برلین – رابرت هلموندت در سال 1989 در آلمان شرقی متولد شد ، سالی که برلین دیوار افتاد. حدود دو دهه بعد ، او تصمیم گرفت بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه ، مانند بسیاری از نسل خود که به دنبال آینده های درخشان تر هستند ، شرق را ترک کند و به پایتخت یک آلمان دوباره متحد شود.

اما تنها پس از سه سال اقامت در برلین ، او به کشور خود در تورینگن بازگشت و متقاعد شد که بهترین مکان در آلمان برای او و شریک تجاری خود برای پایه گذاری شرکت های نوپا است که محصولات با هدف بهبود اقدامات ضدعفونی کننده.

آقای هلموند گفت: “ما فهمیدیم که در تورینگن بسیار سودمندتر است.

در حالی که آلمان سه دهه به عنوان یک کشور متحد را گرامی می دارد ، بیشتر مردم در هر دو طرف مرزهای سابق پروژه اتحاد را یک موفقیت می دانند. سطح زندگی بالا رفته است. مهاجرت گسترده از شرق به غرب متوقف شده و حتی معکوس شده است. صدراعظم آنگلا مرکل ، شرقی که مظهر ارزشهای لیبرال دموکراسی غربی است ، نیمی از موجودیت کشور را هدایت کرده است.

اما در حالی که تعداد کمی از مردم وحدت را زیر سوال می برند ، بررسی ها نشان می دهد که اکثریت مشخصی که در شرق زندگی می کنند معتقدند که این روند ناتمام مانده است. بسیاری از آنها س questionال می کنند که آیا هزینه 1.6 تریلیون یورو ، تقریباً 1.9 تریلیون دلار ، برای تلاش برای بالا بردن سطح زندگی در شرق به کشورهای غربی ارزشمند بوده است؟ رشد اقتصادی در شرق هنوز از غرب عقب مانده است و بسیاری از شرقی ها با حمایت از حزب ضد مهاجر ، راست افراطی “آلترناتیو برای آلمان” ابراز نارضایتی می کنند.

دولت آلمان تصدیق می کند که هنوز کارهایی برای انجام وجود دارد.

دولت امسال در گزارش پیشرفت سالانه خود در مورد وضعیت اتحاد مجدد گفت:” چالش تاریخی منحصر به فرد تجمیع دو قسمت از هم جدا شده از یک کشور از طریق بسیاری از پروژه ها و اقدامات برطرف شد. ” “همه آنها موفق و پایدار نبودند.”

این مقاله افزود: “هیچ” طرح جامع “کلی برای این وجود نداشت.”

ما برخی از آن پروژه ها و اقدامات را بررسی کردیم ، آنچه که آنها به دست آورده اند و آنچه هنوز باید انجام شود.

اقتصاد

شرکت تازه تاسیس شده توسط آقای Hellmundt و شریک زندگی وی در شهر شرقی ینا بیش از 300،000 یورو یا 350،000 $ دلار به عنوان مشوق های عمومی مالی دریافت کرد ، بخشی از تلاشی برای کمک به تقویت اقتصاد در شرق با جذب شرکتهای جوان.

پس از فروش مجدد یا بسته شدن 94 درصد از شرکت های دولتی در منطقه ، شرق پس از اتحاد مجدد ، نسل جوانانی را که از بیکاری فزاینده برای جستجوی شغل و آینده در غرب فرار می کردند ، از دست داد. از آن زمان به بعد ، سطح زندگی به تدریج در غرب قرار گرفت ، اما اختلافات همچنان وجود دارد.

یک کارمند تمام وقت در ایالت های آلمان شرقی سابق ، که در آن تولید اقتصادی وجود دارد طبق ارقام دولت ، 70 درصد از غرب عقب است و به طور متوسط ​​برای همان شغل یک همتای غربی خود 15 درصد درآمد کمتری دارد. هیچ یک از شرکتهای بازرگانی عمومی آلمان دفتر مرکزی خود در شرق نیست و این منطقه در سرمایه گذاری در تحقیق ، توسعه ، ماشین آلات و کارخانه ها دنبال می شود.

