آنها قبلاً آن را “استبداد مسافت” بنامید.
دور بودن استرالیا چیزی برای فرار بود و برای نسل ها ، کشوری که از آن با عنوان “Down Under” نامیده می شود عجله داشته است به سمت دنیا تجارت و مهاجرت باعث شد استرالیایی ها ثروتمندتر از سوئیس ها باشند و فرهنگی ایجاد کنند که زندگی تنها با سفرهای خارج از کشور و خریدهای وارداتی کامل شود.
تا همه گیر شدن بیماری. ویروس این کشور خارج شده را به یک زاهد مبدل کرده است. مرزهای استرالیا بین المللی و بین چندین ایالت بسته است. اقتصاد این کشور کوچکتر است و رشد جمعیت آن به کمترین میزان در بیش از 100 سال گذشته رسیده است.
به جای مبارزه با انزوا ، بسیاری از استرالیایی ها این روزها روی این موضوع تمرکز کرده اند. در مورد آنچه آنها در مورد کشورشان دوست دارند. زندگی در جزیره هنگامی که دنیا رنج آور است ، به نظر یک امتیاز می رسد. این سوالات غرق انگیز در مورد سفر ، رکود اقتصادی و از دست دادن تجربه جهانی ، زیر یک قدردانی فوری برای خانه و جستجو برای پوشش های نقره ای کاهش یافته است.
استرالیا ، یک در حدود 25 میلیون نفر ، حدود 28000 مورد عفونت ویروس کرونا و کمتر از 1000 مورد مرگ ثبت شده است. در ده ها مصاحبه ، استرالیایی ها گفته اند که کاملاً از واکنش کشورشان به بیماری همه گیر خوشحال هستند. حتی با وجود قوانین سفر بسیار سخت ، به نظر می رسد چیزی خارج از چین یا کره شمالی باشد. حتی با یک قفل 111 روزه در دومین شهر بزرگ استرالیا ، ملبورن ، که سرانجام به پایان رسید. حتی وقتی افراد دور از خانه پدربزرگ و مادربزرگ در آرزوی دیدن نوه های جدید هستند. “css-1fanzo5 StoryBodyCompanionColumn”>
= “css-158dogj evys1bk0″> این مورد جین هارپر ، داستان نویس پرفروش در ملبورن است که والدینش در انگلیس نتوانسته اند فرزند دوم او را ببینند.
” همه ما خیلی سخت تلاش کرده ایم تا پرونده های خود را پایین بیاوریم ، و این مسئله بسیار شکننده و گرانبهایی است که می توانم اصرار شدید به محافظت از آن را درک کنم ، “خانم هارپر گفت. “آیا تمایل من به دیدن پدر و مادر من ، آیا این بیشتر از خواست من است که دیگر هرگز در قفل قفل نشوم؟”
“تصمیم من این نیست که تصمیم بگیرم ،” “اما در سطح ملی این سوالی است که همه ما از خود می پرسیم.”
