لندن – تئاتر ملی انگلیس از 21 اکتبر – 219 روز پس از آنکه فقط با چند دقیقه اطلاع به دلیل ویروس کرونا بسته شد ، مجدداً باز می شود. اما در شش ماه گذشته ، هنوز بسته نشده است.
روفوس نوریس ، مدیر هنری تئاتر ، مدت زمان خود را صرف لابی گری در مورد دولت انگلیس برای تأمین بودجه بیشتر و تنظیم یک برنامه بازگشایی کرده است. تیم دیجیتال آن NT را در خانه اجرا کرده اند ، سرویس پخش کننده نمایش های ضبط شده از بایگانی تئاتر ، برخی از آنها میلیون ها بار مشاهده شده اند.
سایر اعضای هیئت در حال کار بر روی چگونگی اداره تئاتر در جهانی است که توسط ویروس کرونا تغییر یافته است. حتی کنترل کننده آفات تئاتر نیز مشغول کار بوده است.
وقتی تئاتر دوباره بازگشایی شود ، یک موسسه بسیار کوچکتر خواهد بود. بسیاری از کارمندان این شرکت تقریباً بلافاصله پس از آغاز یک قفل ملی در بهار خشمگین شدند و صدها نفر دیگر از کار اخراج شدند ، روندی که در اینجا به عنوان “اضافه کار” شناخته می شود. قبل از همه گیری ، تئاتر حدود 1000 کارمند داشت. اکنون نزدیک به 600 وجود دارد.
اولین نمایش” Death of England: Delroy “خواهد بود ، ساخته کلینت دایر و روی ویلیامز ، یک نمایش یک نفره و بررسی معنای سیاه و بریتانیایی بودن امروز. با پیگیری یکی از آخرین نمایش های ملی قبل از قفل کردن ، مونولوگ توسط Giles Terera انجام می شود و مایکل بالوگون بعنوان زیر مطالعه است. این دو بازیگر از یکدیگر جدا خواهند شد تا احتمال ابتلا به ویروس را کاهش دهند.
“مرگ انگلیس: Delroy” با یک پانتومیم دنبال می شود – که شکل کنجکاوی تئاتر انگلیس است شامل مشارکت مخاطبان ، جوک های کثیف و چوب دستی. اگرچه بازیگران 12 نفره آن مجاز به لمس نیستند و ممکن است مخاطب مجبور به سکوت شود.
در سپتامبر ، هفت کارگر در تئاتر ملی – به علاوه یکی که از کار برکنار شد – به نیویورک تایمز گفت که چگونه همه گیری همه چیز را برای آنها تغییر داده است. همه گفتند که آنها می خواهند به کار خود برگردند ، اما ابراز نگرانی کردند که ممکن است قفل دیگری آنها را متوقف کند.
“اگر فردا مجبور به تعطیلی شویم ، بسیاری از قمارها نوریس گفت: “برداشتن نتیجه ای نخواهد داشت.” “اما اگر بتوانیم دوباره باز کنیم ، باید و باید.”
در زیر بخشهایی از آن مصاحبه ها ویرایش شده است.
مدیر هنری
روفوس نوریس ، 55 ساله
تصویر 
اعتبار … لورن فلیشمن برای نیویورک تایمز
فکر می کنم دوشنبه 16 مارس روز (نخست وزیر) بوریس جانسون گفت ، “دیگر به تئاتر نرو.” و برخی سردرگمی ها به وجود آمد ، زیرا او ابتدا این موضوع را به ما اعلام نکرد.
ما یک نمایش داشتیم “همه ما” ، و بازیگران گفتند: “فردا قرار بود تمرین لباس ما باشد. آیا راهی برای انجام این کار وجود دارد؟ ” بنابراین آخرین اجرا در واقع به یک تماشاگر دعوت شده ، بسیار بسیار کوچک ، از نظر اجتماعی متمایل بود.
بسیار احساسی بود. و بعد از آن ، برای تهیه وسایلم به دفتر رفتم و احساس خیلی عجیبی کردم. سپس دوچرخه سواری کردم و به مدت دو هفته به رختخواب رفتم.
