وی با هوس گفت: “پدربزرگ من زمین داشت ، ما مزارع میوه و تره بار داشتیم.” “مثل الان نبود ، این زندگی ضعیف.”

بسیاری از پناهجویان آذربایجانی از روستاها و شهرهای کشاورزی در هفت منطقه از جمله جبرئیل ، که قره باغ قره باغ را احاطه کرده اند ، می آیند. ، که عمدتاً توسط ارامنه قومی زندگی می کردند و همیشه کانون اختلافات بین دو کشور بودند.

این مناطق در حال حاضر به طور گسترده رها شده و انتظار دفاع نظامی ندارند. عقب نشینی نیروهای اشغالگر ارمنستان و بازگشت آوارگان آذربایجانی مدتهاست که به عنوان اولین قدمها در هرگونه توافق مذاکره در نظر گرفته شده است.

ارتش آذربایجان با تمرکز بر سه منطقه از جنوبی ترین مناطق ، فیزولی ، جبرائیل و زنگیلان ، که با ایران همسایه هستند ، سعی کرده است نیروهای ارمنی را با زور عقب براند. روز سه شنبه ، رئیس جمهور ، آقای علی اف ، اعلام کرد که نیروها زنگیلان ، منطقه سوم را ایمن کرده اند ، هرچند سخنگوی دولت ارمنستان گفت که درگیری های سنگین ادامه دارد.

اعلام شده تصرف برخی از مناطق محل زندگی آنها باعث هیجان پناهندگان شده است اما احساسات دردناکی را نیز به همراه دارد.

“ما همزمان گریه می کردیم و لبخند می زدیم” الله ووردیوف ، 78 ساله ، پناهنده ای در ساختمان مخروبه مدرسه که شوهر و پسرش را در جنگ از دست داد. او که یک بیوه با پنج فرزند بود ، در مدرسه به عنوان نظافتچی کار می کرد ، اما در سال های پناهندگی دو دختر دیگر از دست داد. او گفت: “من شب و روز کار می کردم.” “من از سایه خودم ترسیده بودم.”

یک نوجوان زیر مبل در کنار مبل خوابیده است. وی گفت: “عموی و همسایه اش به جنگ رفتند و ما نمی توانیم به آنها برسیم و نگران آنها هستیم ، بنابراین از او مراقبت می كنیم.”

او خاطرات از درگیری های قبلی شلوغ بود. “او گفت” این کار را دشوارتر می کند. ” “فرزندان ما شهید می شوند و من بسیار نگران هستم. همه آنها فرزندان من هستند. “

اما او گفت که از جنگ حمایت می کند. “البته ، من می خواهم صلح را ببینم. من نمی خواهم مردم بمیرند ، اما مطمئناً ارزشش را دارد. “

در امتداد یک گذرگاه زیرزمینی ، یک پناهجوی دیگر ، مشتاق گفتگو ، در را به اتاق مجرد تنگ که همسر و دو پسرش برای مدت دو دهه در آن زندگی کرده اند. Ceyhun Seymur Khudiyev اهل شهر آغدم ، یک شهر ارواح امروز است که تحت کنترل ارمنستان باقی مانده است. اما او با اطمینان اخراج شد.

وی گفت: “من معتقدم که ما می خواهیم زمین های خود را پس بگیریم.” “عدالت جای خود را می گیرد.”

حتی پناهندگانی که توانسته اند الدار حمزالی ، 26 ساله ، که خانواده اش از فیزولی است ، گفت: برای ایجاد مشاغل و خرید ملک برنامه هایی را برای بازگشت به خانه های خود آغاز کرده اند. برای نشان دادن خانه و زمین خانوادگی اش. اگرچه دولت گفته است كه قسمت اعظم فیزولی را تأمین كرده است ، اما ظاهراً هنوز روستایی كه خانواده آقای همزالی از آنجا می آیند تحت كنترل آذربایجان نیست. با این وجود ، او گفت که عموهایش از قبل تصمیم گرفته اند که هرکدام خانه های خود را کجا بازسازی کنند. وی حتی از آقای حمزلی خواسته شده است که هزینه های حمل و نقل بقایای اقوام خود را که به دلیل دفن مجدد در روستا در غربت درگذشتند ، محاسبه کند.