LONDON – یکی یکی جلوتر گفتند داستانهای آنها کودکان ناگهان مجبور شدند از هر راه به مدرسه دو ساعت سفر کنند. مستمری بگیرانی که قرارهای هفتگی پزشکان آنها به پیاده روی های طاقت فرسا و نیم روزه تبدیل شده است. مغازه دارانی که در اثر ناپدید شدن مسافران ، تجارتشان فلج شده است.

همه به این دلیل است که پل Hammersmith ، یک پل معلق با شکوه اما به شدت خورده قرن نوزدهم است که منطقه بارنز را با بسیاری از مناطق متصل می کند از لندن ، ماه گذشته به دلایل ایمنی تعطیل شد.

“حالا ، من باید شش و چهارم هر روز ، شش روز در هفته از خواب بیدار شوم” جنکینز ، 10 ساله ، با ناله های دلسوزانه از جمعیت ناامید ، اگر بیش از حد مودبانه ، معترضان اخیراً در پل را اعتراض کرد. “من نمی توانم از عهده این کار برآیم.”

در حالی که مشکلات ساختاری پل Hammersmith به ویژه وخیم است ، اما از تنها پل لندن که در حال فروپاشی است فاصله دارد. دو گذرگاه اصلی در مرکز شهر ، پل واکسهال و پل لندن ، در حالی که تعمیرات فوری انجام می شوند ، به روی ترافیک ماشین بسته است. برج بریج ، نماد لندن ، ماه گذشته پس از باز شدن یک اشکال مکانیکی پل متحرک خود ، برای دو روز بسته شد.

به دست یک دختر دانش آموز جوان افتاد – ماری جانز با ژاکت کش باف پشمی قرمز و چرم مایل به قرمز ، و پلاکاردی با حروف صورتی خشمگین در دست داشت – نکته اجتناب ناپذیر: “پل های لندن در حال سقوط هستند!”

فیلیپ انگلفیلد ، یک جادوگر حرفه ای که در بارنز زندگی می کند ، اشاره کرد که هنگامی که یک پل معلق در جنوا ایتالیا فرو ریخت ، در سال 2018 باعث کشته شدن 43 نفر شد ، ایتالیایی ها حتی در حالی که این کشور با بیماری همه گیر ویروس کرونا مبارزه می کرد ، خستگی ناپذیر کار می کردند تا جایگزینی برای آن بسازند. ماه گذشته افتتاح شد.

“چرا نمی توانیم چنین کاری کنیم؟” آقای انگلفیلد از جمعیت س askedال کرد ، زیرا باران آرام روحیه آنها را بیشتر تضعیف می کند. “بخاطر خیر ، این انگلیس است.”

معلوم شد که دقیقاً این مسئله است: پل همرسمیث استعاره ای مناسب برای تمام راههای تغییر کشور پس از یک دهه ریاضت اقتصادی ، سالها جنگ سیاسی بر سر Brexit و ماهها محاصره برای مقابله با بیماری همه گیر ، که آخرین مورد آنها بودجه عمومی را که قبلاً تحت فشار بود کاهش داده است.

مانند دیگر جاده ها و پل های لندن ، پل همرسمیث برای دهه ها مورد بی توجهی قرار گرفته بود. هزینه تعمیر کامل آن حدود 141 میلیون پوند (187 میلیون دلار) هزینه در بر دارد – بودجه ای که هم اکنون Hammersmith & Fulham Council ، صاحب این پل و نه سازمان حمل و نقل لندن که به آن بستگی دارد ، در حال حاضر ندارند.

حمل و نقل برای لندن ، که سیستم مترو و اتوبوس و برخی از جاده های اصلی را اداره می کند ، قبلاً مجبور به مذاکره برای کمک مالی تقریباً 2 میلیارد پوندی برای جبران کمبود درآمد پس از سقوط سواری در حین قفل شده بود. . به جز ساعت شلوغی ، متروهای لندن هنوز هم قطارهای شبح هستند.