کدام کلمه می تواند شش ماه گذشته را جمع بندی کند؟ پریشان کردن اما چاره ای نیست جز کنار آمدن با آن ، تصمیم گیری ، تصمیم گیری مداوم و تا آنجا که می توانید صفحات را بچرخانید.
ما خون را خونریزی می کردیم ، و برای جلوگیری از آن بقای ما ترکیبی از چندین چیز است: NT در خانه ، که مقدار مشخصی پول ، انسان دوستی و صرفه جویی در هزینه های اساسی به همراه داشت. ما در سراسر هیئت مدیره کاهش دستمزد داشته ایم و متأسفانه یک دور اضافی نیز وجود دارد.
ما مجبور به درخواست وام دولتی بودیم. اگر آن را دریافت نکنیم ، آیا ورشکسته می شویم؟ بله ، احتمالاً.
البته من نگرانم که ممکن است مجبور شویم دوباره تعطیل شویم. همه چیز برهم زدن است. ما داریم تاس می چرخانیم و ممکن است اشتباه باشد ، اما شما باید با حقایقی که در پیش دارید بهترین قضاوت را انجام دهید.
تئاتر از این زنده خواهد ماند. این همیشه زنده می ماند و اشکال جدیدی پیدا می کند ، اما من در مورد معنای آن برای تنوع خوشبین نیستم ، به ویژه به معنای وسیع تر نیروی کار مستقل ما ، زیرا افرادی که پشتوانه درآمد جایگزین ندارند یا پس انداز ، نمی توانید در صنعت بمانید.
مدیر امنیت
کالن هسکی ، 57
< / div>
اعتبار … لورن فلیشمن برای نیویورک تایمز < / div>
این مانند یک شهر ارواح بوده است. شما شروع به فکر کردن درباره آن فیلم های ترسناک می کنید که در آنها فاجعه بزرگی رخ داده است – زامبی ها – زیرا بسیار آرام است.
به دلیل متوقف شدن موش ها می توانید بگویید که چقدر خالی است. کنترل کننده آفات هنوز هفته ای یکبار می آمد ، و او کمتر و کمتر گرفتار می شد ، تا اینکه یک روز چیزی به دست او نرسید. هیچ کس غذا نمی اندازد.
در این شش ماه ، می دانید که من واقعاً چه کار کردم؟ من پیانو نواختن را یاد گرفتم. در زندگی ام هرگز بازی نکردم ، اما خودم را در یک اتاق تمرین یافتم و فکر کردم ، “چرا کار متفاوتی انجام نمی دهم؟”
من به YouTube رفتم و آنجا برای “آهنگ برای گای” از التون جان درسی بود ، بنابراین من کمی تماشا کردم ، چند نت را حفظ کردم و وقتی استراحت کردم ، آنجا بالا رفتم و سعی کردم بازی کنم.
من از همه اینها چیزی بیرون آورده ام که واقعاً خوب است.
همیار ریخته گری
برایونی جارویس-تیلور ، 30
اعتبار … لورن فلیشمن برای نیویورک تایمز
در نقطه ای که ما تعطیل کردیم ، بیش از 220 بازیگر در 19 تولید مختلف حضور داشتند ، بنابراین ما باید همیشه آنها را مطلع کنیم که چه خبر است ، چه چیزی ممکن است اتفاق می افتد ، آنچه فکر می کردیم اتفاق می افتد من مثل این خبر دهنده بد شدم.
من مطمئن هستم که همه آنها وحشت زده بودند ، نگران بودند ، اما همه بازیگران شگفت انگیز بودند ، درک و دلسوزی هر دو طرف.
در چند هفته گذشته ، ممیزی ها و قرائت های آنلاین افزایش یافته است و این بسیار جالب است که دوباره درباره نمایشنامه ها صحبت می کنم.
تماشای آنلاین افراد متفاوت است. احساس می کنم که بعضی مواقع از فناوری اطلاعات پشتیبانی می کنم: “شاید سعی کنید به روتر نزدیکتر شوید.” اما من نسبت به بازیگرانی که از قبل عصبانی شده اند و این نگرانی اضافی در مورد Wi-Fi دارند یا اینکه کامپیوتر ناگهان به آنها می گوید می خواهد به روزرسانی کند همدلی زیادی دارم.
