< / div>
فیزیکدانان پدیده ای به نام درهم تنیدگی کوانتومی را بررسی کردند که در آن ذرات از هم جدا مسافت به گونه ای رفتار کاملاً مطابقی را نشان می دهد. این چیزی شبیه به کارهای Autechre ، دوتایی انگلیسی شان شان بوث و راب براون است که از اواخر دهه 1980 موسیقی الکترونیکی را دستکاری و کجی می کنند.
“به طور کلی ، هرچه احساس محدودیت کنیم ، بیشتر سعی می کنیم آن را تحت فشار قرار دهیم. “بوت در یک مصاحبه نادر از طریق FaceTime گفت ، با بوت در” مکانی نامعلوم “در نروژ و براون در بریستول ، انگلیس.
مدت ها قبل از همه گیری ، بوت و براون کار خود را در استودیوهای جداگانه خانگی با استفاده از آنچه “دکل” یا “سیستم” می نامید آغاز کرده بودند: تنها دو نسخه از مجموعه سخت افزار و نرم افزارهایی که به روزرسانی می شود موسیقی آنها را تولید می کند ، به آنها امکان می دهد جداگانه ضبط کنند و سپس ، در صورت احساس صلاحیت ، آهنگهای یکدیگر را به اشتراک می گذارند و اصلاح می کنند. اغلب – همانطور که از طریق کنفرانس ویدیویی همکاری می کنند – متوجه می شوند که حتی قبل از اتصال مجدد به ایده های مشابهی رسیده اند.
“ما رفتار متفاوتی داریم” . “ما گاهی سعی می کنیم به همان هدف برسیم ، اما با رویکردهای بسیار متفاوت. اما واقعاً از این واقعیت مطلع می شویم که بیشتر اوقات در یک صفحه هستیم. “
بوث و براون هر دو اهل روچدیل ، شهری در نزدیکی منچستر انگلیس هستند و از اواخر دهه 1980 همکاری در زمینه میکس مپ و موسیقی الکترونیکی را آغاز کردند. هیچ یک از آنها آموزش رسمی موسیقی نداشته اند. براون در مدرسه هنر در رشته معماری تحصیل کرد و بوت شش ماه را در دوره های مهندسی صدا و الکترونیک گذراند.
بوت گفت: “من هنوز احساس نوازندگی نمی کنم.” “من نمی دانم ما چه کسانی هستیم ، زیرا ما ناشی از خرابکاری در سوابق دیگران بودیم. شما فقط با گوش دادن به بسیاری از سوابق و سپس داشتن تجهیزات ، این مطالب را یاد می گیرید. بیشتر آموزشهای من در اوایل دوره راهنمای تجهیزات بود. “
در طی ده ها آلبوم ، EP و ضبط کنسرت ، Autechre از ساختن یک باشگاه کم و بیش پیشرفت کرده است. موسیقی – منعکس کننده تکنو ، الکترو و هیپ هاپ صحنه اطراف آنها در منچستر – به سمت قطعات سازنده غیر قابل پیش بینی بیشتر.
یک آهنگ Autechre می تواند سعادتمندانه یا بی رحمانه باشد ، آتونال یا مالت ، پوینتیلیستی یا پوششی ، پیشراننده یا شناور ، حداقل یا حداکثر. پروژه Autechre از اوایل سال 2018 هشت ساعت موسیقی به سفارش ایستگاه رادیویی آنلاین فوق العاده ماجراجویانه NTS بود که بعدا Autechre با عنوان “NTS Session 1-4” منتشر کرد. فینال آن ، “همه پایان” ، یک قطعه 58 دقیقه ای کاملاً دگرگون شده و نهایتاً متعالی هواپیمای بدون سرنشین بود.
صداهای انتخاب شده Autechre با افتخار مصنوعی هستند و با تمام توانایی های پردازش رایانه ای پس از انسان مونتاژ می شوند. اما حتی با استفاده از حلقه ها ، ضربات برنامه ریزی شده و الگوریتم های پیچیده ، موسیقی Autechre از تکرارهای آسان و شبکه های واضح موسیقی الکترونیکی سرپیچی می کند. Tempos نوسان دارد ، هارمونی سرگردان است ، timbres تاب می یابد. برای تلفن های موبایل مهم نیست که چقدر غیرخودی هستند ، همیشه انگار دستانی دارند که دستگیره های (مجازی) را از روی هوس باز می پیچانند و همیشه گوش می دهند.
