برادران از اولین دانش آموزان پذیرفته شده در دبیرستان هنر شیکاگو بودند در سال 2009 ، سال افتتاحیه آن مدرسه آهنربا. از آنجا آقای راس برای ادامه تحصیل به م Instituteسسه بروبک در کالیفرنیا رفت و در آنجا از استیفون هریس ویبرافونیست آموخت و با شیپور موسیقی امبروز آکینموسیر و پیانویست جرالد کلایتون ارتباط برقرار کرد که مربی شدند. (او در اواسط سال 2010 در مدرسه جدید تحصیل کرد ، سپس بعد از اینکه برنامه تورهای شما بیش از حد طاقت فرسا شد ، تحصیل را رها کرد. در طول قرنطینه ، وی به دنبال تحصیل در کلاس های مجازی شرکت کرده بود.)

در تمام مدت ، آقای راس در حال کار بر روی سبک بازی متمرکز بر وضوح ، و به شدت تحت تأثیر Milt Jackson ویبرافونیست کلاسیک بود. او تصمیم گرفت که مانند دو جکسون مانند چهار جنجال مانند سایر جنجالهای زندگی معاصر استفاده کند. وی گفت: “هر چقدر بیشتر یادداشت داشته باشید ، بیشتر هماهنگی را دیکته می کنید و من نمی خواهم این کار را انجام دهم”.

مراقب باشید که خیلی رکاب نزنید به سختی ، با تمیز نگه داشتن هر نت درخشان و مات و مبهم ، او به خود آموخت كه بین دویدن ملودیك غبغب و فواصل زمانی سخاوتمندانه فضا ، فشار را تغییر دهد. درست همانطور که جکسون مارک خود از نوسان را تعریف کرد – نوعی شیرینی جسور که به ساخت و سازهای منظم مدرن موسیقی کوارتت جاز اضافه می کند – آقای راس سخت تلاش کرده است تا مهره ای موزون ایجاد کند که شخصیت و لحظه او را بخوبی بیان کند.

“جول تقریباً علمی بوده است راه ، رسیدن به DNA: نوسان چیست ، نوسان در سال 2020 برای او به چه معناست؟ “، امانوئل ویلکینز ، ساکسوفونیست ، عضو Good Vibes و یکی از نزدیکترین همکاران آقای راس گفت.

” ما اکنون به هنرمندان گوش خواهیم داد و او مانند “یو ، همین! این همان معنای نوسان در سال 2020 است. “” آقای ویلکینز ادامه داد. “داشتن این مکالمات با او جالب بوده است ، زیرا همیشه در واقع لمس سنت و داشتن رابطه فیزیکی با آن بوده است.”

برای آقای راس ، نوسان امروز باید الاستیک و فنر باشد ، از نظر پا پا باشد اما روی زمین کاملاً متعادل باشد. وقتی او هدف روده را دارد ، می تواند عمیق تر و کندتر شود – مانند “3-1-2” ، ادای احترام به شیکاگو که “شما کی هستید؟” را با نواختن ریتم نوسان سه بر چهار جرمی داتون ، درامر به الوین جونز و به ریشه های موسیقی جاز.

“من ضربات عقب را دوست ندارم” ، با این استدلال که وقتی امروزه درامرها خیلی سخت به رونق هیپ هاپ کلاسیک ، می تواند محدود کننده باشد. او فضای بیشتری برای اختراع و روان بودن می خواهد.

آقای راس گفت: “من در هر کنسرت به داتون می گویم ، 2 و 4 بازی نکنید.” سپس لحظه ای به آن فکر کرد و فکر کرد که آیا با اصرار بر گشودگی ، آیا نسبت به جزم عقب است؟ وی افزود: “حقیقتاً من برای او کاری ندارم که او چه کاری انجام می دهد ،” “من نمی خواهم جلوی چیزی را بگیرم.”

مقالات این مجموعه نوازندگان جاز را که به شکل دادن به شکل هنر کمک می کنند بررسی می کنند ، اغلب فراتر از انعکاس کانون توجه.