با جابجایی موریا ، معمای بزرگتری برای اروپا

< div class = "css-1xdhyk6 erfvjey0"> تصویر

سالها پس از فروپاشی بحران پناهجویان سوریه ، پناهجویان از سایر کشورها برای ورود به اروپا حتی با موانع بالاتری روبرو می شوند ، که پذیرش آنها بیش از هر زمان دیگری ابهام دارد.


لسبوس ، یونان – معصومه اعتمادی 31 ساله فارغ التحصیل دانشکده حقوق ، می گوید که برای فرار از تعقیب به عنوان همسر و همسرش دو کشورش را ترک کرده است اقلیت هزاره. حالا او می گوید ، برای او مهم نیست که خانواده اش در کجای اروپا قرار دارد. تا اینجا که نباشد.

“اینجا” بین دو درخت زیتون در دامنه تپه نزدیک جایی است که تا هفته گذشته بزرگترین کمپ پناهجویان اروپا ، موریا ، بود. در جزیره لسبوس یونان. این اردوگاه که شرایط تنگ و نامطبوع آن را به عنوان مایه خوشبختی مأموریت مهاجران در تلاش برای رسیدن به اروپا کرده بود ، توسط گروهی عصبانی از ساکنان این شهر که به محدودیت های ویروس کرونا اعتراض داشتند ، به آتش کشیده شد. حدود 12،600 نفر بی خانمان بودند.

“اروپا می گوید ،” ما می خواهیم به پناهندگان کمک کنیم. “یونان می گوید ،” ما شما را اینجا نمی خواهیم “، و من می فهمم – حتی شغل کافی برای افراد محلی وجود ندارد. “خانم اعتمادی در حالی که پوشک خود را در سایه درخت عوض کرد گفت. “اما اگر اروپا واقعاً می خواهد به ما كمك كند ، چرا آنها به اینجا نمی آیند و به ما كمك نمی كنند؟”

پاسخ س questionال او – س oneالی كه همچنان اروپا را آزار می دهد – به نوعی خستگی مهاجر بستگی دارد که حتی سالها پس از بحران مهاجرت قاره هنوز فروکش نکرده است.

هفته آینده ، اتحادیه اروپا بار دیگر تلاش خواهد کرد تا با پناه دادن به یک مصالحه جدید در میان کشورهای عضو ، سیستم پناهندگی شکسته خود را برطرف کند ، روندی که او را مجبور به مقابله با پاسخ نامناسب تعداد کمی از مسائل داغتر است و بیشتر رهبران آرزو می کنند که این مسئله به راحتی برطرف شود.

“آتش سوزی در موریا توجه عمومی را به شرایط وخیم اردوگاه های پناهندگان یونان معطوف کرده است ،” کامینو مورترا-مارتینز ، تحلیلگر ارشد مرکز اصلاحات اروپا ، یک اتاق فکر ، گفت: “مسئله جدید نیست.

” یونان با از زمان بحران پناهندگان در اروپا در سال 2015 ، هزاران پناهجوی گرفتار ». “پیشنهاد مورد انتظار اتحادیه اروپا برای رفع مشکلات مهاجرت خود در جلوگیری از فجایعی مانند موریا در آینده بسیار کم کار خواهد کرد ، مگر اینکه سیاست در قاره تغییر کند.”

پنج سال پیش ، جنگ در سوریه نزدیک به یک میلیون پناهنده را به سواحل یونان سوق داد. تعداد پناهجویانی که اکنون در حال فرود هستند در مقایسه با آنها بسیار ناچیز است – و بیشتر آنها دیگر سوری نیستند.

آنها اغلب افرادی مانند خانم اعتمادی هستند که مشکلات آنها فوراً نیست ، صمیمی تر از فاجعه های جنگ ، و مطمئناً کمتر به اروپا فشار می آورد.

با كاهش جنبش مردم سوریه در سالهای اخیر ، اشتها برای كمك به اسكان مجدد افراد فرار از مكانهای دورتر یا زندگی پیچیده ، درگیریها و فقر در بین اروپاییان كاهش یافته و احساس اضطرار كاهش یافته است.

در سال 2015 ، تصاویر پناهجویان ناامید که سعی در عبور از دریای اژه به یونان داشتند مورد توجه جهانی قرار گرفتند و سرانجام آلمان را وادار به پذیرش تقریباً یک میلیون نفر کرد. آنگلا مرکل ، صدراعظم امیدوار است که دیگران نیز پیرو راه او باشند.

اما تعداد کمی از کشورهای اروپای شمالی و شرقی درهای خود را به همان روش آلمان باز کردند و این مشکل بیشتر در دام کشورها بود. مرزهای جنوبی اتحادیه اروپا – یونان ، ایتالیا ، مالت و اسپانیا – جایی که ناامیدی در آنها عمیق تر شده است.