Autechre آلبومی را که جمعه منتشر می کند ، “SIGN” را در بیشتر سال های 2018 و 2019 ضبط کرد و آن را در فوریه و مارس ، زمانی که ویروس کرونا ویرایش کرد ، تکمیل کرد. تازه شروع به تأثیر بر اروپا و ایالات متحده کرد. تقریباً در همه آلبوم های Autechre ، عناوین آهنگ عمداً قابل احترام نیستند: “si00” ، “esc desc” ، “psin AM”. عنوان آلبوم بزرگ ، براون گفت ، “یک آغاز اولیه است ، اما ما نمی خواهیم به کسی بگوییم که مخفف آن است.”
با این حال حال و هوای کلی آلبوم – قابل تأمل ، مالیخولیایی ، پیشگویی ، فروتن ، اما در بعضی مواقع پرشور و شکننده نیز – برای سال 2020 انزوا ، عدم اطمینان ، نزاع سیاسی و ویرانی اقتصادی پیشگام بود.
اینها گزیده های ویرایش شده از یک مکالمه دو ساعته بسیار گسترده با Autechre است.
وقتی در مورد آلبوم احساس می کنید اکنون به آن گوش دهید؟
غرفه دریایی عجیب است که عجیب است. این خیلی واقعی است همه این موارد Covid من را در مکانی واقعاً متفاوت از مکانی که در هنگام تدوین آن بودیم ، قرار داده است. در آن زمان ما می گفتیم ، “این کاملا درست است.” اما حالا من فکر می کنم که آیا این خیلی درست است و اگر کاملاً صادق باشم واقعاً کمی خودآگاهی دارم. گوش دادن دشوار است زیرا از نظر احساسی بسیار طنین انداز است. من قصد داشتم چیزی خالص و جدید ایجاد کنم و به نوعی شگفت آور باشد ، و اکنون به چیزی تقریباً قابل پیش بینی رسیده ام. بنابراین من مایل نیستم بیش از حد آن را بازی کنم ، زیرا احساس می کنم مکانی که مرا در آن قرار می دهد شاید کمی Cathartic باشد.
آلبوم چگونه ساخته شد؟
غرفه روند واقعی همه مراحل بود بیش از مکان. ما تمایل داریم که با کمترین جهت ممکن بهتر کار کنیم. احتمالاً یک سال طول نکشید تا شروع به اشتراک گذاری آهنگ ها با یکدیگر کردیم.
ROB BROWN شاید شانس خود را فشار می دادیم. می توانستیم به جهات کاملاً متفاوتی برویم. اما در کل ما به طور عجیبی موازی کار کردیم. ما یک مورد مشترک عجیب و غریب طبیعی پیدا کردیم.
آهنگ آغازین آلبوم “M4 Lema” است. این احساس کمتر از موسیقی مانند هجوم حرکت ناب و سکوت زیاد احساس می شود.
غرفه که کاملاً متفاوت شروع شد. ضربات بلندتر و کوبنده تر بود. این مراحل مختلفی را طی کرد و راب آن را کمی اصلاح شده برای من ارسال کرد و سپس در نهایت ضربات تقریباً در آنجا نبود. قطعاً نوعی سازنده کند است. فکر می کنم در کل حدود سه ماه طول کشید تا تمام شود. گاهی اوقات من فقط بیت نرم افزار می نویسم ، آنها را برای راب می فرستم و سپس او این آهنگ های عجیب را برای من ارسال می کند. من حتی نمی دانم که او نیمی از آنها را چگونه انجام می دهد حتی اگر ما تنها افرادی هستیم که از نرم افزار خود استفاده می کنیم ، او هنوز هم موفق به یافتن روشی غیرمتعارف برای استفاده از آن می شود.
BROWN من کتابچه راهنما ندارم! [می خندد] می دانید ، این بستگی دارد که می خواهید با یک آلبوم چه کاری انجام دهید. آیا آهنگ شما را برای قطعه دوم آماده می کند یا آهنگ سوم؟ یا رهبران ضرر وجود دارد؟ یا این که یک واژگان اصطلاح اصلی است که انتظار می رود در طول آلبوم باشد؟ می دانید که این فقط یک خروجی مدرن از سیستم بازسازی شده فعلی ما است و مدتی را نیز با آن سپری کرده است.
