
تحت سلطه یک رژه آشنا موسیقی دانان فرسوده – ژن سیمونز ، آلیس کوپر ، کیت ریچاردز – مستند “چاک بری” تقریباً مخالف موضوع آن است. خاموش و متعارف ، این ورقه ورقه ای بیشتر اوقات زمانی از طریق اوج های شغلی و پایین آمدن جنایت ، شما را به این فکر می اندازد که چگونه چنین استعدادی روان ( او در سال 2017 درگذشت ) می تواند به گونه ای ناسازگار مورد استفاده قرار گیرد. p>
کنار گذاشتن پنیر ، رنگی دراماتورژی ، فیلم Jon Brewer یک پرتره کاملاً دوتکه دارد. از یک طرف – در مصاحبه های تقریباً هفت دهه همسر بری ، تمتا بری ، و سه نفر از چهار فرزندش – یک تهیه کننده فداکار وجود دارد. از طرف دیگر ، هنرمند دمدمی مزاج ، زن و تکرار مجرم ، مشکلات حقوقی نگران کننده تر a > به راحتی توسط وكیلش ، وین شونبرگ ، بعنوان تركیباتی از سوings تفاهم ، نژادپرستی و اجرای بی رویه قانون توضیح داده شد. p> کنار> div>
عدم همکاری این دو ، با شروع انتشار “Maybellene” در سال 1955 و سپس تصاحب آهنگ های بری توسط گروه های بریتانیایی مانند Rolling Stones و Beatles ، Brewer به موسیقی روی می آورد. این دور از تنها راهی است که بری و دیگر هنرمندان سیاه پوست در آن زمان مورد استثمار قرار گرفتند ، اما “چاک بری” عمدتا بینی و پهلوهای خود را از کنار پائولا و رسوائی های دیگر صنعت موسیقی نگه می دارد. در کلیپ ها و فیلم های کنسرت بایگانی از مستند تیلور هکفورد در سال 1987 در مورد بری ، ما یک مجری رشته ای ، اما در عین حال کم توجه و کنترل کننده را می بینیم ، بازیگری که به فریب خورده است و قبل از اجرا مرتباً حق الزحمه خود را به صورت نقدی طلب می کند. p>
<کنار کلاس = "css-ew4tgv" aria-label = "ستون همراه"> side> div>
با این وجود مردی که استیون وان زندت با شوخی اظهار داشت” گانگستر اصلی هیپ هاپ “است که هرگز کاملاً مورد توجه قرار نمی گیرد. p>
” دختر بزرگ او ، اینگرید بری ، غمگین ترین قلب فیلم ، می گوید: “او شاعر بود.” او سزاوار حرف آخر است. p>
چاک بری b>
رتبه بندی نشده است. زمان اجرا: 1 ساعت و 43 دقیقه. سازمان دیده بان سینمای مجازی انجمن فیلم .
<کنار کلاس = "css-ew4tgv" aria-label = "ستون همراه">