را پیدا می کند
سیدنی ، استرالیا – آنها قبلاً آن را “استبداد دوری” می نامیدند. دور بودن استرالیا چیزی برای فرار بود ، و برای نسل ها ، کشوری که از آن نامیده می شود “تحت زیر” است به سمت جهان عجله دارد. تجارت و مهاجرت باعث شد استرالیایی ها ثروتمندتر از سوئیس ها باشند و فرهنگی ایجاد کنند که زندگی فقط با سفرهای خارج از کشور و خریدهای وارداتی کامل شود.
تا همه گیر. ویروس این کشور خارج شده را به یک زاهد مبدل کرده است. مرزهای استرالیا بین المللی و بین چندین ایالت بسته است. اقتصاد آن کوچکتر است و رشد جمعیت آن به کمترین میزان در بیش از 100 سال گذشته رسیده است.
اگرچه ، استرالیایی ها این روزها به جای اینکه علیه انزوا سر و کار داشته باشند ، تمایل بیشتری به لبخند زدن در آینه دارند. زندگی در جزیره هنگامی که دنیا رنج آور است ، به نظر یک امتیاز می رسد. این سوالات غرق انگیز در مورد سفر ، رکود اقتصادی و از دست دادن تجربه جهانی ، زیر یک قدردانی فوری برای خانه و جستجوی پوشش های نقره ای کاهش یافته است.
در ده ها مورد مصاحبه ها ، استرالیایی ها گفته اند که از واکنش کشورشان به بیماری همه گیر کاملاً راضی هستند. حتی با وجود قوانین سفر بسیار سخت ، به نظر می رسد چیزی خارج از چین یا کره شمالی باشد. حتی با یک قفل 111 روزه در دومین شهر بزرگ استرالیا ، ملبورن ، که سرانجام به پایان رسید. حتی وقتی مردم دور از خانه هستند پدربزرگ و مادربزرگ در آرزوی دیدن نوه های جدید هستند.
این مورد جین هارپر است ، یک داستان نویس پرفروش در ملبورن ، که تجارت و آشنایی با هر ساختمانی را در محله خود به دلیل دیدن پدر و مادرش در انگلیس تجارت کرده است.
< / div> “من فرزند دوم خود را در ماه نوامبر به دنیا آوردم و آنها حداقل یک بار و احتمالاً دو بار دیگر بیرون می آمدند.” “ندانستن چه موقع این امر بلند می شود – من حدس می زنم این باعث می شود که ما بیشتر قدر چقدر خوش شانس باشیم که می توانیم در زمان های عادی از آن بازدید کنیم ، و باعث می شود شما بفهمید که واقعاً استرالیا چقدر دور است.” “css-158dogj evys1bk0″> نه اینکه او این راه دیگری داشته باشد. وی افزود ، پس از انزوای فراوان ، “یک حس واقعی در میان استرالیایی ها وجود دارد که ما می توانیم عمیق حفاری کنیم و به یکدیگر کمک کنیم تا با هر آنچه روبرو هستیم مواجه شویم.”
بسیاری از کشورهای دیگر نیز برش داده اند خودشان از همسایگان خود دور هستند و دیگر کشورهای جزیره (سنگاپور ، ژاپن ، نیوزیلند) نیز ویروس را تحت کنترل دارند. اما در استرالیا ، دایره همیشه کوچکتر با پیگیری ایمنی در هم آمیخته است.
مرگ ویروس کرونا زیر 1000 نفر باقی مانده است. مدارس و رستوران ها باز است ، ورزش در حال انجام است ، و دوستان در مهمانی های شام جمع می شوند. اما مردم به جایی که می توانند رانندگی کنند و آنچه می دانند پایبند هستند و هنوز هم کارهای زیادی از خانه انجام می شود.
اگر بسیاری از شهروندان آن هنوز در خارج از کشور به دلیل محدودیت های مرزی گرفتار شده اند ، استرالیایی ها بحث می کنند ، اگر به نظر می رسد ایالاتی مانند استرالیای غربی مصمم هستند که هر کس را از سیدنی و ملبورن دور نگه دارند ، حداقل ، حداقل ویروس در معرض خطر قرار گرفته است.
مجبور به وجود شیشه زنگ ، بسیاری از استرالیایی ها بر آنچه که در مورد کشورشان دوست دارند تمرکز می کنند. روحیه جمع گرایی. غذای تازه سواحل و شهرهای کوچک که زیبایی هر مکان دیگری در جهان را مساوی یا جانشین آن می کند.
” Fred Siggins “، 39 ساله ، مدیر برند Sullivans ، گفت:” دیدن سفرهای داخلی دوباره دیوانه شدن بسیار سرگرم کننده بوده است ” Cove ، یک کارخانه تقطیر ویسکی در تاسمانی. “اینطور بود که در دهه 90 قبل از اینکه همه شروع به پیاده روی به بالی یا هر چیز دیگری کنند.”
به نظر می رسد روحیه استرالیا نیز از یک وارونه دیگر بهره می برد – بسیاری از کسانی که جاه طلبی های خود را به نیویورک ، لندن یا لس آنجلس برده بودند بازگشتند.
ادوینا تروسبی ، رئیس گفتگوها و ایده های خانه اپرای سیدنی ، گفت که او چندین دانشگاهی و خلاق را می شناسد که به خانه آمده اند و اکنون قصد ماندن دارند. مانند بسیاری دیگر ، او فکر کرد که آیا ممکن است یک تجدید حیات فرهنگی استرالیا به دنبال داشته باشد.
حداقل به نظر می رسد که بازتاب خود در حال شکوفایی است.