تخلیه جمعیت در سال 2013 متوقف شد و اخیراً علائم برگشت را نشان می دهد. اما این منطقه در دهه های اول پس از اتحاد 1.3 میلیون نفر را از دست داده است ، بهبودی که – سالها طول می کشد – و البته هرگز. خانواده های جوان همچنان کمیاب هستند ، به این معنی که افراد کمتری مالیات می دهند یا بچه دار می شوند.

پیچیده تر بودن این مسئله خصومت گسترده ای با بیگانگان در شرق سابق است ، و این امر باعث عدم جذابیت آن برای پناهجویان ، بلکه سایر مهاجرانی که به دنبال کار می روند و ممکن است مهارت های مورد نیاز را داشته باشند.

فقط 8.2 درصد از مردم ساکن شرق سابق اقلیت هستند ، یا ارقام دولت نشان می دهد که سابقه مهاجرت دارند. در سالهای اخیر ، حملات نژادپرستانه مانند حمله به کنیسه و فروشگاه کباب در هاله سال گذشته و شورش های ضد مهاجر در کمنیتس در سال 2018 اتفاق افتاده است.

برای جذب افراد بیشتر به در منطقه ، دولت فدرال هزاران شغل خدمات عمومی ایجاد کرده است و مشوق هایی را برای جلب کارآفرینان و شرکتهای نوپا مانند Heyfair ، شرکت آقای Hellmundt ارائه می دهد.

” به دلیل هزینه پایین زندگی ، ما می توانیم در آنجا کارمندان مساوی با حقوق کمتری نسبت به برلین یا مونیخ ، “آقای هلموندت گفت. “و بخشی از یک صحنه رو به رشد باشید.”

منظر سیاسی

آن دسته از مردم آلمان شرقی که اتحاد مجدد را به عنوان یک موفقیت نمی دانند ، تلخی باقی مانده از سه دهه پس از اجرای پروژه در 3 اکتبر 1990 را نشان می دهد. بسیاری از آنها به گذشته نگاه می کنند با نوستالژی در مورد آنچه از دست رفته است – حمایت های دولتی مانند مشاغل تضمین شده و مراقبت از کودکان رایگان – وقتی آزادی آنها بدست آمد.

برابری جنسیتی

در حالی که برخی از کسانی که در آلمان شرقی سابق زندگی می کردند اکنون از آنچه برای اتحاد از دست رفته است ابراز تاسف می کنند ، منطقه ای که هنجارهای شرق ادامه دارد – و به غرب سفر می کند – نقش زنان در جامعه است.

آلمان شرقی در سال 1949 به زنان حق کار و دستمزد برابر را اعطا کرد و بعداً مزایایی مانند یک سال با پرداخت مرخصی زایمان و مراقبت از کودک با بودجه تمام وقت از طریق دولت را در نظر گرفت. اما این موارد پس از تصویب هنجارهای آلمان غربی پس از اتحاد به پایان رسید.

در مقابل ، زنان در آلمان غربی سابق برای شکستن از نقش های سنتی جنسیتی تلاش کرده اند ، مردان کار می کنند و زنان برای مراقبت از خانواده در خانه می مانند. در شرق ، 74 درصد زنان کار می کنند ، در حالی که 68 درصد در غرب کار می کنند.

اما مطالعه اخیر محققان دانشگاه کالج لندن و دانشگاه کوئین مری لندن نشان داد وقتی زنان از شرق برای یافتن شغل به سمت غرب حرکت می کردند ، ارزشهای فرهنگ برابری طلبانه تری را که در آن به دنیا آمده اند با خود آوردند. این یافته تحولی در جامعه آلمان غربی را منعکس می کند ، و باعث می شود زنان بتوانند از نظر اجتماعی تعادل بین خانواده و شغل را قبول کنند.

“ما به زنان آلمان شرقی نگاه می کردیم که در شرکت ها کار می کردند در غرب ، و متوجه شد که آنها هنوز هم برخلاف محیطشان تقریباً مانند آلمانهای شرقی رفتار می کنند. “آنا راوته ، استادیار ملکه ماری گفت.