آنها DARWIN ، استرالیا ممکن است یک چرخش اشتباه انجام داده باشد ، طعمه های خود را به آبهای کم عمق تعقیب کرده باشد ، یا کورکورانه یک پدرسالار در حال مرگ را که قصد دارد خودش را ساحل کند دنبال کرد. اما نهنگ های خلبان ، حدود 270 عدد از آنها ، به نوعی در یک ساحل دور افتاده در تاسمانی گیر افتادند.
یک سوم آنها احتمالاً قبلاً فوت کرده اند. اکنون ، دانشمندان برای نجات دیگران در حال مسابقه هستند.
“این کاملاً مقابله کننده است” ، کریس کارلایون ، زیست شناس دریایی از دولت تاسمانی ، در یک کنفرانس خبری روز سه شنبه گفت . وی افزود: “این یک حادثه پیچیده ، یک رویداد پیچیده است که هر نهنگی را که نجات دهیم ، یک پیروزی واقعی می دانیم.” “ما بر داشتن هرچه بیشتر بازماندگان تمرکز داریم.”
قبلاً تا روز سه شنبه ، یک روز پس از مشاهده غلاف ، تیم دانشمندان ، کارمندان دولت و افسران پلیس حداقل 25 نهنگ را با کشیدن آنها از ماسه های شن و دور کردن از ساحل نجات داده بودند و آنها را به دریا هدایت کردند.
رشته های انبوه تاسمانیا ، ایالت استرالیا ، غیرمعمول نیست ، اما ساحل سازی اخیر در میان بدترین موارد تاریخ این ایالت و اولین مورد شامل بیش از 50 نهنگ خلبان از سال 2009 تاکنون است.
در سال 2017 ، حداقل 250 خلبان ولز پس از شنا در خلیج کم عمق در سال 2017 در نیوزیلند جان باختند.
دکتر کارلیون ، که بیش از یک دهه صرف مطالعه چنین رشته هایی کرده است ، در حال هدایت تیمی متشکل از بیش از 60 نفر از نیروهای امداد و نجات در اطراف ساحل اقیانوس ، یک ساحل ناهموار ساحلی در سه مایلی استرهان ، یک شهر بندری سابق در ساحل غربی تاسمانی است.
دانشمندان گفتند ، این جزیره یک نقطه داغ جهانی برای رشته های نهنگ است ، اما درک کاملی از این که چرا در وهله اول ساحل های Cetaceans هنوز ناقص است.
“این کمی 64000 دلار سوال است ،” مایک دوبل ، دانشمند با بخش قطب جنوب استرالیا ، گفت: یک گروه تحقیقاتی و یک مشاور دولتی در مورد نهنگ ها ، که درگیر تلاش نجات فعلی نیست.
معمولاً حیوانات تنها در صورت بیماری خود را در ساحل ساحل می کنند ، اما وقتی صحبت از رشته های انبوه می شود ، تعدادی تئوری وجود دارد. غلاف می تواند به دنبال یک رهبر ناخوشایند ، یا شکار طعمه ای که وارد آبهای کم عمق می شود باشد. دکتر دوبل گفت ، کمتر توضیح می دهد که نهنگ ها توسط سونار یا از حالت گمراه می شوند.
“تنگ اجتماعی” حیوانات اوراق قرضه ممکن است در بروز این رشته ها نقش داشته باشد. ” اقیانوس باز موجودات به سرعت خسته و استرس می شوند و در نهایت غرق می شوند.
برای نجات وال ها ، تیم یک زنجیر را زیر هر حیوان قرار می دهد و با قایق آن را به دهانه بندر می کشد ، که بسیار باریک است. طول این نهنگ ها حداکثر 25 فوت است و وزن آنها بیش از سه تن است. دشوار کردن این امر ، دمای آب یخ زده در بندر است.
نهنگ هایی که گرفتار یا گم شده اند ، اغلب توسط دانشمندان با قایق یا استفاده از صدا – که حس اصلی آنها برای ناوبری است – به اقیانوس می روند. دو بار ، در سال 1985 و 1990 ، یک نهنگ کوهان دار ، معروف به هامفری ، با ضبط تماس های گونه خود از خلیج سانفرانسیسکو فریب داده شد.
دانشمندان در شمال استرالیا منطقه ای که به عنوان Top End شناخته می شود ، در این ماه پس از گم شدن حداقل دو نهنگ کوهان دار در رودخانه آلوده به تمساح در پارک ملی کاکادو ، تکنیک های مشابه را در نظر گرفت. اما نهنگ ها سرانجام خودشان را به سلامت به اقیانوس بازگرداندند.
عملیات نجات تاسمانی بسته به جزر و مد و هوا بسته به جزر و مد و هوا ممکن است روزها طول بکشد. غیر قابل پیش بینی. تاکنون ، امدادگران موفق شده اند حدود دوازده نهنگ را به دریا رهاسازی و اسکورت کنند ، اما حتی در این صورت ، احتمال ایمن بودن حیوانات نیز وجود ندارد. این خطر وجود دارد که آنها دوباره برگردند و دوباره رشته شوند. “دکتر کارلایون گفت. “ما امیدواریم که اینطور نباشد.”