در یک نشانه کوچک در میان بسیاری ، معتبرترین جایزه پرتره استرالیا در هنر معاصر امسال برای اولین بار به یک هنرمند بومی ، وینسنت ناماتجیرا اهدا شد.
صبح روز اخیر در گالری هنر نیو ساوت ولز ، سلف پرتره او در مقیاس بزرگ با یک بازیکن معروف فوتبال بومی استرالیا مجموعه ای از طرفداران مشتاق ، پیر و جوان را ترسیم کرد. < p class = "css-158dogj evys1bk0"> گالری هنرهای آسیایی بسیار شلوغ تر بود.
هر سالن نمایشگاه دارای یک پلاک در خارج بود که نشان دهنده حداکثر تعداد افراد مجاز به دلیل محدودیت ویروس کرونا است. ماسک مورد نیاز نبود (سیدنی عمدتا بدون ویروس است) و بازدید کنندگان به قوانین احترام می گذارند. آنها زمانی را رزرو کردند و از نظر اجتماعی فاصله داشتند.
مایکل برند ، مدیر موزه ، که قبلاً موزه J. Paul Getty در لس آنجلس را اداره می کرد ، گفت که این نشان می دهد که این همه گیری چگونه باعث می شود افراد با استفاده از زمان و مکان به فکر بیشتری بپردازند.
شاید گزینه های کمتری و برنامه ریزی بیشتر “ذهن ما را آزاد کند”.
وی افزود فن آوری استرالیا را از عقب نشینی کامل نجات می دهد به خودش وی گفت که او مرتباً به مجموعه های موزه بصورت آنلاین مراجعه کرده است ، در حالی که از زمان کمبود مسافرت برای کاوش در قلمروهای جدید – مانند درام های جنایی شمال اروپا – نیز استفاده می کرده است.
خانم. هارپر ، که ماه گذشته رمان جدیدی به نام “بازماندگان” را منتشر کرد ، گفت که مخاطبان بزرگتر از حد معمول او را نیز برای خواندن آنلاین تشویق کرده اند.
” بسیاری از افراد در آنجا هستند که هرگز به یک رویداد حضوری کتاب مراجعه نمی کنند. “
برخی از مشاغل شگفت آور نیز خود را سازگار می کنند. فرانک تئودور ، فروشنده ماهی در بازار ماهی سیدنی ، وب سایت Get Fish خود را پس از ماه آوریل تلخ به روز کرد و گفت که فروش کل این ماه در مقایسه با اکتبر گذشته افزایش یافته است.
و اما مجازی محدودیت های خود را دارد. والدین خانم هارپر نمی توانند نوه های خود را به دلیل بزرگنمایی در آغوش بگیرند. آقای برند شروع به ارسال عکس از اینستاگرام سفرهای گذشته با جمله “موزه هایی که من در طی همه گیر شدن از دست می دهم” است.
هنجارهای اجتماعی نیز تحت فشار هستند. آقای سیگینز ، بارمن سابق گفتگو ، اخیراً سفارش داد که یک کوکتل را از یک بار محلی به خانه اش در ملبورن تحویل دهند و در خانه با یکی از آشنایانش ملاقات کرد. وی گفت که این احساس یک تاریخ ناخوشایند است.
“این خیلی تعامل عجیبی است ،” گفت ، “زیرا شما فقط نمی توانید به آنها بگویید که وارد شوند و آبجو ، و شما واقعاً از عمل خارج شده اید ، و نسبت به مکالمه ، حتی حالت چهره واکنش نشان می دهید. “
آیا ممکن است اتفاق مشابهی برای روابط استرالیا با جهان رخ دهد؟
نخست وزیر پیشین مالکوم ترنبول ، در دفتر خود در سیدنی نشسته است بالاتر از خیابانهای آرام که هم گردشگران و هم کارگران را از دست می دهد ، با ایده استرالیا که از جهانی شدن دست کشیده است ، تمسخر می کند.
“من فکر می کنم توافق گسترده ای در هر دو طرف حصار سیاسی وجود دارد ، ” او گفت. “تجارت آزاد و بازارهای آزاد کلید موفقیت ما هستند.”
هنوز هم نشانه هایی از چشم انداز محدود وجود دارد. حوادث نژادپرستی در حال افزایش است و هرکسی که چینی به نظر برسد سنگین سو استفاده را متحمل می شود. دانشگاه های استرالیا مجبور شده اند بودجه ها و اهداف تحقیقاتی خود را به دلیل کمبود دانشجو خارجی کاهش دهند.
جف رابی ، “گفت: اقتصاددان و سفیر سابق در چین. “ما دقیقاً در حال پیاده روی در آن هستیم.”
به نظر می رسد ایمنی مهر و موم شده تا زمانی که طولانی شود ، عوارضی را به بار می آورد. روکش های نقره ای روی ابرهای تیره پنهان می شوند. استرالیایی ها تازه در مورد هزینه های طولانی مدت و اینکه با جدا شدن از آنها چه باید بکنند تعجب می کنند.
” همه ما خیلی سخت کار کرده ایم تا پرونده های خود را پایین بیاوریم ، و این مسئله بسیار شکننده و گرانبهایی است که می توانم اصرار شدید به محافظت از آن را درک کنم “، خانم هارپر گفت. “آیا تمایل من به دیدن پدر و مادر من ، آیا این بیشتر از خواست من است که دیگر هرگز در قفل قفل نشوم؟”
“تصمیم من این نیست که تصمیم بگیرم ،” “اما از نظر ملی این سوالی است که همه ما از خود می پرسیم.”