امیدوارم حرکت آنلاین واقعاً بتواند به ریخته گری متنوع کمک کند. اگر در لندن زندگی نمی کنید ، مجبورید 80 پوند برای تهیه قطار در اینجا هزینه کنید ، یک مانع واقعی است.
سرپرست وسایل
کیرستن شیل ، 45
اعتبار … لورن فلیشمن برای نیویورک تایمز
در چند هفته اول ، کارهایی داشتم که باید انجام دهم. شرکت ها مرتباً با ما تماس می گرفتند و سعی در تحویل کالا داشتند ، مانند این شرکت با جلوه های ویژه که 60 تزیین زیور آلات برای ما ساخته بود. و من مجبور شدم تسهیلاتی برای برداشتن برخی جعبه های غلات تهیه کنم ، زیرا نگران بودم موش ها یک روز مزرعه داشته باشند.
وقتی برگشتم ، همه چیز هنوز نشسته بود کارگاه. گلدان های رنگ و صندلی های نیم روتختی روی نیمکت ها نشسته بود. ما به معنای واقعی کلمه ابزارها را پایین می کشیدیم و به خانه می رفتیم.
اکنون ما سعی می کنیم همه چیز را پاک کنیم تا مطمئن شویم که کمتر لمس وجود دارد بنابراین در این دنیای Covid کمی ایمن تر . به طور معمول ، اگر کسی وارد دفتر ما شود ، چیزی را برمی دارد تا به آن نگاه کند ، زیرا ما در اینجا چیزهای عجیب و غریب زیادی داریم. در اطراف من اکنون تلفن های بسیار زیبایی باکلیت دهه 1920 ، چند جوجه اردک تاکسیدرمی ، عروسک سگ دارم. ما باید همه چیز را دوباره وارد فروشگاه کنیم.
برخورد با وسایل نمایش جدید جالب بوده است. ما یک محوطه تمیز کردن در خارج از اتاق تمرین ایجاد کرده ایم ، من هر پایه را تمیز می کنم و سپس سعی می کنیم که پروپ را به مدت 48 ساعت در آنجا بماند.
در صحنه ، فقط بازیگر ، جیلز ، مجاز است که آنها را لمس کند. ما فکر می کنیم که او باید هر شب صحنه را برپا کند. جالب خواهد بود که به جایی برسیم که یک بازیگر مجبور باشد یک پروانه را به شخص دیگری منتقل کند. ما هنوز قوانینی برای آن تدوین نکردیم.
آشر
کاترین هرست ، 32
اعتبار … لورن فلیشمن برای نیویورک تایمز
به ما گفتند که در ماه جولای از کار خود برکنار می شویم – اساساً 400 کارمند عادی ، کل تیم جلوی خانه. این واقعاً ترسناک بود ، زیرا بدیهی است که با داشتن قراردادی عادی ، می دانید که در معرض آن هستید. اما در آن لحظه دقیقاً فهمیدم که ما چقدر آسیب پذیر هستیم.
بسیاری از همکاران من مدت زیادی در آنجا کار می کردند و این کار را بین بازیگری انجام می دادند. من فکر می کنم که آنها بسیار خیانت شده اند ، مثل اینکه فکر می کردند تئاتر برای آنها بیش از آنچه در واقع ارزش دارد ارزش دارد.
بسیاری از همکاران من برای اعتبار جهانی ثبت نام کرده اند (بیکاری انگلیس سود). یکی از همکاران ، زن جوانی رنگین پوست ، به من گفت که او اکنون به عنوان سرپرست کار می کند و گفت دیگر نمی توان چنین کاری کرد و بازیگر شد.
آنها همچنین پیش از موافقت با شفافیت در مورد کمک مالی فرهنگی دولت ، بازنشستگی پیش از موعد را اعلام کرد. وقتی این خبر اعلام شد ، این مختصر امیدواری وجود داشت: “اوه ، شاید ما بتوانیم شغل خود را حفظ کنیم.” اما بلافاصله ما ایمیلی دریافت کردیم که می گفت: “نه ، این کار را نمی کنی.”
