noopener noreferrer” target = “_ blank”> Sate ، نوازنده ای که با یک نام واحد عمل می کند.
<کنار کلاس = "css-ew4tgv" aria-label = "ستون همراه" >
< div class = "css-1fanzo5 StoryBodyCompanionColumn">
بسیاری از موسیقیدانان و بازیگران سیاه پوست از تورنتو اعتبار خانم بی را برای کشف و راهنمایی آنها می دانند.
<کنار کلاس = "css-ew4tgv" aria-label = "ستون همراه">
خانم. بی یک سبک علامت تجاری ایجاد کرد ، با پوشیدن لباس های پرنعمت گلدار ، گردنبندهای تیز و موهای خود را در یک تریکو آفریقایی یا تزئین شده تزئین کرد.
خانه Bey-Matthews در تورنتو پناهگاه سیاه پوستان شد انواع خلاق دیزی گیلسپی ، بی.بی.کینگ و ری چارلز بعد از نمایش ها همه جا افتادند.
این زوج دارای دو دختر بودند. در سال 1978 ، هنگام ملاقات مادربزرگ آقای متیوز در زادگاهش در سنت کیتس در زمان تعطیلات ، آنها از زنی باخبر شدند که هنگام زایمان فوت کرده بود. خانم بی به شوهرش گفت: “فکر نکنید من دیوانه هستم ،” اما دو شب پیش خواب دیدم که یک پسر داریم و او را به کانادا رساندم. ” او آن را به عنوان نشانه ای دید. روز بعد او به بیمارستان رفت و کودک را در آغوش گرفت. زن و شوهر او را به فرزندی پذیرفتند.
خانم. بیگ فرزندان خود را در معرض هنر قرار داد و آنها را به مهمانی ها ، نمایش ها ، کنسرت ها و باشگاه ها آورد. او با آنها آهنگهایی را با پیانو کار می کرد ، و آنها با او در صحنه ظاهر می شدند ، اغلب به عنوان اعضای گروه او ، سالومه بیگ و اقوام. او بعداً موزیکالی را براساس سوالات مربوط به بی عدالتی و ناهماهنگی ناشی از دختر بزرگترش ، توکو – که مانند خواهرش فقط از یک نام استفاده می کند ، تهیه کرد. این محصول “Rainboworld” بیش از 40 فرزند داشت و در سال 1993 در یکی از نمایش های خود دختر کوچکترش را بازی کرد.
علاوه بر دخترانش و پسرش ، مارکوس ، از خواهر او ، خانم بی ، جان سالم به در برد. برادرش ، اندی ؛ و چهار نوه. شوهر وی در سال 2016 درگذشت.
در سال 2005 ، خانم بی به عنوان عضوی از نظام کانادا انتخاب شد. اما این یک جایزه افتخاری بود. او هرگز شهروند کانادا نشده است.
<کنار کلاس = "css-ew4tgv" aria-label = "ستون همراه">
