بشنوید
برای هر کسی که جری گارسیا و مردگان شکرگذار را مطالعه کرده است ، ارتباط آنها با موسیقی جاز غیرقابل تردید بود: از بداهه پردازی در صحنه خود تا همکاری با برانفورد مارسالیس و اورنت کلمن ، مردگان به وضوح موسیقیدانان جاز را مانند یک سیمپاتیک می دید. اما این اوراق چقدر به عقب برگشتند؟ یک مجموعه زنده آینده ، که قبلاً منتشر نشده بود – GarciaLive Vol. 15: جری گارسیا و مرل ساندرز ، 21 مه ، 1971 – چند سرنخ دیگر ارائه می دهد.
حتی در روزهای اولیه مردگان سپاسگزار ، گارسیا به نوعی وقت خود را برای شرکت در انبوهی از پروژه های جانبی پیدا کرد ، یکی از آنها همکاری زنده با کیبورد و خواننده مرل ساندرز بود. از سال 1970 ، این دو نفر به طور منظم در باشگاه های سان فرانسیسکو ، ماتریکس و کیستون کورنر بازی می کردند. در آن فضای شل تر ، جایی که او با ساندرز و معمولاً جان کان و بیلیست ویت ، نوازنده درام نواز همراه بود ، گارسیا توانست شل شود ، با مواد موردعلاقه خود مقابله کند و از فشار ساختمان به عنوان سرآمد مردها راحت شود. همچنین بیل کروتزمن درامر Dead و گیتاریست سابق Creedence Clearwater Revival ، تام فوگرتی ، درامر Dead نیز هر از گاهی به آن می پیوستند.
یک شب در کیستون کورنر در بهار 1971 ، گارسیا ، ساندرز و ویت با ساکسوفونیست مارتین فیرو پیوستند ، که چند سال قبل به منطقه خلیج نقل مکان کرده بود و با کوئنتت سر داگلاس و تریسی نلسون بازی کرده بود. باند مادر زمین؛ چند سال بعد ، او همچنین می تواند در Dead’s Wake of the Flood مهمان شود. او همچنین بخشی از آلبوم Hooteroll بود ، گارسیا با نوازنده کیبورد هاوارد ولز.
در همین زمان ، دیوید کرازبی “آواز دیواری” را نوشت که با افکار همیشگی اش در جهان نابود می شود و یکی از ملودی های دستگیر کننده و کم آرامش را به نمایش می گذارد. حداقل از اواخر سال 1970 ، گارسیا و كروسبی آن را با هم در صحنه و در گروه موسیقی خارج از گروه خود ، David and the Dorks بازی كردند. آن شب در کیستون کورنر ، گارسیا خودش ضربه ای به لحن زد – ظاهراً تنها باری است که او بدون کراسبی آن را روی صحنه اجرا کرده است.
بنا به دلایلی ، كاهن قادر به ساخت این كیستون خاص نبود ، این بدان معناست كه گارسیا در یك ساز آواز گیتار ، طبل بازی می كرد كه از نظر پیکربندی کاملاً شبیه Doors بود. در آغاز ، گارسیا ، ساندرز و ویت با اجرای “آواز دیوار” به عنوان یک ترکیب جدید – قسمت تاریک سالن کوکتل بازی می کنند.
اما وقتی Fierro وارد می شود ، مرد ساکس مسئولیت این کار را برعهده می گیرد و آهنگ را به قلمرویی کاملاً متفاوت و بسیار بداهه هل می دهد. فایرو که ریشه خود را در گروه های موسیقی جاز در زادگاهش تگزاس نشان داد ، خطوط R&B را که به ملودی می چسبند ، می زند ، اما نه برای مدت طولانی. خیلی زود او بیش از “The Wall Song” آزاد می شود ، نت ها را از شاخ خود بیرون می کشد و آن را به چیزی نزدیک به موسیقی جاز تبدیل می کند. (جالب اینجاست که مایلز دیویس همین کار را با “Guinnevere” کراسبی انجام داد.) فیرو در طی چند سال آینده به بازی با گارسیا و ساندرز ادامه داد ، از جمله در گروه موسیقی آنها Legion of Mary ، اما حضور او در “The Wall Song” “آنچه را که می تواند به اردوگاه موسیقی گیتاریست بیاورد کاملاً نشان می دهد.
با حمایت گارسیا ، کروتزمن و فیل لش ، نسخه استودیویی “The Wall Song” سرانجام یک سال بعد در آلبوم Graham Nash / David Crosby در پی جدا شدن CSNY برای ضبط ظاهر می شود. آن نسخه از یک استودیوی طولانی مدت کوتاه شده است – و نمی توان جای سوال داشت که آیا نسخه گارسیا و ساندرز که در اینجا شنیده شده از اجرای طولانی تر آن شب در استودیو الهام گرفته است.
“آواز دیواری” در GarciaLive Vol تازه کشف شده موجود خواهد بود. 15 ، برای عرضه در تاریخ 4 دسامبر تنظیم شده است و اکنون برای پیش سفارش در دسترس است. این آلبوم همچنین شامل آواز گارسیا با آهنگ “The Night They Drove Old Dixie Down” از رابی رابرتسون و یک آواز اساسی در “I Was Made to Love Her” ساخته استیوی واندر است.