آنها دوباره استخدام می کنند ، اما مشکل این است که قراردادها به صورت پاره وقت است. و آنها خواهان حداکثر انعطاف پذیری هستند ، بنابراین شما واقعاً نمی توانید در کنار آن شغل دیگری داشته باشید. این باعث می شود اکثر افرادی که باید اجاره پرداخت کنند ، درست است؟
نمایشنامه نویس
روی ویلیامز ، 52 ساله
اعتبار … لورن فلیشمن برای نیویورک تایمز
خیلی زود توسط ویروس تحت تأثیر آن قرار گرفتم. احساس می کرد که ریه های من سخت می شوند. فقط چند متری بالا و پایین رفتن از پله ها کابوس بود.
نمایشنامه نویسان بخاطر تعلل شناخته می شوند ، اما وقتی من دوباره بلند می شدم و می دویدم ، به سمت آن کامپیوتر می دویدم. من واقعاً مشتاق بودم.
نمایشی که ما در حال انجام آن هستیم ، عملی است از “مرگ انگلیس” که اوایل سال جاری انجام دادیم. من در واقع قبل از قفل کردن روی آن کار کردم. ما حتی به فکر انجام این کار در سال جاری نبودیم. این در مورد این شخصیت است ، Delroy ، و معنای آن این است که یک مرد سیاه پوست انگلیسی باشد. چقدر انگلیسی هستیم؟ چقدر سیاه هستیم؟ او این کلمات را در گوشش به صدا درآورده است: “اوه ، شما شبیه ما هستید ، مثل ما صحبت کنید ، هرگز یکی از ما نخواهید بود.”
این نیست “نمایش جورج فلوید” اما وقتی این اتفاق افتاد ، فکر کردم ، “این مهم است. این به زنگ صدا می رود. ” من فکر می کنم همه تئاترها باید بخواهند نمایشنامه ای از این دست را انجام دهند. در مورد آنچه اتفاق می افتد چیزی می گوید.
من خیلی خوشحالم که به اتاق تمرین برگشتم و آنچه را که می خواهیم انجام می دهم. این کاملاً امن به نظر می رسد ، همانطور که آنها واقعاً در این کار هستند و وقتی وارد می شویم ما را آزار می دهند: دوباره بشویید. ” یک علامت وجود دارد که در آن قهوه درست می کنید و می گوید: “اگر آن را لمس کنید ، آن را پاک می کنید” و این وزوزهای کوچک بسیار زیبا را به دور گردن خود آورده ایم: من کنار کسی خیلی نزدیک می روم ، خاموش می شود.
طراح لباس و لباس
جورجیا لوو ، 38
اعتبار … لورن فلیشمن برای نیویورک تایمز
در ماه مارس ، من در حال کار بر روی این نمایش “همه ما” ، و فهمیدم که باردارم. بعد روز بعد فهمیدم که تئاتر در حال تعطیل شدن است.
بازیگران تصمیم گرفتند به هر حال تمرین لباس را انجام دهند. ما نمی دانستیم چند ماه دیگر برمی گردیم یا نه. همانطور که خیلی دلم می خواست وارد شدم ، اما پشت سرم با روسری دور صورتم تا آنجا که ممکن بود از همه دور شدم. در آن زمان هیچ کس واقعاً نمی دانست چگونه بر زنان باردار تأثیر می گذارد. من فکر می کنم همه فکر می کردند من واقعاً بی ادب هستم ، اما به سختی به کسی گفته ام.
من واقعاً خوش شانس هستم که برگشتم ، به خصوص به عنوان یک فریلنسر. اکنون این روش کار عجیبی است ، زیرا هیچ چیز برطرف نشده است – هر چیزی هر لحظه می تواند تغییر کند – و چالش های بسیاری وجود دارد به دلیل کارهایی که دیگر نمی توانید انجام دهید. در پانتومیم ها همیشه صحنه ای وجود دارد که شخصیت در آن غذا یا تفنگ پوشانده می شود. اما اکنون نمی توانیم فقط به سمت غذا غذا پرتاب کنیم ، بنابراین سعی داریم به روشهای خلاقانه ای برای انجام این کار فکر کنیم و همان انرژی و احساس هیجان را حفظ کنیم.
