پس از سرزنش یک سالمند وزیر امور خارجه چین ، وانگ یی ، وزیر امور خارجه چین برای بازدید از تایوان در این ماه ، نامه عمومی با فحاشی دریافت کرد که نشان می دهد تا چه حد ایستگاه چین در اروپا سقوط کرده است.
یک قانونگذار دیگر ، پاول نووتنی ، شهردار منطقه ای صریح در پراگ ، نوشت: “شما باید خجالت بکشید” ، چینی ها را “دلقک های گستاخانه ، بی فکر ، ناشایست” خواند و خواستار عذرخواهی شد.
این انفجار منزوی نبود.
در کشور پس از هر کشور ، چین با عصبانیت نسبت به سیاست ها و رفتارهای خود – از تجارت تا حقوق بشر – روبرو است شکست عمده در قاره ای که پکن به عنوان یک شریک عملی تر ، و در نتیجه با تمایل بیشتر ، شریک ارائه تأسیس بالاست روابط به شدت در حال بدتر شدن با ایالات متحده است.
از نظر رهبر چین ، شی جین پینگ ، یک تغییر پایدار در دیدگاه های اروپایی یک چالش بزرگ است. در کوتاه مدت ، تهدید می کند که با خفه کردن سرمایه گذاری های جدید ، بهبود اقتصاد اقتصادی پسا همه گیر کشور را تضعیف می کند ، زیرا ایالات متحده آنها را محدود می کند ، به ویژه در فناوری پیشرفته. در دراز مدت ، این می تواند آرزوهای او برای چین را برای ارائه گزینه ای جایگزین ایالات متحده به عنوان رهبر جهانی كه قوانین حاكمیت و تجارت را تعیین می كند ، كاهش دهد.
سرخوردگی های اروپا از سیاست های چین رو به افزایش است ، اما امسال در پی شیوع بیماری ویروس کرونا تبلور یافت. گیج شدن چین از اقدامات اشتباه اولیه در مهار ویروس کرونا و عدم موفقیت آن در “دیپلماسی ماسک” باعث افزایش احساسات عمومی در چندین کشور ، به ویژه هلند و اسپانیا شد ، که مشخص شد تجهیزات محافظتی و سایر وسایلی که خریداری شده و اهدا نشده اند ، نقص دارند.
این دیدگاه ها را سخت تر می کند که استبداد چین اساساً با ارزشهای سیاسی اروپا مغایرت دارد ، علی رغم تعهدات مداوم در مورد اینکه پکن به دنبال همکاری صلح آمیز است. همینطور وضع قانون جدید امنیت ملی در هنگ کنگ که برای سرکوب مخالفان در قلمرو نیمه مستقل استفاده شده است.
“انتقال پیام همکاری و صلح و جامعه هماهنگ برای آنها واقعاً دشوار است ، اگر در همان زمان شاهد ضرب و شتم دختر دانش آموزان توسط پلیس هنگ کنگ باشید” Janka Oertel ، مدیر برنامه آسیا در شورای روابط خارجی اروپا ، با اشاره به حادثه ای که اخیراً در فیلم ضبط شده است.
آقای. خی روز دوشنبه در یک اجلاس مجازی با رهبری اتحادیه اروپا خواستار “مشارکت استراتژیک جامع” شد ، اما جلسه ای که قرار بود روابط اقتصادی نزدیکتر شود ، با پیشرفت اندک حتی در یک پیمان سرمایه گذاری محدودتر به پایان رسید. در عوض شکافهایی را که قبلاً به پس زمینه رانده شده بودند ، در معرض دید قرار داد.
آقای. شی با انتقادات غیرمعمول شدید در مورد موضوعات مختلفی که منعکس کننده خصومت روزافزون محبوبیت نسبت به چین بود ، روبرو شد و آنها را کنار زد. اروپایی ها چین را به قول های کند راه رفتن برای مبارزه با تغییرات آب و هوا متهم کردند. آنها از سرکوب جدید در هنگ کنگ و طولانی مدت در تبت انتقاد کردند. اروپایی ها همچنین حبس یک کتابفروش سوئدی ، دستگیری دو کانادایی را به تلافی شفاف پرونده استرداد مجرمانه و اقدامات یک جانبه چین در آبهای مورد مناقشه دریای جنوب چین مطرح کردند.