Hammersmith درخواست کمک به نخست وزیر بوریس جانسون کرده است. اما او با قول صرف هزینه در پروژه های خیمه شب بازی مانند راه آهن سریع السیر 130 میلیارد دلاری و نه یادگاری چدنی سلطنت ملکه ویکتوریا ، در انتخابات پیروز شد.

او همچنین می خواهد ثروت را به میدلندز و شمال با مشکل اقتصادی انگلیس گسترش دهد ، نه اینکه یک محاصره پر برگ و ثروتمند لندن را نجات دهد ، جایی که افراد حرفه ای از ویلاهای رئیسی دلپذیر به مشاغل موجود در شهر رفت و آمد می کنند و دانشجویان در زمین های بازی زیبا از سنت پاول مدرسه.

“ملی دولت از خرج كردن پول در لندن می ترسد زیرا این امر برنامه “سطح بندی” آن را تهدید می كند. “گفت تونی تراورس ، متخصص امور شهری در دانشكده اقتصاد لندن. “وعده ساخت چیزهای براق برای آینده جذاب تر از اصلاح سطح جاده ها یا اصلاح پل ها است.”

این به نماینده مجلس از آقای جانسون کمک نمی کند محافظه کارانی که نماینده منطقه بارنز بودند ، زک گلداسمیت ، در انتخابات گذشته صندلی خود را از دست داد. آقای گلداسمیت ، یکی از دوستان بسیار خوب آقای جانسون ، متعهد شده بود که در طول مبارزات انتخاباتی خود پل را برطرف کند. جانشین وی ، سارا اولنی ، از حزب لیبرال دموکرات ، گفت که نمی تواند هیچ وزیر کابینه را به نامه های خود که درخواست کمک می کند پاسخ دهد.

مایکل وایت ، سردبیر سیاسی سابق روزنامه گاردین که در ساحل شمالی تیمز زندگی می کند ، به مشکل عدم تقارن اشاره کرد: بارنز ، در ضلع جنوبی ، بیشتر از Hammersmith ، در ضلع شمالی ، به پل احتیاج دارد ، زیرا تعداد زیادی از مسافران آن هر روز از آن عبور می کنند تا به نزدیکترین ایستگاه Tube برسند. ترافیک کمتری در جهت مخالف وجود دارد که باعث می شود یک کار تعمیر گران قیمت از نظر سیاسی برای مقامات در Hammersmith که از اقلیت اقتصادی خوبی برخوردار نیستند فروخته شود.

هنوز هم رهبر حزب کارگر شورا ، استفان كوآن ، اصرار داشت كه همرسمیت كاملاً به تعمیر پل متعهد است – اگر بتواند راه نجات مالی پیدا كند. وی با استخدام مهندسان برای بازرسی از پل در سال 2014 ، این شورا را در جلوگیری از یک بلایای احتمالی متهم کرد. آنها شبکه ای از شکستگی های کوچک را در پایه های چدن آن یافتند ، که شواهدی از سالها خوردگی ناگوار است.

در آوریل 2019 ، مقامات پل را به روی اتومبیل بستند ، اما آن را به روی عابر پیاده و دوچرخه سوار باز گذاشتند. سپس ، پس از یک موج گرمای اخیر ، بازرسان کشف کردند که شکستگی ها گسترده شده اند. از آنجا که چدن شکننده تر از فولاد است ، این تغییرات خطر خرد شدن پایه ها را ایجاد کرده و پل را به درون تیمز فرو می برد. شورا بلافاصله پل را به روی همه بست.

