هنگام زلزله ، تارهای عنکبوت گسل در زیر زمین باز می شوند ، اجازه می دهد گازها در اعماق سیاره ما قرار دارند تا به سمت بالا پراکنده شوند. محققان اکنون اولین رکورد بلند مدت را تهیه کرده اند که رابطه ای بین زمین لرزه ها و انتشار گاز دی اکسید کربن را نشان می دهد. در حالی که مقدار دی اکسید کربن آزاد شده توسط فعالیت های تکتونیکی است پستی در مقایسه با عنوان میلیاردها تن </a> که فعالیتهای انسانی هر ساله به جو پمپاژ می کند ، تحقیق منتشر شده در چهارشنبه </a> در Science Advances چرخه کربن کنترل کننده آب و هوا را در این سیاره روشن می کند. ” جیمز مویرهد ، زمین شناس دانشگاه دانشگاه اوکلند در نیوزیلند ، گفت: این شرایط را تعدیل آب و هوای زمین در مقیاس های زمین شناسی می کند. ” دانشمندان alian جمع آوری کرده بودند. این نتایج همچنین می تواند راه را برای پیش بینی فعالیت های لرزه ای هموار کند. منطقه در اطراف کوههای مرکزی آپنین ایتالیا ، تقریباً یک ساعت در شرق رم واقع شده است پر از خطا </a>. زمین لرزه های ویرانگر بارها و بارها این منطقه را لرزاندند ، از جمله زلزله ل ‘آكیلا در سال 2009. این طوفان كه صدها نفر را به كشت ، در سال 2012 دوباره خبرساز شد وقتی كه قاضی دادگاه هفت كارشناس زلزله ایتالیایی را مجرم از آدم کشی </a> زیرا آنها نتوانسته اند به ساکنان اطراف در مورد خطر احتمالی هشدار دهند. فعالیت لرزه ای منطقه مرتبط با فرار دی اکسید کربن است </a>. Giovanni Chiodini ، ژئوشیمیست در انستیتوی ملی ژئوفیزیک و آتشفشان در بولونیا ، و همکارانش تجزیه و تحلیل محتوای کربن آبهای زیرزمینی در آپنه ها. محققان از آوریل 2009 تا دسامبر 2018 صدها نمونه آب از 36 چشمه مختلف جمع آوری کردند. آنها غلظت دی اکسید کربن را در هر نمونه پس از کم کردن سهم آب باران و خاک محاسبه کردند. محققان تخمین زدند که حدود 1.7 میلیون تن دی اکسید کربن با فعالیت تکتونیکی تخلیه شده است. منطقه مورد مطالعه بیش از یک دهه این تقریباً معادل دی اکسید کربن ساطع شده توسط یک فوران آتشفشانی است. تصویر &gt; &gt; کربن در حال جوش خوردن از نهر در دشت سن ویتورینو ، حدود 18 مایلی مرکز کانون زلزله سال 2009 آکوئلا. اعتبار … Giovanni Chiodini span&gt; غافلگیری واقعی هنگامی رخ داد که دکتر چیودینی و همکارانش داده های خود را با سوابق تقریباً 17000 زمین لرزه ای که در نزدیکی آنها رخ داده بود مقایسه کردند. محققان دریافتند که فعالیت لرزه نگاری و گاززدایی دی اکسید کربن به طور واضح یکدیگر را ردیابی می کند – دوره هایی از فعالیت زیاد زلزله که همراه با قله های انتشار گاز بود. به عنوان مثال ، تیم نشان داد که غلظت دی اکسیدکربن اندازه گیری شده در ماه های پس از زلزله L’Aquila تقریباً دو برابر بیشتر از 2013 بود ، این یک دوره فعالیت کم زلزله است. غلظت های بالا دوباره در سپتامبر و نوامبر 2016 ، فقط چند ماه پس از چندین زمین لرزه بزرگ </a> منطقه را لرزاند. این پیوند منطقی است ، دانشمندان پیشنهاد می کنند براساس آنچه در مایل ها می گذرد زیر سطح. آپنه های مرکزی در بالای منطقه فرورانش قرار دارند که اسلب سنگهای غنی از کربن به طور مداوم در حال نزول به سمت پایین هستند. دکتر Chiodini گفت ، با غرق شدن این سنگ ها ، آنها در معرض شرایط گرمتر و گرمتری قرار می گیرند تا ذوب شوند. وی گفت: “صد كیلومتر زیر Apennines ، منبع عظیمی از دی اکسید كربن وجود دارد.” وقتی فشار در زیر زمین ایجاد می شود ، پوسته در نهایت شکسته می شود و در نتیجه زمین لرزه ایجاد می شود. دانشمندان پیشنهاد می کنند که ممکن است زمین لرزه ها باعث جداسازی دی اکسید کربن شوند. “دانشمندان پیشنهاد می کنند که زمین لرزها ممکن است باعث دی اکسید کربن بیشتری شوند. دکتر Chiodini گفت ، این امر به این دلیل است که حرکت زمین ممکن است باعث ایجاد حباب های گاز در اعماق زمین شود ، شبیه تکان دادن یک بطری شامپاین. محققان پیشنهاد می کنند که این حلقه بازخورد در توضیح پس لرزه های آپنه ها کمک کند. سوال بزرگ این است که اول اتفاق می افتد ، زمین لرزه یا جداسازی دی اکسید کربن. دکتر مویرهد گفت: “اگر تخلیه دی اکسید کربن منجر به وقوع زمین لرزه های بزرگ به موقع شود ، ممکن است این روش ها در کنار ابزارهای دیگر به عنوان شاخص های زلزله استفاده شوند.” p class = “css-158dogj evys1bk0″&gt; اما وی گفت که مشاهدات بیشتری – با اندازه گیری های فاصله زمانی نزدیک تر به یکدیگر – لازم است و حتی در این صورت نیز پیش بینی فعالیت لرزه ای تلاش گسترده ای خواهد بود. وی گفت: “عدم قطعیت ها هنوز خیلی زیاد است و عواقب آن بسیار زیاد است.”

سالها مشاهدات در ایتالیای مرکزی نشان می دهد که دی اکسید کربن بیشتری در طول دوره فعالیت لرزه ای شدید از طریق پوسته زمین نفوذ می کند.