چارلز میشل ، رئیس شورای اروپا ، اتحادیه اتحادیه ،
“اختلافات واقعی وجود دارد و ما در مورد آنها کاغذ نخواهیم نوشت.” نهاد سیاستگذاری ، بعد از اجلاس مجازی در روز دوشنبه گفت.
با اضافه کردن به کسانی که این قاره را از دو قدرت مشاجره کننده جهان بازی می کنند ، “اروپا باید یک بازیکن ، زمین بازی نیست. “
در حال حاضر ، اروپا به اندازه دولت ترامپ پیش نرفته است ، که به تلاش برای از بین بردن دهه ها تعامل سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی روی آورده است. ، زمینه را برای یک دوره جدید از تقابل بدون در نظر گرفتن نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آماده می کند.
با این وجود ، چین در مورد همان موضوعاتی که روابط با ایالات متحده را ملتهب کرده است ، با عقب نشینی ملت های اروپایی روبرو می شود – اگر هنوز با تب و تاب ترین مقامات عجیب و غریب دولت ترامپ نیست .
چندین کشور ، از جمله انگلیس ، فرانسه و اسلوونی ، ایالات متحده را در تلاش برای محدود کردن سرمایه گذاری های Huawei ، غول مخابرات چینی دنبال کرده اند ، در حالی که کشورهای دیگر امکان.
ایتالیا ، که فقط سال گذشته برای چین ثبت نام کرد پروژه سرمایه گذاری و توسعه کمربند و جاده ، قطعنامه پارلمانی را در حمایت از معترضان هنگ کنگ تصویب کرد و در مخالفت با قانون جدید امنیتی اعمال شده توسط پکن به سایر ملتها پیوسته است.
حتی آلمان ، کشوری که بیشترین تجارت را با چین داشته و نیروی محرکه ای در سیاست های اروپا دارد ، بیانگر افزایش بی صبری است. وزیر امور خارجه ، هایکو مااس ، به دفاع از جمهوری چک آمد و به آقای وانگ ، همتای چینی خود هشدار داد که “تهدیدها در اینجا جا نمی گیرد.” روز بعد آلمان از استراتژی جدیدی رونمایی کرد که آن را درگیر جنگ ژئوپلیتیک بر سر گسترش نظامی چین در اقیانوس های هند و اقیانوس آرام می کند.
آنگلا مرکل ، صدراعظم آلمان در مورد روز دوشنبه که اتحادیه اروپا به اصل همکاری چند جانبه متعهد ماند. وی گفت: اروپا علیرغم اختلافات سیاسی که بیش از پیش برنامه اقتصادی را تحت الشعاع قرار می دهد ، برای برخورد با چین باز است.
وی گفت: “در مناطق خاص مشکلات افزایش یافته است” ساعتها گفتگو با آقای خی. “ما باید این را بپذیریم. اما ما همچنین تلاش خواهیم کرد تا راه حل هایی پیدا کنیم ، حتی اگر بخواهیم ذره ذره جلو برویم. “
خانم. تمایل مرکل به عدم آمیختن سیاست و اقتصاد در برخورد با چین تحت فشارهای فزاینده ای قرار گرفته است ، همانگونه که با روسیه بر سر رفتارهای سرکوبگرانه رئیس جمهور ولادیمیر ولادین پوتین فشار آورده است.
خانم. مرکل در ابتدا دیدار روز دوشنبه را به عنوان اجلاس سران در لایپزیگ با آقای خی و همه رهبران اتحادیه برنامه ریزی کرده بود که در پایان با امضای پیمان سرمایه گذاری که سالهاست در حال ساخت است ، به اوج خود می رسد. اجلاس حضوری توسط همه گیری از خط خارج شد. توافق مورد انتظار به دلیل امتناع چین از دادن امتیازات قابل توجه که بازار داخلی این کشور را به روی شرکت های اروپایی باز می کند متوقف شد.