تقریباً باید یک برنامه B داشته باشیم ، و برنامه C ، و برنامه D نیز داشته باشیم.
من اکنون هفت ماه و نیم باردارم ، بنابراین زمان بندی -در صورت ایده آل نیست اما به نظر می رسد دیوانه وارترین چیز در حال حاضر نیست.
مدیر تسهیلات
< span> Kieron Lillis ، 52
اعتبار … لورن فلیشمن برای نیویورک تایمز
میزان نشتی که در شش ماه گذشته داشته ایم! ترکیدن لوله ها!
و ما مجبور بودیم از سیستم بارانی ، سیستم های اعلام حریق ، سیستم های آب مراقبت کنیم. آب بسیار مهم است – اگر آب خود را جریان ندهید ، راکد می شود و سپس رشد باکتری ها آغاز می شود. Covid را فراموش کنید ، مردم ممکن است به بیماری لژیونر دچار شوند.
هر هفته مجبور بودیم هر شیر آب ، هر دوش ، هر چشمه آب آشامیدنی را بشوییم. صدها نفر از آنها.
به طور معمول ، افرادی مانند ما و امنیت و خانه داری مانند ما هستند ، ما در پس زمینه هستیم. اما حضور ما در قفل کردن بسیار بیشتر شناخته شد. چیزی که من می خواهم از این نتیجه بگیرم این است که ما در ذهن مردم باقی بمانیم. کار در صحنه مهمترین چیز است ، اما پشت آن تیم هایی از نجارها و لوله کش ها و خانه داران و امنیت هستند که در اینجا باقی مانده اند. ما می شنویم حتی اگر خدای ناکرده قفل دوم وجود داشته باشد.
من واقعاً امیدوارم که چنین اتفاقی نیفتد.
Related Posts:
اعتبار … لورن فلیشمن برای نیویورک تایمز
فکر می کنم دوشنبه 16 مارس روز (نخست وزیر) بوریس جانسون گفت ، “دیگر به تئاتر نرو.” و برخی سردرگمی ها به وجود آمد ، زیرا او ابتدا این موضوع را به ما اعلام نکرد.
ما یک نمایش داشتیم “همه ما” ، و بازیگران گفتند: “فردا قرار بود تمرین لباس ما باشد. آیا راهی برای انجام این کار وجود دارد؟ ” بنابراین آخرین اجرا در واقع به یک تماشاگر دعوت شده ، بسیار بسیار کوچک ، از نظر اجتماعی متمایل بود.
بسیار احساسی بود. و بعد از آن ، برای تهیه وسایلم به دفتر رفتم و احساس خیلی عجیبی کردم. سپس دوچرخه سواری کردم و به مدت دو هفته به رختخواب رفتم.
کدام کلمه می تواند شش ماه گذشته را جمع بندی کند؟ پریشان کردن اما چاره ای نیست جز کنار آمدن با آن ، تصمیم گیری ، تصمیم گیری مداوم و تا آنجا که می توانید صفحات را بچرخانید.
ما خون را خونریزی می کردیم ، و برای جلوگیری از آن بقای ما ترکیبی از چندین چیز است: NT در خانه ، که مقدار مشخصی پول ، انسان دوستی و صرفه جویی در هزینه های اساسی به همراه داشت. ما در سراسر هیئت مدیره کاهش دستمزد داشته ایم و متأسفانه یک دور اضافی نیز وجود دارد.
ما مجبور به درخواست وام دولتی بودیم. اگر آن را دریافت نکنیم ، آیا ورشکسته می شویم؟ بله ، احتمالاً.
البته من نگرانم که ممکن است مجبور شویم دوباره تعطیل شویم. همه چیز برهم زدن است. ما داریم تاس می چرخانیم و ممکن است اشتباه باشد ، اما شما باید با حقایقی که در پیش دارید بهترین قضاوت را انجام دهید.
تئاتر از این زنده خواهد ماند. این همیشه زنده می ماند و اشکال جدیدی پیدا می کند ، اما من در مورد معنای آن برای تنوع خوشبین نیستم ، به ویژه به معنای وسیع تر نیروی کار مستقل ما ، زیرا افرادی که پشتوانه درآمد جایگزین ندارند یا پس انداز ، نمی توانید در صنعت بمانید.
