در طی 10 ماه از آغاز حمله پنومونی مرموز به ساکنان ووهان ، چین ، Covid-19 از روز دوشنبه بیش از یک میلیون نفر را در سراسر جهان کشته است – تلفات آزاردهنده ای که از شمارش های رسمی انجام شده است ، اما یکی از این تعداد واقعی است که تعداد واقعی آنها کشته شده است. / p>

ویروس کرونا ممکن است قبلاً از سل و هپاتیت پیشی گرفته باشد به عنوان کشنده ترین بیماری عفونی در جهان. و برخلاف همه مدعیان ، هنوز هم با سرعت زیادی در حال رشد است.

مانند چیزی که بیش از یک قرن دیده نشده است ، ویروس به هر تکه پرجمعیت کره زمین نفوذ کرده است ، و بذر ترور می زند. و فقر ، میلیون ها انسان را در برخی از کشورها آلوده کرده و کل اقتصاد را فلج می کند.

اما همانطور که توجه به ویرانی ناشی از توقف بخش بزرگی از تجارت ، آموزشی و اقتصادی جهان متمرکز است. زندگی اجتماعی ، فراموش کردن مستقیم ترین هزینه های انسانی بسیار آسان است.

بیش از یک میلیون نفر – والدین ، ​​کودکان ، خواهران و برادران ، دوستان ، همسایگان ، همکاران ، معلمان ، همکلاسی ها – همه ناگهان ، زودرس از بین رفته اند. بیش از 200،000 در ایالات متحده ، که بیشترین تعداد کل ویروسی کرونا در جهان را دارد ، و پس از آن برزیل ، با بیش از 140،000 مورد.

دکتر مایکل رایان ، رئیس برنامه موارد اضطراری سازمان بهداشت جهانی ، روز دوشنبه گفت که احتمالاً تعداد واقعی بیشتر بوده است.

“وقتی چیزی را بشمارید ، هرگز آن را کاملاً حساب نمی کنید. ، “او در یک کنفرانس خبری در ژنو گفت. “اما می توانم به شما اطمینان دهم که تعداد فعلی احتمالاً دست کم گرفته شده از تلفات واقعی Covid است.”

کسانی که از Covid-19 ، بیماری ناشی از ویروس زنده می مانند ، هفته ها یا حتی ماه ها قبل از بهبودی در وضعیت کمتری قرار دارند و بسیاری از آنها با شدت و مدت زمان متفاوتی همراه هستند.

با این حال می توان از بسیاری از رنج ها جلوگیری کرد. < / p>

“این یک رویداد جهانی بسیار جدی است و بسیاری از مردم بیمار می شوند و بسیاری از آنها می میرند ، اما نیازی به نزدیک نیست این بد است “، تام اینگلسبی ، مدیر مرکز امنیت بهداشت جان هاپکینز گفت.

در اوج موج اول ، مناطقی مانند چین ، آلمان ، کره جنوبی و نیوزیلند نشان دادند که می توان همه گیری را به اندازه کافی کاهش داد تا عفونت ها و مرگ و میرها همچنان محدود شود. افتتاح مشاغل و مدارس.

اما این امر به ترکیبی از عناصر نیاز دارد که ممکن است خارج از دسترس کشورهای فقیر باشد – و حتی مواردی مانند ایالات متحده نیز نتوانسته اند جمع آوری: آزمایش در مقیاس وسیع ، ردیابی تماس ، قرنطینه سازی ، فاصله اجتماعی ، پوشیدن ماسک ، تهیه وسایل محافظتی ، تدوین یک استراتژی مشخص و سازگار و تمایل به تعویق با عجله در صورت بروز مشکل.

کارشناسان می گویند ، بارها و بارها ، دولت ها خیلی آهسته واکنش نشان دادند ، منتظر ماندند تا کشورها یا مناطق خود در محاصره قرار بگیرند ، یا تهدید را کنار بگذارند یا آن را به عنوان مشکل چین یا ایتالیا یا نیویورک ببینند. < / p>

توماس آر فریدن ، رئیس سابق مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده ، گفت که مهمترین شکست در ارتباط دولتها با مردم بوده است ، بیشتر از این نسبت به ایالات متحده.

“شما اصول استاندارد ارتباطات ریسک: اول باشید ، درست باشید ، معتبر باشید ، همدل باشید ، “او گفت. “اگر بیشتر از آنچه دولت ترامپ تلاش کرده اید آن اصول را نقض کنید ، فکر نمی کنم بتوانید.”

اکنون جهان می داند که چگونه منحنی همه گیری – نه برای از بین بردن خطر ، بلکه برای حفظ آن در سطح قابل کنترل – و در این راه اتفاقات شگفت انگیزی نیز رخ داده است. در ابتدا پیش بینی کرد. فاصله اجتماعی در مقیاسی ناشناخته بیش از آنچه پیش بینی شده عملی و مثر بوده است. اختلاف خطر بین یک اجتماع در فضای باز و یک فضای داخلی بیش از حد انتظار است.

و مهمتر از همه ، افراد هنگام ابتلا به علائم یا حتی زودتر ، نه چند روز یا چند هفته بعد ، هنگامی که بیمارتر هستند ، بیشتر مسری هستند – تغییر در الگوی معمول با بیماری های عفونی. این امر اقدامات پیشگیرانه مانند استفاده از ماسک و پاسخ سریع مانند منزوی کردن و آزمایش افراد برای مواجهه با آنها را بسیار مهمتر می کند. اگر صبر کنید تا مشکل مشخص شود ، خیلی طولانی منتظر مانده اید.