برخی الکترونیکی نوازندگان برنامه ای را ایجاد می کنند ، اجازه دهید آن را اجرا کند و قسمتهایی از خروجی را انتخاب کند. Autechre چگونه از الگوریتم ها استفاده می کند؟
غرفه ما در واقع آنچه شما انجام می دهیم نیستیم d با موسیقی مولد تماس بگیرید ، جایی که شما فقط چیز را شروع می کنید و سپس از بین می روید ، و این فقط کار خودش را می کند. موسیقی ما ایجاب می کند که در آنجا باشیم و آنرا راهنمایی کنیم و تغییراتی در آن ایجاد کنیم. من هنوز در اردوگاه افرادی هستم که می گوید ، “بله ، شما احتمالاً می توانید مواردی مانند حرفه پزشکی را خودکار کنید. احتمالاً می توانید مواردی مانند حرفه وکالت را خودکار کنید. ” اما مطمئن نیستم که هنر می تواند توسط رایانه تولید شود. این فقط محدودیت های من به عنوان یک برنامه نویس است. و ممکن است کسی حاضر شود و یادگیری ماشینی را به روشی اعمال کند که در واقع از نظر احساسی خوشحال کننده باشد. اما برای من شخصاً ، نمی توانم سیستم هایی بسازم که چنین کاری انجام دهند.
همانطور که فهمیدم ، آخرین سیستم شما به شما امکان می دهد از کانال های بسیار بیشتر ، لایه های بسیار بیشتری نسبت به تنظیمات قبلی خود استفاده کنید. < / p>
غرفه اما وقتی به تدریج در حال ساخت و ساز هستید ، حتی اگر توانایی افزودن تعداد زیادی و بسیاری از لایه ها ، شما تمایلی به اضافه کردن تعداد زیادی ندارید. من کار زیادی انجام داده ام تا بتوانم مقدار چیزهای موجود را در آن مبدل کنم.
BROWN فرض کنید در حال تماشای گلدان اکریلیک چرخانده شده روی پایه چراغ هستید. ممکن است بارهای مختلفی از لایه ها را مشاهده کنید ، اما در یک ماشین تراشکاری شده و به حالت منحنی درآمده است ، شما یک شبح خواهید دید و در آن عبور نور را مشاهده خواهید کرد. درباره ساخت آن یا مواد آن ایده خواهید گرفت اما هنوز یک سطح ، یک منحنی مشاهده می کنید.
به نظر می رسد که برنامه نویسی نرم افزار خود و طراحی اصوات خود ، بخشی اساسی از موسیقی Autechre است.
غرفه من شنیده ام که مردم می گویند ، “من فقط به کسی پول می دهم که این کار را برای من انجام دهد” ، و من فکر می کنم ، مطمئناً شما قصد ندارید همه ایده های عجیب و غریب را داشته باشید یا افکار در طول راه. این تقریبا شادی را برای خودتان از بین می برد. من نمی دانم از کجا تصمیم گرفته شد که آن کار لزوماً کاری بی روح است و در حین انجام آن نمی توانید الهام بگیرید. من کاملا دوست دارم اشیا build را بسازم و بعد نحوه کار آن را فراموش کنم و بعداً از آن استفاده کنم و در واقع نمی توانم به خاطر بیاورم که هنگام ساختن به چه چیزی فکر می کردم. این کمی شبیه کار کردن با یک راه است ، اما از زمانی که شما از آنچه فکر می کنید آگاهی ندارید. شما می توانید به یک معنا با آن دوباره آشنا شوید ، مانند کاری که با یک شخص انجام می دهید.
BROWN یک بار شارژ اینکه مردم در سطح ما قرار دارند این است که احساسات کجاست؟ یادداشت ها کجاست؟ آهنگ ها کجاست؟ این مزخرف است.
غرفه مسئله برای من همیشه این بوده است که می توانم آن را احساس کنم. بنابراین بعضی اوقات تعجب می کنم که آیا احساسات ما بیش از حد ظریف است که مردم بتوانند آن را انتخاب کنند. شما نمی توانید فکر کنید که ما آن را احساس نمی کنیم. منظورم این است که اگر موسیقی را احساس نمی کنید ، انجام موسیقی چه فایده ای دارد؟
Leave a reply