MEXICO CITY – با ویروس هنوز بیداد می کند ، بیشتر مکزیک در روز مردگان قبرستان ها را تعطیل می کند و جشن های عمومی را لغو می کند و بسیاری از فرصت ها را برای غمگینی از دست رفته از دست داده است.

اما یک شهر با سازگاری با بیماری همه گیر ، سنت سالانه خود را برای انتخاب بهترین عزادار در کشور به صورت آنلاین قرار داد – و با این کار ، این فرصت را به مکزیکی ها داد تا در یک فریاد خوب ، کلیسایی ، پاک کننده روح شرکت کنند.

سان خوان دل ریو ، در مکزیک مرکزی ، رویکرد منحصر به فرد این کشور در مورد مرگ را که به عنوان بخشی از زندگی پذیرفته شده است ، بسیار جدی می گیرد. یکی از اصلی ترین جاذبه های آن موزه مرگ است. و مسابقه سالانه آن برای بهترین عزادار ، که برای احترام به شیوه قدیمی استخدام زنان گریه کننده برای دیدن مراسم دفن ایجاد شده بود ، صدها تماشاگر را به خود جلب کرد.

به طور معمول ، مسابقه دهندگان به نوبت گریه می کردند در مقابل تماشاگران زنده ، اما خطرات ناشی از گریه مردم قبل از جمعیت صدها نفر بسیار زیاد بود. این ویروس بیش از 92000 نفر را در مکزیک کشته و موارد آن همچنان افزایش می یابد.

دفاتر گردشگری پس از مشورت با حامی مسابقه ، یك محل تدفین محلی ، ماه گذشته اعلام كرد كه ورود فیلم ها را از طریق ایمیل قبول می كنند. از شرکت کنندگان دعوت شد تا ویدیوهایی را که تا مدت دو دقیقه هق هق گریه می کنند ، ارسال کنند تا توسط هیئت داوران ارزیابی شود. بیست و هفت شرکت کننده مسابقه ارسال کردند – دو برابر تعداد شرکت کنندگان در سال گذشته.

بسیاری از شرکت کنندگان رویکرد ملودراماتیک داشتند ، و دو دقیقه گریه اختصاص داده شده خود را در یک قبر تنظیم کردند. سایت و با ذوق و شوق یک ستاره تله نولا گریه می کند. سایرین مسیر کمدی را طی کردند ، مانند زنی از آگواسکالینتس که با شروع آشکار یائسگی تقلا می کرد ، و اشکهایش را خطاب به دوران پریشان خود خطاب می کرد.

” ، “زوزه کشید. “و سپس یک روز ، بدون گفتن چیزی ، دیگر هرگز برنگشتی.”

ادواردو گیلن ، رئیس اداره گفت: “خندیدن به مرگ بخشی از فرهنگ مکزیک است” دفتر گردشگری شهر. “این راهی برای مقابله با مشکل و احساس آسیب پذیری کمتر است.”

آقای. گولین گفت که فقط زنان به دلیل “سنت” دعوت به مسابقه می شوند ، هرچند وی گفت که این شهر برای شرکت در مسابقات مردانه آزاد است.

برای سالها ، مسابقه تحت سلطه یک دونفره مادر و دختر بود که مرتباً مقام اول را کسب می کردند ، اما آنها شرکت نکردند امسال – میدان را کاملاً تازه برای تازه واردان از سراسر مکزیک باز کرده است.

Princesa Katleen Chávez Arce ، از باخا کالیفرنیا ، برنده جایزه برتر و جایزه نقدی حدود 164 دلار شد. خانم چاوز ، بازیگر ، هرگز گریه حرفه ای را امتحان نکرده بود. وی گفت ، اما امسال تجربه زیادی در زمینه تنوع آماتور به او داد. بعد از اینکه او برای بازی در فیلم های سینمایی به مکزیکوسیتی نقل مکان کرد ، همه گیری فرصت های کاری او را خشک کرد. در سپتامبر ، او منصرف شد و به خانه بازگشت.

“بحران مرا گرفت ،” گفت. “بنابراین بله ، من گریه کردم ، و حدود یک هفته کاملاً کاری انجام ندادم.” هق هق گریه در حالی که به مقبره یک مرده نزدیک شهرش نگاه می کرد. وی گفت: “من قبل از انجام این تمرین از او اجازه گرفتم.”

در جایگاه دوم بعید بود Ma Silveria Balderas Rubio ، که دخترانش خبر مسابقه را به صورت آنلاین شنیدند و متقاعد کردند او را وارد کنید. خانم سیلوریا 58 ساله گفت که وانمود می کند یکی از ناراحتی های تسلی ناپذیری است که در مراسم تشییع جنازه دیده است تا خودش را به اندازه کافی متصاعد کند.

“من برای دفن بوده ام جایی که مردم اینگونه گریه می کنند ، و این منطقی است ، اما من نمی توانم آنقدر گریه کنم ، “خانم سیلوریا گفت. “من گریه می کنم ، اما نه آنقدر زیاد.” از یک طرف ، به همان سادگی است که می توان آن را در یک اتاق کم و بدون تابوت در قاب لرزان قرار داد. اما گریه ، تنفس بیش از حد تهویه شده خانم سیلورسیا و اصرار بر اینکه “دیروز او را دیدم” به طرز حیرت انگیزی واقعی به نظر می رسند. “css-53u6y8″>

خوان کارلوس زیرسرو ، یک معلم محلی تئاتر که به قضاوت در این رقابت کمک کرد ، گفت: “این ویدیو بسیار خانگی است و تمام کاری که او می کند گریه است.” هنوز هم ، او گفت ، این واقعا ایده است. “این همان چیزی است که ما از آنها می خواهیم انجام دهند ، نه؟” او گفت. “از نظر من ، او خیلی راست گریه می کند.”

خانم. سیلوریا گفت که پس از تماشای ویدیو آرزو کرد که کاش چیزی دراماتیک تر با بدن خود داشته باشد ، مانند برخی دیگر از شرکت کنندگان که “خود را به مقبره می اندازند ، تابوت را می گیرند و مواردی از این قبیل”.

شاید جالب ترین ورودی توسط Brenda Anakaren Torres Villarreal ارائه شود ، که فیلم خود را به گریه در مورد سال 2020 اختصاص داده است. خانم تورس ویارئال ، 31 ساله ، قبل از برداشتن ماسک برای فریاد زدن ماسک ، فیلمبردار خود را با ضد عفونی کننده اسپری می کند سال ما را “افسرده ، بیکار و در قرنطینه” رها کرد. “

او گفت ، الهام از او وحشتناکی بی منطقی بود که امسال اتفاق افتاد. وی گفت: “بدون شک یکی از بدترین سالهایی است که ما زندگی کرده ایم.” “اگر در مورد سال 2020 گریه نمی کنید ، در مورد هیچ چیز گریه نمی کنید.”

خانم تورس ویارئال گفت: این برای خندیدن از این همه بدبختی بود.

“مکزیکی ها همیشه توانایی پیدا کردن کمدی در فاجعه را دارند ،” گفت ، “برای یافتن قسمت خوب آن ، حتی اگر این وجود نداشته باشد. “