توافق صلح بین دولت و نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا یا FARC ، به پنج دهه جنگ پایان داد که هزاران کشته برجای گذاشت و حدود شش میلیون نفر را آواره کرد. این باعث شد رئیس جمهور وقت ، خوان مانوئل سانتوس ، جایزه صلح نوبل را کسب کند و به عنوان بزرگترین شلیک کشور در آینده ای کاملا متفاوت شناخته شود.

اما این افزایش باعث شده است که بسیاری از افراد ناامید شوند. با روند صلح و نگرانی از اینكه این اوضاع بتواند بی ثباتی بیشتری در حومه شهر ایجاد كند ، كلمبیا را به خشونت گسترده تری سوق دهد و بسیاری از آرزوهایی را كه در روزهای پس از توافق پدید آمده بود ، نابود كند.

الیزابت دیکینسون ، تحلیلگر گروه بحران بین المللی در کلمبیا ، گفت: “این لحظه واقعاً خطرناک است.” “تاریخچه در کلمبیا زمانی است که موجی از خشونت را شروع می کنید و سرعت آن بسیار دشوار است و متوقف کردن آن بسیار دشوار است.”

در روزهای اخیر ، پایتخت کلمبیا ، بوگوتا ، پس از مردی که تحت سلطه خود قرار گرفت ، در اعتراض شدید ظاهر شد. پلیس و بارها و بارها با یک اسلحه شوکه شوکه در بازداشت درگذشت. این تصاویر که در فیلم گرفته شده بود ، در تظاهراتی که دست کم 13 کشته و صدها نفر زخمی برجای گذاشت ، هزاران نفر را به خیابانها کشاند. علت این مرگ ها در دست بررسی است.

اما بسیاری می گویند که در قلب ریزش ناامیدی عمیق تر از سرعت تغییر است.

” آخرین دولت تلاش کرد تا جنگ را خاتمه دهد و این “کار نکن” ، الیانا گارزون ، 31 ساله ، که شوهرخواهرش ، خاویر اردوژ ، مردی بود که توسط پلیس کشته شد ، گفت.

“این کشوری است که خسته شدم ، “او ادامه داد. “مرگ او بهانه كامل برای رفتن به خیابانها بود.”

حملات در حومه به عنوان محصول جانبی زشت توافق صلح در نظر گرفته می شود. پس از توافق ، هزاران مبارز اسلحه خود را به زمین گذاشتند و توافق کردند در ازای کمک دولت در دادگاه شهادت دهند.

اما همزمان با بیرون کشیدن FARC از مناطق گسترده کشور ، گروه های دیگر – برخی قدیمی ، برخی جدید – به آنجا منتقل شدند.

اکنون ، این گروه ها در تلاشند تا نه تنها آفت دیرینه کشور – بلکه محصول کوکا که در ساخت کوکائین معمولاً برای مشتریان در ایالات متحده ارسال می شد – بلکه مسیرهای مواد مخدر ، استخراج غیرقانونی و قاچاق انسان است. آنها همچنین بر سر اینکه چه کسی می تواند از مردم روزمره اخاذی کند ، درگیر هستند. گروه های جنایتکار از قتل به عنوان یک روش تروریستی ترجیحی استفاده می کنند.

و در ماه گذشته سرعت قتل ها تسریع شده است ، به طور متوسط ​​هر دو روز یک قتل عام رخ می دهد ، طبق گفته گروه حقوق بشر Indepaz ، كه كشتارها را رديابي مي كند.

این ریتمی غم انگیز است که یادآور برخی از خشن ترین روزهای جنگ است.

“پس از عبور از این آستانه” یک قتل عام هر دو روز ، جیووانی آلوارز سانتویو ، دادستان ارشد دادگاه ویژه جنگ کشور ، گفت: “احتمال بازگشت به بحران انسانی بسیار زیاد است.”

هم Indepaz و هم سازمان ملل یک قتل عام را قتل با سه یا بیشتر قربانی تعریف می کنند.

در کلمبیا ، مدتهاست که این کشتارها یا به عنوان اقدامی تلافی جویانه برای مجازات افراد به دلیل کار یا ظاهر شدن برای کار با یک رقیب ، یا به عنوان ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت برای نگه داشتن کل شهرها در صف بوده است.

سامانیگو ، جایی که پسر آقای کوینترو کشته شد ، به گفته دولت ، در جنوب غربی سرسبز کشور ، در منطقه ای در حال رشد کوکا ، کنترل می شود که توسط یک گروه چریکی دیرینه به نام ELN کنترل می شود. آقای کوینترو ، 55 ساله ، هماهنگ کننده تدریس در یک مدرسه محلی است.

پسرش ، معروف به سباس ، 24 ساله ، در سامانیگو بزرگ شد ، و دانشجوی دانشگاه بود و مهندس مشتاق که به ویژه رابطه نزدیکی با خواهرزاده خود ، یک کودک نوپا داشت.

آقای کوینترو گفت: “او یک انسان عالی بود.”

در ماه های اخیر ، جناحی از فارغ التحصیلان FARC سعی در دستیابی به قدرت در منطقه داشتند. اما دولت مظنون است كه باند كوچك ، كوئیس ، كه با اجازه ELN كار می كرد ، مسئول مرگ پسرش بوده است.

شب اواسط ماه اوت كه پسرش درگذشت ، دوستی به آقای کوئینترو تماس گرفت تا به او بگوید که در کبابی که پسرش با دوستانش جمع شده بود ، اتفاق بسیار اشتباهی افتاده است. گلوله ها پرواز می کردند. آقای کوینترو با موتور خود در سطح شهر مسابقه داد.

هنگامی که او به مهمانی رسید ، سباس در یک آمبولانس بود و یک گلوله در پشت سرش قرار داشت. آخرین باری بود که او پسرش را زنده می دید.