پاریس – در یک شب معتدل اخیر ، جوخه ای از چهار زن جوان که در یک محله آرام در شرق پاریس مسلح به سطل چسب ، برس و کوله پشتی های پر از پوستر سرگردان بودند.

آنها به دنبال سطحی برای کاغذ با پیغام محکم بودند.

“آنجا ، بد نیست ، درست نیست؟” هنگامی که به دیواری به طول 20 فوت ، درست در شرق محله Marais اشاره کرد ، گفت آسترید تنون ، کاملاً سیاه پوشیده است. رفیق او ، کلوئه مادستا ، سطلی در دست داشت ، سرش را تکان داد.

بلافاصله یک عملیات کاملاً رقص آمیز آغاز شد: ابتدا یک زن مقداری چسب را به دیوار چسباند ، سپس یک زن دوم صفحه به صفحه را چسباند ، در حالی که سومی هر لایه را با لایه ای دیگر از چسب تکان داد.

بعد از کمتر از هفت دقیقه ، دیوار عبارت های زیر را نوشت: “تو گفت تو مرا دوست داری اما هنوز تجاوز به عنف است. “

به مدت حدود یک سال ، پوسترهایی که نکوهش سو abuse استفاده جنسی و زن کشی – کشتن زنان به دلیل جنسیت آنها – صدها نفر در پاریس ظاهر شده اند ، با وجود این واقعیت که ارسال به دیوارهای عمومی تخریب محسوب می شود و غیرقانونی است. < / p>

پوسترها کار فمینیسم است فعالانی که منتقد فرانسه هستند پاسخ vernment به مشکل فزاینده خشونت خانگی ، با یک کمپین تبلیغاتی گسترده با هدف افزایش آگاهی در مورد جنایات خشونت آمیز که توسط شرکای فعلی یا سابق آنها علیه زنان انجام شده است ، به خیابان ها آمده است.

خانم مادستا گفت:” هدف ما این است که این واقعیت ها را جلوی چشم ها بیاوریم ، به طوری که فرد نتواند نگاهش را دور کند. ” “از آنجا که این خشونت همیشه در سایه باقی می ماند.”

شعارهای مضحک “پدر پدر مادر را کشت” یا “او را ترک کرد ، او را می کشد” بر روی ماسه سنگ چسبانده شده اند نما در مرکز شهر. بیانیه “سکوت رضایت نیست” روی پل کانال در شمال پاریس قرار دارد. پیامهای طولانی تر که حکایت از مرگ زنان به دست شرکای آنها دارد ، در امتداد تونل های اطراف حومه شهر پخش شده است.

پوسترها بتدریج به محوطه ای از چشم انداز پایتخت تبدیل شده اند ، به قدری رایج است که بسیاری از پاریسی ها حداقل از چند مورد گذشته اند. < p class = "css-158dogj evys1bk0"> خانم مادستا گفت که زنان می خواهند پیام ها “به زندگی روزمره و زندگی عادی بپیوندد”. “این جایی است که این خشونت اتفاق می افتد.”

پیام ها نیز بعنوان یک میدان جنگ بعید پیرامون مالک خیابان ها تبدیل شده اند. پوسترها به طور منظم توسط رهگذران پاره می شوند یا با رنگ آنها پاشیده می شوند ، اما فعالان با بازگرداندن کلمات ، خسارت را برطرف می کنند.

پوسترها از یک پررنگ بیشتر قدرت خود را می گیرند هویت گرافیکی سیاه و سفید ، حروف بزرگ که روی ورق های سفید کاغذ نقاشی شده است: ساده ، هوشیار و بلافاصله قابل تشخیص است.

“با این سبک ، ما به دنبال سمت خام آن هستیم پیام ، اصطلاحات واقعی ، “خانم مادستا گفت. “هیچ استعاره ای از آنچه که ما چسباندیم وجود ندارد ، شعری وجود ندارد.”

روش ارسال ساده و ارزان است ، و به شما کمک می کند تا توضیح دهید که چرا پیام ها به ظاهر در همه جا پخش شده اند ، بنابراین سریع.

