” هیچ امیدی در چشم نیست ” Puskar Lal Shrestha.

حواله های نپالی که در خارج از کشور کار می کنند به یک مصدوم دیگر تبدیل شده است. وقتی اوضاع خوب بود ، میلیون ها نفر از سراسر آسیا ، به ویژه از کشورهای حوزه خلیج فارس ، پول پس فرستادند. سال گذشته ، کل حواله ها تقریباً 9 میلیارد دلار بوده است. نپال بیش از هر کشور دیگری به حواله ها اعتماد می کند.

بسیاری از نپالی ها مشاغل غیر مشهوری مانند نگهبانان امنیتی یا خدمتکاران داشتند. اما این پول خصوصاً برای افرادی از کشوری که متوسط ​​درآمد آن معادل 3 دلار در روز است خوب بود.

اکنون بسیاری از آنها بیکار شده اند. برخی از آنها به خانه فرستاده شده اند ، در حالی که دیگران در کشورهای خارجی محبوس مانده اند ، و هیچ کار و شبح اخراج از آنها آویزان نیست.

مکث در حواله ها بسیاری از خانواده ها را ترسانده است. چند نفر از مصاحبه شوندگان گفتند که آنها مجبور شده اند به آپارتمان های ارزان تری نقل مکان کنند و فرزندان خود را از مدارس خصوصی بیرون آورند و بجای آن به مدارس دولتی بفرستند که آنها را پست می دانند.

Sujit Kumar Shrestha ، دبیر کل انجمن آژانس های استخدام خارجی نپال گفت: “اگر دنیا به زودی واکسن کرونا دریافت نکند ، حواله های ما که حدود 30 درصد به تولید ناخالص داخلی ملی کمک می کنند کاملاً خشک می شوند.”

با ضعف اقتصاد ، بیمارستان ها پر می شوند. پزشکان می گویند که افراد ثروتمند و مرتبط با سیاست در حال انحصار تخت های بیمارستان هستند و فقیرانی که مریض می شوند جایی برای رفتن ندارند.

دکتر رابیندا پندی ، که برای نپال آروگیا کندرا ، یک مستقل کار می کند ، گفت: “سیستم بهداشتی ما ضعیف است و مکانیسم نظارت حتی ضعیف تر است.” سازمان متخصصان بهداشت عمومی “افراد متصل و متمول به راحتی می توانند به بیمارستان های خصوصی دسترسی پیدا کنند و هزینه های خود را تأمین کنند ، اما بسیاری از فقرا در حال مرگ هستند.”

با نزدیک شدن سریع فصل زمستان و فصل جشنواره هندوها در حال حرکت ، کارشناسان بهداشت عمومی هشدار می دهند که بحران Covid-19 نپال در حال بدتر شدن است. این کشور حدود 175000 عفونت گزارش کرده است ، تقریباً سرانه مشابه هند در همسایگان. و اگرچه میزان مرگ و میر گزارش شده آن کمتر از 1000 مورد است ، اما آزمایش همچنان کم است و اتفاق نظر پزشکان نپالی بر این است که عفونت و مرگ ویروس چندین برابر است.

ویروس به حد خود رسیده است شاخک هایی به مناطق روستایی و شهرهای دور افتاده که فقط چند ماه پیش موارد گزارش نشده یا هیچ گزارش نشده بود. مقامات دولتی به بهره برداری از بیماری همه گیر برای پول درآوردن متهم شده اند. یک کمیته پارلمانی در حال بررسی اتهاماتی است که مقامات نزدیک به نخست وزیر ، K.P. شارما اولی ، قیمت تورم لوازم پزشکی اصلی. مقامات این ادعاها را رد کرده اند.

در برخی مناطق ، Covid-19 کل خانواده ها را شکافته است. دارما كومار شرستا ، مرد سالخورده ای كه مشاغل كوچكی را برای واردات لباس اداره می كرد ، در اواخر سپتامبر در یك بیمارستان در جنوب نپال مراجعه كرد تا به دنبال درمان آسم باشد ، این آغاز زنجیره ای از حوادث بود كه باعث كشته شدن نیمی از خانواده وی شد. اعضای خانواده گفتند که او کوید -19 را در بیمارستان گرفتار کرد. سپس دو نفر از پسران وی که به وی مراجعه کرده بودند آلوده شدند.