مدیر امنیت
کالن هسکی ، 57
< / div>
این مانند یک شهر ارواح بوده است. شما شروع به فکر کردن درباره آن فیلم های ترسناک می کنید که در آنها فاجعه بزرگی رخ داده است – زامبی ها – زیرا بسیار آرام است.
به دلیل متوقف شدن موش ها می توانید بگویید که چقدر خالی است. کنترل کننده آفات هنوز هفته ای یکبار می آمد ، و او کمتر و کمتر گرفتار می شد ، تا اینکه یک روز چیزی به دست او نرسید. هیچ کس غذا نمی اندازد.
در این شش ماه ، می دانید که من واقعاً چه کار کردم؟ من پیانو نواختن را یاد گرفتم. در زندگی ام هرگز بازی نکردم ، اما خودم را در یک اتاق تمرین یافتم و فکر کردم ، “چرا کار متفاوتی انجام نمی دهم؟”
من به YouTube رفتم و آنجا برای “آهنگ برای گای” از التون جان درسی بود ، بنابراین من کمی تماشا کردم ، چند نت را حفظ کردم و وقتی استراحت کردم ، آنجا بالا رفتم و سعی کردم بازی کنم.
من از همه اینها چیزی بیرون آورده ام که واقعاً خوب است.
همیار ریخته گری
برایونی جارویس-تیلور ، 30
در نقطه ای که ما تعطیل کردیم ، بیش از 220 بازیگر در 19 تولید مختلف حضور داشتند ، بنابراین ما باید همیشه آنها را مطلع کنیم که چه خبر است ، چه چیزی ممکن است اتفاق می افتد ، آنچه فکر می کردیم اتفاق می افتد من مثل این خبر دهنده بد شدم.
من مطمئن هستم که همه آنها وحشت زده بودند ، نگران بودند ، اما همه بازیگران شگفت انگیز بودند ، درک و دلسوزی هر دو طرف.
در چند هفته گذشته ، ممیزی ها و قرائت های آنلاین افزایش یافته است و این بسیار جالب است که دوباره درباره نمایشنامه ها صحبت می کنم.
تماشای آنلاین افراد متفاوت است. احساس می کنم که بعضی مواقع از فناوری اطلاعات پشتیبانی می کنم: “شاید سعی کنید به روتر نزدیکتر شوید.” اما من نسبت به بازیگرانی که از قبل عصبانی شده اند و این نگرانی اضافی در مورد Wi-Fi دارند یا اینکه کامپیوتر ناگهان به آنها می گوید می خواهد به روزرسانی کند همدلی زیادی دارم.
امیدوارم حرکت آنلاین واقعاً بتواند به ریخته گری متنوع کمک کند. اگر در لندن زندگی نمی کنید ، مجبورید 80 پوند برای تهیه قطار در اینجا هزینه کنید ، یک مانع واقعی است.
سرپرست وسایل
کیرستن شیل ، 45
در چند هفته اول ، کارهایی داشتم که باید انجام دهم. شرکت ها مرتباً با ما تماس می گرفتند و سعی در تحویل کالا داشتند ، مانند این شرکت با جلوه های ویژه که 60 تزیین زیور آلات برای ما ساخته بود. و من مجبور شدم تسهیلاتی برای برداشتن برخی جعبه های غلات تهیه کنم ، زیرا نگران بودم موش ها یک روز مزرعه داشته باشند.
وقتی برگشتم ، همه چیز هنوز نشسته بود کارگاه. گلدان های رنگ و صندلی های نیم روتختی روی نیمکت ها نشسته بود. ما به معنای واقعی کلمه ابزارها را پایین می کشیدیم و به خانه می رفتیم.
اکنون ما سعی می کنیم همه چیز را پاک کنیم تا مطمئن شویم که کمتر لمس وجود دارد بنابراین در این دنیای Covid کمی ایمن تر . به طور معمول ، اگر کسی وارد دفتر ما شود ، چیزی را برمی دارد تا به آن نگاه کند ، زیرا ما در اینجا چیزهای عجیب و غریب زیادی داریم. در اطراف من اکنون تلفن های بسیار زیبایی باکلیت دهه 1920 ، چند جوجه اردک تاکسیدرمی ، عروسک سگ دارم. ما باید همه چیز را دوباره وارد فروشگاه کنیم.
