می ترسند
BEIRUT ، لبنان – سوریه دولت این هفته یک کنفرانس مجلل را در پایتخت ، دمشق برگزار کرد ، با هدف تلاش برای جلب بیش از شش میلیون پناهنده که از جنگ داخلی این کشور فرار کرده اند ، به خانه بیایند.
آنها کشورهای غربی که با تحریم ها به اقتصاد سوریه آسیب رسانده اند و برای نگهداری از پناهندگان در کشورهای همسایه تلاش کرده اند ، از بازگشت جلوگیری شده است.
اما او دلیل اصلی بسیاری از پناهندگان را که می گویند آماده بازگشت نیستند ، کنار گذاشت: خودش. بیشتر پناهندگان تا زمانی که آقای اسد و دولت او بر سر کار باشند از رفتن به خانه خود هراس دارند.
“من به رژیم و بشار اعتماد ندارم”. یوسرا عبدو 40 ساله که پس از آغاز درگیری ها در سال 2011 به لبنان گریخت.
“با این رژیم ، هیچ امنیتی و بازگشتی وجود ندارد.”
سوری ها پارسال جعفری را در ترکیه برداشت می کنند. آنها در میان بیش از شش میلیون پناهنده ای هستند که از جنگ داخلی کشور گریخته اند. اعتبار … مائوریسیو لیما برای نیویورک تایمز
از زمان آغاز جنگ در سوریه با اعتراضات بهار عربی خواستار برکناری آقای اسد ، بیش از نیمی از جمعیت پیش از جنگ این کشور آواره شده و بحران پناهندگان آن به یک مورد تبدیل شده است. از مهمترین مسائل بشردوستانه خاورمیانه.
بیش از 5.5 میلیون سوری توسط سازمان ملل به عنوان پناهنده ثبت شده اند که بیشتر آنها در لبنان ، ترکیه و اردن زندگی می کنند. بیش از یک میلیون نفر دیگر به اروپا مهاجرت کرده اند و کارشناسان پناهندگی می گویند که انتظار نمی رود تعداد زیادی از آوارگان به خانه خود بروند مگر اینکه تغییرات اساسی در داخل سوریه رخ دهد.
ناصر یاسین ، استاد سیاست و برنامه ریزی در دانشگاه آمریکایی در بیروت که درباره جوامع پناهندگان تحقیق می کند ، گفت: “آنها قرار نیستند که بروند.” “این عوامل خانه هستند – امنیت ، بازسازی خانه هایشان ، فرصت کار و تأمین نان برای خانواده هایشان – و شما این موارد را در سوریه ندارید.”
مانند بسیاری از کارشناسان ، وی بدون تغییر سیاسی در دمشق انتظار پیشرفت در این موارد را نداشت. و بازسازی قابل توجه ، و به نظر می رسد هیچ یک از آنها به احتمال زیاد وجود ندارد.
بیشتر پناهندگان در سالهای اولیه جنگ ، هنگامی که نبردها بین نیروهای دولتی و شورشیان مسلح شهرها و شهرها را از هم پاشید ، ترک شدند. . این مهاجرت در حالی ادامه یافت که گروههای جهادی مانند “دولت اسلامی” از هرج و مرج برای گسترش استفاده کردند و قدرتهایی از جمله ترکیه ، روسیه ، ایران و ایالات متحده نیروهایی را برای پشتیبانی از متحدان سوری خود فرستادند.
اکنون ، به نظر می رسد آقای اسد در امنیت است و جنگ های بزرگ فروکش کرده است ، اما آرامش نسبی باعث نشده است که تعداد زیادی از پناهندگان برگردند ، حتی بیشتر از همه در شکستن فقر در کشورهایی که آرزو می کنند آنها ترک شوند.
از سال 2016 ، بر اساس اعلام سازمان ملل ، فقط حدود 65000 پناهنده از لبنان به سوریه بازگشته اند ، در حالی که بیش از 879،000 نفر ترجیح داده اند در کشوری که از بحرانهای سیاسی و اقتصادی خود رنج می برد باقی بمانند.
تعداد پناهندگان در اردن از سال 2016 به زیر 650،000 نفر نرسیده است.
ترکیه می گوید بیش از 400،000 پناهنده در سالهای اخیر به مناطقی که در شمال سوریه کنترل می کند نقل مکان کرده اند ، اما این تنها بخش 3.6 میلیون پناهنده ای است که این کشور میزبانی می کند.
کارشناسان امور پناهندگان اتفاق نظر دارند که اکثر آوارگان دوست دارند به خانه خود بروند ، اما دلایلی را ذکر می کنند که آنها این کار را نمی کنند.
سوریه کشوری در هم شکسته است و آقای اسد فقط بخشی از این کشور را اداره می کند قلمرو شهرهای آن آسیب دیده است ، به این معنی که برخی از پناهندگان خانه ای برای بازگشت ندارند. سقوط اقتصاد آن و مقاومت بسیاری از دولتها برای تعامل با آقای اسد از بازسازی در مقیاس بزرگ جلوگیری کرده است.
