وی در 5 مه رومانوس تامر متولد شد ، 1937 ، در روستای سر ال داننیه در شمال لبنان ، جایی که پدرش ، بوترس تامر ، یک مغازه و کارگاهی داشت که جعبه های چوبی میوه درست می کرد. مادر وی ، كامله فیاض ، در این تجارت به شوهرش كمك كرد.

پدر تمر ، یك كاتولیك مارونی ، زندگی دینی خود را در كودكی ترسیم كرد. پدر لوتفی گفت: “او متقاعد شده بود كه از طرف خدا دعوت شده است كه یك فرد كثیف و مشخصاً یك فرانسیسك باشد.”

پدر تمر تماس صومعه ای خود را در سال 1956 به عنوان 19 ساله آغاز كرد. تازه کار قدیمی در Friary از سنت کاترین در بیت لحم ، در کرانه باختری ، با نام ادواردو. سه سال بعد ، او برای پیوستن به فرمان فراریان صغیر ، که توسط سنت فرانسیس آسیسی در اوایل قرن سیزدهم تاسیس شد ، نذر فقر ، عفت و اطاعت کرد.

این امر او را به زندگی ساده و ساده ، اغلب به فقیران متعهد کرد ، تعهدی که توسط روپوش قهوه ای ساده و کمربند طنابی که توسط خزانه دارها پوشیده شده است. وی در سال 1965 در اورشلیم کشیش منصوب شد و سه سال بعد در دانشگاه سنت جوزف در بیروت مجوز الهیات گرفت.

طی چهار دهه آینده مناصب خود را به عهده داشت در مدارس ، کالج ها و کلیساها ، از جمله در هاریسا ، لبنان. عمان، اردن؛ لاذقیه ، سوریه؛ اسکندریه، مصر؛ و جریکو ، در کرانه باختری.

بازماندگان وی شامل دو برادر جوزف و آنتون می شوند.

پدر تمر در سال 2007 به صومعه سنت آنتونی پادوا در حلب ، بزرگترین شهر سوریه منتقل شد. جایی بود که وی در آنجا اقامت داشت ، و برای دوره هایی به عنوان رئیس و مدیر مرکز تفریحی کلیسا خدمت می کرد. “css-158dogj evys1bk0″> پدر لوتفی به یاد می آورد که پدر تمر دوست داشت اعتراف کند تا به مردم “امید و آرامش” دهد. او در ترجمه متون دینی از ایتالیایی به عربی تبحر داشت ، از جمله “راه ذهن به خدا” ، رساله قرون وسطایی درباره معنویت توسط سنت بوناونتوره.

جنگ داخلی در سوریه در سال 2011 آغاز شد ، و منجر به یک بمب گذاری توسط دولت سوریه و متحدان روسی آن علیه شورشیان مسلح شد که کل محله های حلب را نابود کرد. مسیحیان این شهر که مدت ها اقلیت کمی بودند و بین فرقه های مختلف تقسیم شده بودند ، در زمان جنگ به تعداد زیادی مهاجرت کردند. برآورد تعداد کاتولیک های باقیمانده هزاران نفر است.

اما پدر تامر اصرار داشت که بماند ، جشن را برگزار کند ، از بازدید کنندگان استقبال کند و در بعضی مواقع افرادی را که از جنگ پناهنده می شوند ، بگیرد.

پدر لطفی گفت: “تصمیم او این بود که بماند و به خدمت خود با وجود بمباران و جنگ و بیماری ادامه دهد.” “این ماموریت او بود که در کنار افرادی باشد که رنج می برند.” او در اثر Covid-19 درگذشت.