کابل ، افغانستان – غم و اندوه پسر پس از کشته شدن پدر و مادر و سه نفر از بستگانش در حمله هوایی که به اشتباه به ماشین آنها در نزدیکی مزرعه خانوادگی برخورد کرد ، به اندازه کافی غیرقابل تحمل بود.

اما پس از آن آزمایش سخت دیگری برای پسر ، غلام محی الدین اتفاق افتاد. ربانی: مدارک گسترده برای وعده خسارت از دولت افغانستان برای حمله هوایی 30 ژانویه. چنین پرداخت های مرگ تصادفی برای ارتباط دولت با خانواده ها در یک جنگ بی پایان حیاتی شده است.

هنگامی که وی از دفاتر دولتی در استان خود ، کندز بازدید کرد ، به او گفته شد که آن روز هیچ پرداختی نداشته باشید او هنوز منتظر است.

“در شش ماه گذشته ده ها بار به دفتر دولت در قندوز رفته ام ، اما مقامات دولتی به من گفتند که سرنوشت پرداخت مشخص نیست “. آقای ربانی 33 ساله گفت.

برای آقای ربانی و هزاران خانواده داغدیده ، همه چیز فقط نامشخص است ، بلکه ناخوشایند است: حداقل برای یک سال ، دولت افغانستان موفق به تأمین بودجه نشده است ، علی رغم داشتن پول برای حدود 4000 تا 5000 مقامات افغان و گروه های حقوق بشری ادعای تلفات غیرنظامیان در سال های 2019 و 2020 را اعلام می کنند. مدیر کشور برای مرکز غیرنظامیان درگیر ، یک سازمان حمایت غیرانتفاعی. “و من فکر نمی کنم این یک اولویت اصلی برای دولت باشد.”

پس از شروع پرداخت به اصطلاح غرامت دیه توسط ایالات متحده در پی مرگ های ناشایست در اوایل جنگ سالها ، این روند توسط دولت افغانستان نهادینه شد. این پرداخت ها معمولاً تصدیق می کنند که قربانیان غیرنظامی غالباً نان آور خانواده هستند – در کشوری که تخمین زده می شود 90 درصد مردم زیر خط فقر زندگی می کنند ، با داشتن ایمنی اقتصادی رسمی کم و یا بدون آن.

بر اساس برنامه غرامت ، که بودجه زیادی از سوی اهدا کنندگان بین المللی تأمین می شود ، دولت افغانستان برای هر غیرنظامی کشته شده در اقدام نیروهای افغان ، آمریکایی یا شورشی ، تقریباً 1300 دلار و هر زخمی 650 دلار پرداخت می کند. این پرداخت ها به یکی از معدود عدالت عدلی تبدیل شده بود که یک خانواده افغان وقتی درگیر آتش شد می تواند امیدوار باشد. حتی در این صورت ، پرداخت ها ناچیز بود و خانواده ها اغلب نمی دانستند چگونه یا کجا ادعاهای خود را تحت فشار قرار دهند.

قبل از انتخابات ، عبدالله عبدالله نامزد مخالف ، به عنوان رئیس اجرایی دولت خدمت کرده بود و دفتر او از سال 2014 پرداخت های مرگ را انجام می داد. اما این دفتر پس از انتخابات منحل شد. وقتی آقای عبدالله و رئیس جمهور اشرف غنی اختلاف سیاسی چند ماهه خود را با یک معامله جدید تقسیم قدرت حل و فصل کردند ، ادعاهای مرگ به دفتر اداری رئیس جمهور منتقل شد.

اما اداری یک مقام دولتی در کابل با آگاهی مستقیم از این موضوع گفت که دفتر کارمندان کمی برای کار با ادعاها دارد و سیستم را قفل می کند. ادعای این مقام رسمی در مصاحبه های پیشین با سایر مقامات پشتیبانی شد.

نیاز به ندرت بیشتر بوده است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد که روز سه شنبه منتشر شد ، حداقل 2100 غیرنظامی افغان در 9 ماه نخست سال 2020 کشته و 3800 نفر زخمی شده اند. علی رغم مذاکرات صلح جدید در قطر ، خشونت تقریباً همانند سال گذشته باقی مانده است. از سال 2016 تا 2019 ، دولت تقریباً 4 میلیون دلار به خانواده های کشته و زخمی ها پرداخت کرده است ، اما مقامات گفته اند که با وجود هزاران تلفات ، از آن زمان تاکنون هیچ مبلغی پرداخت نشده است.

دورانی جاوید وزیری سخنگوی آقای غنی که در روزهای اخیر به شورای امنیت ملی کشور ارتقا یافت ، در مورد فلج بودن سیستم اختلاف نظر داشت. خانم وزیری ماه گذشته گفت: “روند برنامه کمک نقدی به قربانیان متوقف نشده است و این برنامه اکنون توسط دفتر اداری رئیس جمهور اجرا می شود.”

اما طبق مصاحبه با سایر مقامات دولتی در کابل و بیش از دوازده استان دیگر و با خانواده هایی که هنوز در انتظار کمک هستند ، پرداخت ها هنوز انجام نشده است.