علاوه بر نگرانی های مادی ، بیشتر پناهندگان از خشونت های انجام شده توسط دولت آقای اسد فرار کردند و اکنون آنها می ترسند که رفتن به خانه ممکن است دستگیری یا اجبار اجباری به ارتش وی.
هیچ یک از این مسائل مشکل نداشت در کنفرانس دو روزه سوریه در مورد بازگشت پناهندگان ، که روز پنجشنبه در دمشق به پایان رسید ، مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در عوض ، یک سخنران و یک سخنرانی ویدئویی توسط آقای الاسد روایت او از جنگ را تأکید کرد ، که وی دلیل این توطئه بین المللی برای سرنگونی دولت خود از طریق پشتیبانی از گروه های تروریستی است.
آقای اسد در سخنرانی خود با تشکر از روسیه و ایران ، که نیروهای نظامی خود را به نیروهای خود پشتیبانی می کنند ، و کشورهای عربی و غربی را متهم کرد که از پناهندگان به عنوان” منبع درآمد پردرآمد برای مقامات فاسد خود “استفاده می کنند و مانع از بازگشت آنها به سوریه می شود.
“این کشورها به جای اقدام م createثر برای ایجاد شرایط مناسب برای بازگشت خود ، از همه راه های ممکن ، از رشوه گرفته تا تهدید ، وی گفت که پناهندگان سوری از بازگشت به خانه جلوگیری کنند. “
حتی قبل از افتتاح آن ، در یک مرکز کنفرانس غاری ، جایی که نمایندگان مناسب سالن اجتماعات را با eve پر می کردند برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا ، صندلی دیگر خالی مانده است ، این رویداد با مقاومت احزاب دارای مخاطره عمیق در موضوع پناهندگان روبرو شد.
آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد از حضور در کشورهای اتحادیه اروپا که کنفرانس را “زودرس” خواندند ، خودداری کرد “
در یک فرم این بلوک دلایلی را ذکر کرد که گفته بود پناهندگان نمی توانند با خیال راحت به خانه خود بروند ، از جمله ناپدید شدن اجباری ، بازداشتهای بی رویه ، خدمت اجباری ، خدمات اجتماعی ضعیف و یا موجود نبودن ، خشونت جسمی و جنسی و شکنجه. “> حدود 20 کشور دیگر نمایندگانی از جمله چین ، روسیه ، پاکستان ، برزیل ، هند و آفریقای جنوبی را اعزام کردند. اما این کشورها در صورت وجود پناهندگان میزبان تعداد کمی هستند.
از میان سه ایالت که میزبان اکثریت قریب به اتفاق آنها هستند ، فقط لبنان نماینده فرستاده است.
شرکت کنندگان در کنفرانس حضور پررنگ روسیه را نشان دادند ، که به نظر می رسید در بعضی مواقع بیش از دولت سوریه است. محافظان امنیتی روسی با واکی تاکی در مرکز کنفرانس گشت زدند ، در حالی که مقامات نظامی و غیرنظامی روسی در جلسات داخل شرکت می کردند.
و پزشکان روسی دمای افرادی را که به در اصلی وارد می شدند می گرفتند و ماسک های صورت را برای شرکت کنندگان در روسیه توزیع کرد.
تحلیلگران گفتند که به نظر می رسد انگیزه کنفرانس برای پناهندگان کمتر از محاسبات سیاسی و اقتصادی روسیه و سوریه بوده است.
روسیه برای اطمینان از آقای زحمت کشیده است پیروزی اسد از زمان مداخله برای کمک به نیروهایش در سال 2015 ، سرمایه گذاری که اگر سوریه درهم و برهم باشد ، نتیجه نخواهد داد.
و دولت سوریه شاهد استقبال از پناهندگان در خانه است به عنوان راهی برای تأمین مجدد نیروهای خود و شاید باز کردن قفل کمکهایی که به شدت مورد نیاز است.
” من به سختی از نظر اقتصادی زنده مانده ام و آنها برای ادامه کار زیرساخت های نظامی خود به افراد جدیدی احتیاج دارند. ”گفت: خدر خدور ، یک محقق غیر مقیم در مرکز خاورمیانه کارنگی در بیروت. “هر دلاری که وارد دمشق می شود یک دلار جدید به رژیم اضافه می کند.”
اما هیچ نشانه ای از ایجاد شور و شوق در این کنفرانس در بین خود پناهندگان وجود نداشت.
“اگر دولت سوریه با ما تماس گرفته باشد تا برگردیم ، آیا آنها هیچ تضمینی به من می دهند که به دلیل خدمت سربازی دستگیر نشوم؟” از مهند آل آل احمد که در اوایل جنگ به لبنان گریخت ، پرسید. “آیا دولت می تواند تضمین کند که من در سوریه خانه ، غذا و کار داشته باشم؟”
هویدا سعد و کریم چهایب در تهیه گزارش همکاری داشتند.
