کابل ، افغانستان – چه وقت کامیون تراکتورهای طولانی مدت هر هفته از کنار این پاسگاه پلیس در بالای تپه در جنوب افغانستان عبور می کند ، او دقیقاً می داند چه کاری باید انجام دهد. مأموران جعبه ای را که به طناب بسته شده است به پایین پرتاب می کنند و مانند همه رانندگان ، کامیون دار 5،000 افغانی – حدود 65 دلار – را در جعبه قرار می دهد ، که مأموران سپس آن را به پاسگاه خود می چرخانند.

دولت خان ، کامیون دار ، گفت:” افسران جرات جلب چنین رشوه های شخصی را ندارند ، “زیرا شاهراه توسط طالبان کنترل می شود و پلیس از بیرون آمدن می ترسد.”

از زمانی که ایالات متحده توافقنامه خروج نیروها را در ماه فوریه با طالبان امضا کرد ، شبه نظامیان ایستگاه های بازرسی جدیدی را در امتداد بزرگراه های بزرگ ایجاد کردند ، کنترل قسمتهای طولانی جاده ها را به دست گرفتند و ماهانه میلیون ها دلار از کامیون داران و مسافران.

کامیون داران و رانندگان اتوبوس ها می گویند نیروهای دولتی در داخل پایگاه های آنها باقی مانده اند ، اما کنترل بسیاری از جاده ها را به جنگجویان طالبان سپرده اند. رانندگان می گویند علاوه بر جمع آوری “مالیات” ، ستیزه جویان برای جستجوی سربازان یا کارمندان دولت وسایل نقلیه را جستجو می کنند و گاهی آنها را در محل اعدام می کنند.

راکت پرسود بزرگراه به بودجه تلاش جنگ طالبان کمک می کند ، اما یک هدف استراتژیک نیز وجود دارد: ستیزه جویان از کنترل بسیاری از بزرگراه ها برای حمله به نیروهای دولتی درگیر ، تقویت موقعیت مذاکره آنها در مذاکرات متوقف شده صلح در دوحه ، قطر.

تصرف بخشهایی از جاده های کشور توسط طالبان باعث تغییر پویایی جنگ ، که اکنون در نوزدهمین سال خود است ، با دشوار کردن دولت برای تأمین مجدد پادگان ها و ایست های بازرسی که به طور فزاینده ایزوله شده اند ، دشوار است. کامیون داران و مقامات دولت محلی می گویند که شبه نظامیان اکنون بخشهای بیشتری از بزرگراهها را کنترل می کنند از زمانی که ایالات متحده و ناتو نزدیک به یک دهه پیش شروع به کشیدن نیرو کردند.

در در همان زمان ، اخاذی افغان های عادی باعث افزایش کینه گسترده دولتی می شود که نمی تواند از جمعیت خود محافظت کند. با تقویت دولت به اصطلاح سایه طالبان ، طرح پیچیده مالیات بزرگراه پیش درآمد آنچه که مبارزان امیدوارند دولت آینده طالبان باشد ، می شود.

در این روند ، طالبان سیستم رشوه پرسود که مدتها توسط پلیس به رانندگان تحمیل شده بود را قطع کرده اند. رانندگان می گویند که ستیزه جویان حتی به عنوان اثبات پرداخت “مالیات” رسیدهای مهر شده صادر می کنند – اسنادی که در ایست های بازرسی طالبان در هر نقطه از افغانستان پذیرفته شده اند.