برخورد با وسایل نمایش جدید جالب بوده است. ما یک محوطه تمیز کردن در خارج از اتاق تمرین ایجاد کرده ایم ، من هر پایه را تمیز می کنم و سپس سعی می کنیم که پروپ را به مدت 48 ساعت در آنجا بماند.
در صحنه ، فقط بازیگر ، جیلز ، مجاز است که آنها را لمس کند. ما فکر می کنیم که او باید هر شب صحنه را برپا کند. جالب خواهد بود که به جایی برسیم که یک بازیگر مجبور باشد یک پروانه را به شخص دیگری منتقل کند. ما هنوز قوانینی برای آن تدوین نکردیم.
آشر
کاترین هرست ، 32
به ما گفتند که در ماه جولای از کار خود برکنار می شویم – اساساً 400 کارمند عادی ، کل تیم جلوی خانه. این واقعاً ترسناک بود ، زیرا بدیهی است که با داشتن قراردادی عادی ، می دانید که در معرض آن هستید. اما در آن لحظه دقیقاً فهمیدم که ما چقدر آسیب پذیر هستیم.
بسیاری از همکاران من مدت زیادی در آنجا کار می کردند و این کار را بین بازیگری انجام می دادند. من فکر می کنم که آنها بسیار خیانت شده اند ، مثل اینکه فکر می کردند تئاتر برای آنها بیش از آنچه در واقع ارزش دارد ارزش دارد.
بسیاری از همکاران من برای اعتبار جهانی ثبت نام کرده اند (بیکاری انگلیس سود). یکی از همکاران ، زن جوانی رنگین پوست ، به من گفت که او اکنون به عنوان سرپرست کار می کند و گفت دیگر نمی توان چنین کاری کرد و بازیگر شد.
آنها همچنین پیش از موافقت با شفافیت در مورد کمک مالی فرهنگی دولت ، بازنشستگی پیش از موعد را اعلام کرد. وقتی این خبر اعلام شد ، این مختصر امیدواری وجود داشت: “اوه ، شاید ما بتوانیم شغل خود را حفظ کنیم.” اما بلافاصله ما ایمیلی دریافت کردیم که می گفت: “نه ، این کار را نمی کنی.”
آنها دوباره استخدام می کنند ، اما مشکل این است که قراردادها به صورت پاره وقت است. و آنها خواهان حداکثر انعطاف پذیری هستند ، بنابراین شما واقعاً نمی توانید در کنار آن شغل دیگری داشته باشید. این باعث می شود اکثر افرادی که باید اجاره پرداخت کنند ، درست است؟
نمایشنامه نویس
روی ویلیامز ، 52 ساله
خیلی زود توسط ویروس تحت تأثیر آن قرار گرفتم. احساس می کرد که ریه های من سخت می شوند. فقط چند متری بالا و پایین رفتن از پله ها کابوس بود.
نمایشنامه نویسان بخاطر تعلل شناخته می شوند ، اما وقتی من دوباره بلند می شدم و می دویدم ، به سمت آن کامپیوتر می دویدم. من واقعاً مشتاق بودم.
نمایشی که ما در حال انجام آن هستیم ، عملی است از “مرگ انگلیس” که اوایل سال جاری انجام دادیم. من در واقع قبل از قفل کردن روی آن کار کردم. ما حتی به فکر انجام این کار در سال جاری نبودیم. این در مورد این شخصیت است ، Delroy ، و معنای آن این است که یک مرد سیاه پوست انگلیسی باشد. چقدر انگلیسی هستیم؟ چقدر سیاه هستیم؟ او این کلمات را در گوشش به صدا درآورده است: “اوه ، شما شبیه ما هستید ، مثل ما صحبت کنید ، هرگز یکی از ما نخواهید بود.”