با پر شدن بیمارستان ها ، و مقامات به مردم دستور دادند که در خانه بهبود یابند ، پسران به روستای خود بازگشتند. آنها بیمارتر شدند وقتی فردی خواستار آمبولانس شد ، راننده از ترس اینکه خودش بیمار شود ، امتناع کرد.

ظرف دو هفته آقای دارما و دو پسر فوت کردند. < p class = "css-158dogj evys1bk0"> “چه خبر بدتر از این؟” سومان شرستا ، یکی از اقوام جوانتر ، پرسید. “بیایید دعا کنیم که هیچ کس دیگری مجبور به سرنوشت ما نباشد.”

متخصصان بهداشت می گویند که بسیاری از عفونت های نپال ناشی از کارگران نپالی است که از هند به عقب برمی گردند. هند از نظر گزارش عفونت کووید -19 در حال حاضر شماره 2 در جهان است – حدود هشت میلیون نفر ، درست پشت سر ایالات متحده.

نپال در سایه هند زندگی می کند. اقتصاد ، امور استراتژیک و سلامت کلی آن به طور مداوم با آنچه در همسایه بزرگ آن در جنوب اتفاق می افتد مرتب می شوند.

بخشی از آن به دلیل تقویت گردشگری ، اقتصاد نپال رشد کرده بود سریعتر از هند ، تقریبا 6 درصد در سال 2019. معمولاً در این زمان از سال ، جت پس از جت رشته های کوه را در فرودگاه بین المللی کاتماندو رشته می کند و هزاران گردشگر پاشنه بلند ، از جمله بسیاری از هندی ها ، مشتاق پیاده روی در آناپورنا یا تا اردوگاه پایه کوه اورست.

سال گذشته ، بیش از یک میلیون گردشگر از آن بازدید کردند. متوسط ​​بیش از 50 دلار در روز هزینه می شود.

مقامات گردشگری انتظار دارند حداقل 800000 نفر از افراد شاغل در صنعت گردشگری شغل خود را از دست بدهند. مقامات گفتند ، از اولین کسانی که می خواهند 50،000 راهنما در ارتفاع زیاد ، شرپاها و دیگران در اکوسیستم نوردی باشند. برخی از مردم در خیابان های کاتماندو دست به اعتراض زده اند و از دولت می خواهند که به آنها وام بدهد تا به خانواده آنها کمک کند و تهدید می کنند که در صورت عدم بهبودی دفتر هیئت گردشگری را تخریب خواهند کرد.

پراكاش راي ، يك راهنماي كوهنوردي كه در اعتراضات اخير شركت كرد ، گفت: “راهنماهايي كه روزگاري به عنوان عوامل واقعي گردشگري شناخته مي شدند ، در آستانه رها شده اند.” “ما هیچ وسیله ای برای زنده ماندن در این بحران نداریم.”

چندی پیش ، برخی از افراد در داخل و خارج از کشور می گفتند که این روند خیلی سریع رشد کرده است. برخی از کوهنوردان باتجربه شکایت کرده اند که نپال چنان به استقبال کوهنوردان مشتاق شده است که صحنه اورست بی قاعده و خطرناک شده است. مشکل دیگر انباشت زباله در دامنه های اورست بوده است.

علی رغم افزایش موارد Covid-19 ، سایر بخشهای اقتصاد ، مانند تولید ، در تلاشند تا زندگی را بهم بریزند و برخی از مدارس بازگشایی شده اند. محدودیت های سفر اعمال شده در بهار و تابستان امسال کاهش یافته است. در حالیکه نپالی ها برای جشن گرفتن از تعطیلات هندوها Dashain و Tihar به خانه خود می روند ، مهاجرت گسترده ای از شهرها به روستاهای دور دست آغاز شده است.

با این وجود چنین جنبشی مناطق گردشگری را دور می زند.

پوخارا ، یک شهر زیبا کنار دریاچه در مرکز کشور ، به یک شهر ارواح تبدیل شده است. سال گذشته در این زمان ، مملو از کوهنوردان بود.

اما همانطور که بایبوب پودل ، هتلدار پوخارا گفت ، “من از آوریل تاکنون حتی یک نفر خارجی را در اینجا ندیده ام. “

بهادرا شارما از کاتماندو و جفری گتلمن از دهلی نو گزارش دادند.