امروز ، دولت یونان مخفیانه مهاجران را عقب راند و اتحادیه اروپا در تلاش است تا بفهمد با 12،600 بی خانمان موریا چه باید کرد – تعدادی که در اوج بحران 2015 فقط طی سه روز به یونان می رسیدند.

مقامات یونان اردوگاه چادر جدیدی را ایجاد کرده اند ، اما سازمان های حقوق بشری ، ساکنان لزبوس و خود مهاجران همه خواستار انتقال پناهجویان به خارج از جزیره و خانه های جدید در سراسر اروپا شدند. < / div>

پیشنهادات کمی ارائه شده است. بیش از 400 کودک بی سرپرست که پس از آتش سوزی از لسبوس برداشته شدند به E.U. کشورهایی مانند فنلاند و بلغارستان. آلمان ، مجدداً برای کمک به این کار ، گفت که 1500 پناهنده شناخته شده از موریای آواره را که بیشتر آنها خانواده هستند ، می پذیرد. و پیشنهاداتی نیز وجود داشت ، به ویژه از طرف تک تک شهرهای اروپایی.

اما سیاستمداران در مناطقی از اروپا که از کارهای دشوار میزبانی از پناهجویان و پردازش آنها محافظت نشده اند برنامه ها سریعاً خواستار خویشتنداری شدند.

“اگر اکنون تسلیم فشار شویم ، همان خطاهایی را که در سال 2015 مرتکب شدیم ، مرتکب خواهیم شد” ، صدراعظم سباستین کورز از اتریش گفت: در پاسخ به درخواست های دولت او برای پذیرش پناهجویان توسط این کشور. وی افزود: “ما خطر امیدواری دروغین را به مردم تحمیل می كنیم.”

آقای كورز در سخنان كوتاه خود موضعی را بیان كرد كه در میان بسیاری از دولت های راستگرای اروپا جای گرفته است. به گفته کارشناسان و مقامات اروپایی: اینکه یک سیستم پناهندگی انسانی و عملکردی که از شرایط نوع موریا جلوگیری می کند یک “عامل کشش” است که مهاجران بیشتری را به داخل دعوت می کند.

“برخی بر این باورند که غیر جذاب بودن پذیرش مکانیسم بازدارندگی است. “هان بیرنز ، مدیر م atسسه سیاست مهاجرت مستقر در بروکسل ، با بیان اینکه انگیزه های مهاجران بسیار پیچیده تر است ، گفت:

قابل ذکر است ، هیچ کشوری پیشنهادی برای میزبانی از افراد آواره در آتش سوزی موریا که درخواست پناهندگی آنها هنوز در دست بررسی است ، نداده است. خانم بایرنس گفت ، یکی از موانع اصلی آن ترس از ایجاد “چرخ فلک برگشت” است – انتقال مسئولیت از یونان به بقیه اروپا در مورد بازگشت پناهجویان ناکام به کشورهای خود ، کاری دشوار و پیچیده است.

وی گفت: “در برخی موارد بازگشت افرادی که پناهندگی خود را تأمین نکرده اند به کشورهای خود غیرممکن است.”

این می تواند به دلایل مختلفی از جمله عدم وجود توافق نامه پذیرش مجدد رسمی با این کشور – همانطور که در مورد سومالی و جمهوری دموکراتیک کنگو اتفاق می افتد – یا به دلیل اینکه مقامات آنجا مشتاق نگه داشتن حواله های مهاجرانی هستند که به خانه منتقل می شوند ، از پذیرش آنها خودداری کنید.

“تا زمانی که بتوانیم از حقوق برابر برخوردار شویم ،” ما به هر کشوری خواهیم رفت که ما را داشته باشد ، ” دانش آموخته مدرسه که در اردوگاه موریا بود.

خانم. اعتمادی ، یک هزاره افغان متولد ایران ، به دلیل اینکه از داشتن صلاحیت وکالت منع شده بود ، پسرش علی ممنوع التحصیل شد و در نوزاد متولد شد که سوراخ در قلب او وجود دارد ، تصمیم گرفت که آنجا را ترک کند.

او و خانواده اش ابتدا سعی کردند در ترکیه مستقر شوند ، اما مقامات به آنها گفتند که پناهندگی فقط مختص مردم سوریه است. بنابراین آنها عازم یونان شدند.