“اگر ما بررسی جامع یکپارچگی را انجام نداده بودیم” ، آقای کاوان گفت ، “من واقعاً معتقدم که یک فاجعه. “

نه تنها پل است ، و مسیر پیاده روی در زیر آن ، بدون محدودیت ، بندر لندن قایقرانی را در زیر آن ممنوع کرده است. این مسابقه قایقرانی سالانه بین دانشگاه های آکسفورد و کمبریج را مختل می کند ، زیرا طبق معمول ، قایقرانان یک مساحت 4.2 مایل از تیمز را می پوشانند که دور Barnes ، جایی که ملاقات کنندگان در زیر کابل های منحنی پل صف می کشند ، دور می شود. < p class = "css-158dogj evys1bk0"> ماه گذشته آقای كوآن در نامه ای به نخست وزیر به حس تاریخ آقای جانسون متوسل شد. وی گفت ، چه “استعاره وحشتناکی” خواهد بود که اجازه می دهد یک نمونه پیشگام مهندسی قرن نوزدهم “به سادگی در وسط تیمز ، در قلب پایتخت ما فرو ریخته شود.” در حقیقت ، وی گفت ، طراحی غیرمعمول پل مدت هاست که آن را در برابر مشکلات سازه ای آسیب پذیر می کند و ساخت آن از چدن باعث شده سخت تر و پرهزینه تر شود.

این پل در سال 1996 هنگامی که ارتش جمهوری خواه ایرلند دو ماده منفجره پلاستیکی قدرتمند را کار گذاشت ، از تخریب نجات پیدا کرد که موفق نشد منفجر کردن چهار سال بعد ، I.R.A دیگر جناح با موفقیت یک بمب را در زیر پل منفجر کرد ، و مجبور شد آن را برای تعمیر برای مدت دو سال ببندد.

ساکنان می توانند این بار با انتظار مشابه یا حتی طولانی تر روبرو شوند. آقای کوآن گفت ، حتی رفع اشکالات متوقف کننده نیز هزینه بر است: تثبیت پل به اندازه کافی که مردم بتوانند از روی آن عبور کنند و قایق ها از زیر آن عبور کنند 46 میلیون پوند هزینه دارد. ساخت پل موقت برای عابران پیاده و دوچرخه سوار 27 میلیون پوند هزینه در بردارد و شش تا نه ماه به طول می انجامد.

در این بین ، افراد محلی در حال راه اندازی راه حل های دیگر مانند راه اندازی کشتی هستند. سرویس یا استفاده از اتوبوس های شاتل. برخی مانند توبی گوردون-اسمیت ، از طریق پلهای دیگر به مسیرهای دوربرگردان متوسل شده اند (بیش از ده ها گذرگاه جاده ای یا عابر پیاده بین پل Hammersmith و Tower Bridge وجود دارد). آقای گوردون اسمیت 46 ساله که از ویلچر استفاده می کند ، اظهار داشت که زندگی در یک آپارتمان کنار رودخانه در بارنز را انتخاب کرده است زیرا می تواند خود را از روی پل تا دفتر کار خود در هامرسمیت چرخاند – 10 دقیقه درب منزل.

“این مکان مهمی برای زندگی من است تا بتوانم به کارهایم دسترسی داشته باشم ، وی گفت: “برای دسترسی به بقیه مناطق لندن.” / p>

، شکنندگی پل های لندن چیزی بیش از حد کافی برای قافیه مهد کودک است. کریستوفر مورکام ، 81 ساله ، به یاد می آورد که در سال 1967 ، یک کارآفرین آمریکایی ، رابرت مک کالوچ ، پل در حال فروپاشی لندن را خریداری کرد ، آن را متلاشی کرد و آن را سنگ به سنگ به دریاچه هاواسو شهر آریزو منتقل کرد ، جایی که اکنون به عنوان یک جاذبه توریستی در آنجا واقع شده است. کویر. (پل لندن که در حال حاضر تحت کار است جایگزینی برای نسخه قرن نوزدهم است.)

همه اینها به آقای مورکوم جوانه ایده ای داد. وی با اشاره به پل Hammersmith گفت: “من نمی دانم این پل قدیمی قابل جبران است؟” “شاید ما باید آن را به رئیس جمهور ایالات متحده بفروشیم.” حتی برج برج برج اخیراً به مدت دو روز بسته شد.