این نیست “نمایش جورج فلوید” اما وقتی این اتفاق افتاد ، فکر کردم ، “این مهم است. این به زنگ صدا می رود. ” من فکر می کنم همه تئاترها باید بخواهند نمایشنامه ای از این دست را انجام دهند. در مورد آنچه اتفاق می افتد چیزی می گوید.
من خیلی خوشحالم که به اتاق تمرین برگشتم و آنچه را که می خواهیم انجام می دهم. این کاملاً امن به نظر می رسد ، همانطور که آنها واقعاً در این کار هستند و وقتی وارد می شویم ما را آزار می دهند: دوباره بشویید. ” یک علامت وجود دارد که در آن قهوه درست می کنید و می گوید: “اگر آن را لمس کنید ، آن را پاک می کنید” و این وزوزهای کوچک بسیار زیبا را به دور گردن خود آورده ایم: من کنار کسی خیلی نزدیک می روم ، خاموش می شود.
طراح لباس و لباس
جورجیا لوو ، 38
در ماه مارس ، من در حال کار بر روی این نمایش “همه ما” ، و فهمیدم که باردارم. بعد روز بعد فهمیدم که تئاتر در حال تعطیل شدن است.
بازیگران تصمیم گرفتند به هر حال تمرین لباس را انجام دهند. ما نمی دانستیم چند ماه دیگر برمی گردیم یا نه. همانطور که خیلی دلم می خواست وارد شدم ، اما پشت سرم با روسری دور صورتم تا آنجا که ممکن بود از همه دور شدم. در آن زمان هیچ کس واقعاً نمی دانست چگونه بر زنان باردار تأثیر می گذارد. من فکر می کنم همه فکر می کردند من واقعاً بی ادب هستم ، اما به سختی به کسی گفته ام.
من واقعاً خوش شانس هستم که برگشتم ، به خصوص به عنوان یک فریلنسر. اکنون این روش کار عجیبی است ، زیرا هیچ چیز برطرف نشده است – هر چیزی هر لحظه می تواند تغییر کند – و چالش های بسیاری وجود دارد به دلیل کارهایی که دیگر نمی توانید انجام دهید. در پانتومیم ها همیشه صحنه ای وجود دارد که شخصیت در آن غذا یا تفنگ پوشانده می شود. اما اکنون نمی توانیم فقط به سمت غذا غذا پرتاب کنیم ، بنابراین سعی داریم به روشهای خلاقانه ای برای انجام این کار فکر کنیم و همان انرژی و احساس هیجان را حفظ کنیم.
تقریباً باید یک برنامه B داشته باشیم ، و برنامه C ، و برنامه D نیز داشته باشیم.
من اکنون هفت ماه و نیم باردارم ، بنابراین زمان بندی -در صورت ایده آل نیست اما به نظر می رسد دیوانه وارترین چیز در حال حاضر نیست.
مدیر تسهیلات
< span> Kieron Lillis ، 52
میزان نشتی که در شش ماه گذشته داشته ایم! ترکیدن لوله ها!
و ما مجبور بودیم از سیستم بارانی ، سیستم های اعلام حریق ، سیستم های آب مراقبت کنیم. آب بسیار مهم است – اگر آب خود را جریان ندهید ، راکد می شود و سپس رشد باکتری ها آغاز می شود. Covid را فراموش کنید ، مردم ممکن است به بیماری لژیونر دچار شوند.
هر هفته مجبور بودیم هر شیر آب ، هر دوش ، هر چشمه آب آشامیدنی را بشوییم. صدها نفر از آنها.
به طور معمول ، افرادی مانند ما و امنیت و خانه داری مانند ما هستند ، ما در پس زمینه هستیم. اما حضور ما در قفل کردن بسیار بیشتر شناخته شد. چیزی که من می خواهم از این نتیجه بگیرم این است که ما در ذهن مردم باقی بمانیم. کار در صحنه مهمترین چیز است ، اما پشت آن تیم هایی از نجارها و لوله کش ها و خانه داران و امنیت هستند که در اینجا باقی مانده اند. ما می شنویم حتی اگر خدای ناکرده قفل دوم وجود داشته باشد.
من واقعاً امیدوارم که چنین اتفاقی نیفتد.
Leave a reply