پرونده وی مانند پرونده بسیاری از پناهجویانی است که اکنون در لزبوس گرفتار شده اند: افغان ها ، اغلب با خانواده های مشترک. آنها حدود دو سوم جمعیت موریا را تشکیل می دهند و بیشتر بقیه را سومالیایی ها ، کنگویی ها و آفریقایی های دیگر تشکیل می دهند. فقط تعداد کمی از سوری ها در آنجا باقی مانده اند ، به این دلیل که پرونده های آنها با سرعت بیشتری رسیدگی می شود. رانده شده توسط پناهندگان سوری که از جنگ فرار می کنند. در حالی که در اروپا در طول مسیر معمولاً با آنها بد برخورد می شد ، آنها به طور مشترک با همدردی ، همجواری ملت خود با اروپا و برجستگی جنگ سوریه این مسئله را به یک مسئله فوری برای کل قاره تبدیل می کردند.

پرونده های آنها معمولاً در اولویت قرار داشتند و به عنوان پناهندگان جنگی ساده تر بودند: سالانه نود درصد یا بیشتر از درخواست پناهندگی سوریه در اتحادیه اروپا پذیرفته شده است.

برای افغان ها ، بسیاری از آنها که قبلاً یک بار از جنگ در کشور خود آواره شده اند ، به اروپا می رسند ، تقاضای پناهندگی تقریباً 60 درصد پذیرفته شده است.

< div class = "css-1fanzo5 StoryBodyCompanionColumn">

حتی اکنون ، کمیسیون اروپا ، شاخه اجرایی اتحادیه اروپا ، هنوز در تلاش است بسیاری را حل کند از نقایصی که بحران مهاجران 2015 در سیستم پناهندگی آن نشان داد. این شرکت در حال آماده سازی برای ارائه یک پیشنهاد جدید در مورد چگونگی اصلاح نظامی است که موریا و اردوگاه های مشابه آن را در سایر جزایر یونان ایجاد کرده است.

“بحران مهاجرت 2015 باعث اختلافات عمیق بسیاری شد بین کشورهای عضو ، برخی از این زخم ها هنوز هم بهبود می یابند. ” “اگر همه ما آماده سازش باشیم – بدون هیچ گونه مصالحه در اصول خود – می توانیم راه حلی پیدا کنیم.”

این پیشنهاد که روز چهارشنبه ارائه می شود ، روش دیگری را امتحان می کند در مصالحه پس از چندین تلاش ناموفق اتحادیه اروپا کشورها برای تعادل ارزشهای ادعایی خود در زمینه انساندوستانه و نیازهای اقتصادی خود به نیروی کار مهاجر با سیاستهای روزافزون ضد مهاجر در داخل اتحادیه تعادل برقرار کنند.

E.U. مقامات امیدوارند که تلاشهای فشرده دیپلماتیک خانم فون در لاین و سایر مقامات ارشد کمیسیون ، که در تلاش برای ابراز همدردی با نگرانیهای رهبران ، اتحادیه اروپا را تلاقی داده اند ، م wellید سیاست جدید خواهد بود.

بسته ارائه خواهد شد گزینه های کشورهای عضو در مورد چگونگی مشارکت در یک سیستم پناهندگی در کل بلوک ، اما به آنها اجازه نمی دهد که دوباره کمک کنند در مورد فاصله خود از مرزهای خارجی اروپا و هیچ کاری انجام ندهید.

در حالی که روشن است که مسئولیت استقبال ، میزبانی و رسیدگی به درخواست پناهندگی افرادی که وارد می شوند ، در دست مقامات در مرزهای خارجی اروپا باقی خواهد ماند ، کشورهای دورتر از قاره نیز باید کمک کنند ، از جمله با پذیرش پناهندگان جدید در جوامع خود.

این یک فروش سخت خواهد بود. یونان ، ایتالیا و مالت ، کشورهای مهم ورود پناهجویان ، همه در سال های اخیر مواضع خود را سخت کرده اند ، گاهی اوقات از روش های وحشیانه یا به ظاهر غیرقانونی برای دفع آنها استفاده می کنند. و برخی دیگر مانند اتریش ، دانمارک ، مجارستان و لهستان به صراحت گفته اند که آنها تمایلی به استقبال ورود تازه واردان ندارند.

هنوز هم در بروکسل ، خانم فون در لاین اصرار دارد که اگر هر اتحادیه اروپا کشور عضو برای کمک به آنها کاری انجام می دهد ، رسیدگی به ورود و ادغام مهاجران و پناهندگان نه تنها بسیار آسان تر ، بلکه مفید نیز خواهد بود.

“هر ساله ، دو میلیون نفر می آیند به اروپا “علاوه بر حدود 140،000 پناهنده در سال گذشته ، خانم فون در لاین در پارلمان اروپا گفت. “ما باید بتوانیم – باید بتوانیم آن را مدیریت کنیم.”

مونیکا پرونچوک گزارش را از بروکسل.