پاریس – پوشیدن یک لباس طولانی ، تونیک سفید که نام دو گروه قومی آفریقایی روی آن نوشته شده بود ، متهم جلوتر به میله رفت ، نفسی را کشید و با استناد به دادخواست خواستار شد.

“هیچ کس تلاش کرده است تا دریابد که چه آسیبی به آفریقا وارد شده است. “، متهم ، موازولو دیابانزا ، فعال 41 ساله متولد کنگو و سخنگوی یک جنبش پان آفریقایی که استعمار و مصادره فرهنگی را محکوم می کند ، گفت.

آقای. دیابانزا ، به همراه چهار نفر از همکارانش ، متهم به تلاش برای سرقت میله تشییع جنازه آفریقایی قرن نوزدهم از موزه قوای برانلی در پاریس در اواسط ماه ژوئن ، به عنوان بخشی از اقدام در اعتراض به سرقت فرهنگی دوران استعمار و جبران خسارت بود.

اما این دادگاه چهارشنبه ای بود که با احساسات روبرو شد و واقعاً به مبارزات آقای دیابانزا طنین انداز شد ، زیرا یک متهم نمادین به جایگاه فراخوانده شد: فرانسه و سابقه استعمار آن.

رئیس دادگاه مسئول پرونده این دو دادگاه را تأیید کرد: یک مورد ، قضاوت این گروه ، چهار زن و مرد ، به اتهام اقدام به سرقت که ممکن است به 10 سال زندان و جریمه نقدی در حدود 173000 دلار محکوم شود.

” و یک دادگاه دیگر ، تاریخ اروپا ، فرانسه با آفریقا ، دادگاه استعمار ، محاکمه سوisa استفاده از فرهنگ میراث ملی ملل ، “قاضی دادگاه به دادگاه گفت ، و اضافه کرد که چنین” دادرسی شهروندان است ، نه دادرسی. “

تحقق بخشش های سیاسی و تاریخی دشوار بود اجتناب کنید.

میراث عظیم آفریقایی فرانسه – تخمین زده می شود که حدود 90،000 شی cultural فرهنگی آفریقای زیر صحرا در موزه های فرانسه نگهداری می شود – عمدتا در زمان استعمار خریداری شده است ، و بسیاری از این آثار هنری تحت شرایط مشکوک غارت شده یا به دست آمده اند. این امر فرانسه را در مرکز بحث در مورد بازگرداندن سرمایه های دوران استعمار به کشورهای مبدا خود قرار داده است.

برخلاف آلمان ، که این بحث مورد استقبال قرار گرفته است هم دولت و هم موزه ها ، فرانسه تلاش کرده است تا پاسخی مداوم ارائه دهد ، درست همانطور که این کشور با گذشته سختی مواجه است.

آقای دیابانزا گفت: “عمل ما پاک کردن رفتارهای بی احترامی و بی احترامی به کسانی بود که خانه های ما را غارت کردند.” >

وقتی رئیس جمهور امانوئل مکرون در سال 2017 قول داد خیلی چیزها را پس دهد ، بحث بازپرداخت در فرانسه به سر رسید. میراث آفریقا در اختیار موزه های فرانسه است. وی بعداً گزارشی را سفارش داد که حدود دو سوم از 70،000 شی،000 موجود در موزه Quai Branly را واجد شرایط استرداد عنوان کرد.

اما طی دو سال پس از گزارش ، فقط 27 مورد استرداد اعلام شده است و فقط یک شی ، شمشیر سنتی ، در نوامبر 2019 به سنگال بازگردانده شده است. 26 گنجینه باقیمانده که برای بازپرداخت بنین تعیین شده بود ، هنوز در موزه کوآلی برانلی است.

و لایحه حمایت از این موارد استثنایی ، یا مورد به مورد ، بازپرداخت ها هنوز رای گیری نشده است.

کالوین جوب ، وکیل سه نفر از متهمان ، در دادگاه گفت که این لایحه با تمرکز بر استردادات استثنایی و نه منظم ، منعکس کننده “تمایل به حل و فصل این مسئله نیست.”

آقای ایوب گفت: “ما باید اصل استرداد را در قانون قانون درج کنیم.”

با توجه به آنچه آنها به عنوان موانع تصور می كنند ، فعالین جنبش پان آفریقایی آقای دیابانزا عملیاتی مشابه آنچه در پاریس در موزه های هنر آفریقا در شهر مارسی در جنوب فرانسه و در Berg en Dal ، در هلند.

در بعضی مواقع ، این اقدامات ادعاهای رو به رشد مربوط به هویت را تجسم می بخشد که ناشی از شهروندان فرانسوی تبار آفریقایی است. زندگی در کشوری که بیداری نژادی در ماههای اخیر آغاز شده است.

آقای ایوب در مصاحبه ای گفت: “ما جوانانی داریم که از نظر هویتی مشکل دارند ،” که با کمبود عمل ، نداشتن اراده سیاسی روبرو شده اند ، قانونی است که کاری را انجام دهد که دیگران انجام ندهند. “

در صحبت با قاضی ، جولی دیاکا ، یک متهم 34 ساله که در یک خانواده کنگو بزرگ شده است ، گفت: “برای شما ، اینها آثار هستند. برای ما ، اینها موجوداتی هستند ، اشیا ritual آیینی هستند که نظم را در خانه ، در روستاهای ما در آفریقا حفظ می کنند ، و ما را قادر به اجرای عدالت می کنند. “

ماری سسیل زینسو ، رئیس بنیاد هنری زینسو در بنین و دختر نخست وزیر پیشین بنین ، گفت که اگرچه او از روش فعالان پیروی نمی کند ، اما “چرا آنها وجود دارد” می فهمد. وی گفت: “ما نمی توانیم همیشه نادیده گرفته شویم و به آنها نگاه کنیم.

” در فرانسه ، یک دیدگاه پسااستعماری در مورد قاره آفریقا وجود دارد ، ” زینسو افزود ، برخی از چهره های برجسته فرهنگی فرانسه هنوز تردید دارند كه كشورهای آفریقایی می توانند آثار هنری را حفظ كنند. دادرسی به دلیل نگرانی در مورد ویروس کرونا و به دلیل اینکه برخی ترس داشتند حضور آنها بتواند دادرسی را مختل کند ، توسط پلیس ممنوع شد از ورود کم جمعیت حدود 50 نفری ، اکثر فعالان جنبش پان آفریقایی. class = “css-158dogj evys1bk0″> فعالان با فریاد “باند دزد” و “بردگان” به مأموران پلیس که از ورودی دادگاه محاصره شده بودند ، گفتند: “کارهای هنری ما را پس بده!” >