این کمپین کار گروه جدیدی از فمنیست ها ،” Les Colleuses “یا” گلوئرها “است که توسط مارگرویت استرن ، که در تابستان 2019 ، خواستار برقراری تماس در شبکه های اجتماعی شد ، آغاز شد. ده ها زن پاسخ دادند. اکنون حدود 1500 فعال به عملیات ارسال پوستر پیوسته اند.

خانم استرن درباره پاسخ شدید به تماس اولیه خود گفت:” من فکر می کنم این ربطی به پاریس دارد. ” “این شهری است که در آن تعداد زیادی از زنان جوان ، دانشجو ، و یک شبکه بزرگ فعال وجود دارد.”

فعالان می گویند دیوارهای کاغذی نه تنها آنها را قادر می سازد تا واقعیتی را در معرض دید عموم قرار دهند ، خشونت خانگی ، که اغلب به حوزه خصوصی منتقل می شود ، اما همچنین به آنها امکان می دهد فضایی – خیابان – را که بسیاری از زنان در آن احساس آسیب پذیری می کنند ، پس بگیرند.

اما این عملیات خود بدون خطر نیستند.

در حالی که خانم تنون از سومین پوستر شب خود استفاده می کرد و با آن-الیزابت روپارتز همکاری می کرد ، آنها صدای آژیر پلیس را شنیدند .

“اوه نه!” گفت خانم روپارتز 24 ساله روی نوک انگشتان ایستاده تا یک پوستر نیمه کاره را بچسباند. معلوم شد که آژیرها از آمبولانس آمده و از کنار گروه رد می شوند.

خانم “تنون” 26 ساله ، مربی درام که گفت او سالها آزار و اذیت توسط مردان در خیابان را تجربه کرده است.

اگرچه مقامات در ابتدا چشم بسته اند ، اما آنها شروع به سرکوب کرده اند ، پلیس اخیراً حداکثر جریمه تخریب ممکن است به 4500 دلار برسد.

برخی از عابران پیاده به صورت کلامی با فعالان مقابله کرده اند.

خانم مادستا ، 27 ساله که لباسش با چسب آغشته شده بود ، گفت:” این باعث تحریک شدیدی می شود ، اما این دقیقاً همان چیزی است که عالی است. ” “این بدان معناست که مبارزه و عزم ما برای تحریک همه چیز در حال شروع است.”

در محله شرقی پاریس که در آن شب برخی از فمینیست ها جمع شده بودند ، گروه یک نقطه برای کارشان روی یک دیوار خاکستری کمرنگ پیدا کرد.

یک مرد فریاد زد “پلیس! پلیس!” با دیدن پوسترهای زنان اما ساکنان محلی دیگر از پنجره های آپارتمان خود خم شده و حمایت خود را ابراز داشتند.

خالد باکاری ، یک عمده فروش 42 ساله ، که به طور عادی روی نیمکت نزدیک دیوار نشسته بود ، مطمئن نبود درباره اثربخشی مبارزه زنان.

آقای باکاری گفت: “این می تواند چیزها را تغییر دهد همانطور که هیچ چیز را تغییر نمی دهد.

سال گذشته ، 146 زن در فرانسه توسط شرکای فعلی یا سابق خود کشته شدند ، بر اساس داده های دولت ، 21 درصد افزایش نسبت به سال 2018. در نوامبر ، دولت اقدامات جدیدی را برای مبارزه با این مشکل انجام داد ، مانند موارد دیگر آموزش و پرورش و تعداد بیشتری مددکار اجتماعی در کلانتری ها فعالان می گویند که تلاش ها به اندازه کافی پیش نمی رود و بودجه آنها کم است.

فعالیت زنان در سطح خیابان در پاریس سابقه طولانی دارد و گلورها بخشی از یک سنت فرانسوی است بیبیا پاوارد ، دانشمند متخصص در تاریخ فمینیسم ، گفت: “فمنیست هایی که نظم مستقر را از طریق ، بعضاً با این اقدامات غیرقانونی ، و این بی نظمی ها” در زندگی روزمره مردم به چالش می کشند. div class = “css-79elbk” data-testid = “photoviewer-wrapper”>