“با دسترسی به بازار بحث در نیمه راه نیست ، بلکه متعادل سازی عدم تقارن است ،” گفت اورسولا فون در لاین ، رئیس کمیسیون اروپا ، که او نیز شرکت می کند در جلسات روز دوشنبه “ما به چین نیاز داریم تا در این زمینه ها پیش برود.”
مشخص نیست که چین مایل به چنین کاری است ، به ویژه که اقتصاد این کشور دوباره در حال وخیم شدن است در حالی که دیگران هنوز از شیوع بیماری همه گیر هستند. آقای خی همچنان به نقش سنگین دولتی در اقتصاد متعهد است که سالها متعهد شده است تا بخشهای مهمی را برای رقابت خارجی باز کند. به گفته شینهوا ، خبرگزاری دولتی چین ، وی در مورد مسائل مربوط به حقوق بشر به صراحت به اروپایی ها گفت که کشورش نیازی به سخنرانی ندارد.
این نوع لحن باعث تشدید تنش ها شده است. وو کیانگ ، تحلیلگر سیاسی مستقل در پکن ، گفت: “بعد از همه گیری همه چیز تغییر کرده است ، اما آنها هنوز هم از این روش دیپلماتیک سلطه طلبانه و سخت استفاده می کنند.” / و
وقتی آقای وانگ پیش از نشست دوشنبه به پنج کشور ایتالیا ، هلند ، نروژ ، فرانسه و آلمان سفر کرد ، تنشهای فزاینده ای به افکار عمومی دامن زد. این تور به طور گسترده تلاش برای اصلاح نرده ها تلقی می شد ، اما او درعوض با انتقادات گسترده ای روبرو شد ، و بحث های بیشتری را از خود به راه انداخت.
در نروژ ، وی هشدار داد علیه اهدای جایزه صلح نوبل به معترضین در هنگ کنگ. وی تلویحاً گفت که این کار می تواند دوباره روابط دوجانبه را در یخ زدگی عمیق فرو برد ، همانطور که کمیته جایزه ، مستقل از دولت نروژ ، جایزه را به لیو شیائوبو مخالف دموکراسی خواه چینی در سال 2010 داد. < p class = "css-158dogj evys1bk0"> وی در رم ، پاریس و برلین با س questionsالات تندی درمورد قانون جدید امنیتی چین در هنگ کنگ روبرو شد ، که به او گفته شد عهد پکن را برای احترام به خودمختاری و دموکراسی قلمرو نقض می کند. آقای وانگ پاسخ سرکوبگرانه ای داد ، و مواضع چین را مبنی بر اینکه هنگ کنگ موضوعی داخلی است و قابل بحث نیست ، مانند سرکوب مسلمانان در استان غربی سین کیانگ در غرب ، تکرار کرد.
این پاسخ مقام چینی در مورد تایوان اما بیشترین رتبه را دارد. رئیس سنا چک ، میلوس ویستریل ، در میانه سفر آقای وانگ وارد تایوان شد و هیئتی از مدیران بازرگانی را به جزیره خودگردان که چین ادعا می کند قلمرو خود است ، هدایت کرد.
آقای وانگ گفت:” دولت چین و مردم چین موضعی غیرعادلانه نخواهند گرفت و بیکار نخواهند نشست و او را مجبور به پرداخت هزینه سنگین رفتار کوته بینانه و فرصت طلبی سیاسی خود می کنند. “/ p>
تهدیدی که در خاک آلمان تحمیل می شود ، ممکن است یک بار نادیده گرفته شود ، اما در جو امروز باعث نمایش غیر معمول همبستگی اروپا می شود. این نوع دیپلماسی “جنگ گرگ” که به نام دو فیلم محبوب ناسیونالیستی چینی نامگذاری شده است ، بر روابط چین و اروپا تسلط یافته است و برای از بین بردن رهبران و عموم مردم بسیار کار کرده است.
براساس یک نظرسنجی که هفته گذشته توسط شورای روابط خارجی اروپا منتشر شد ، تنها 7 درصد از اروپایی ها معتقدند که چین یک متحد مفید در مبارزه با همه گیری است. 62 درصد این کشور را از نظر منفی مشاهده می کنند.
“این بسیار بیگانه است ، اما به نظر می رسد آنها مایل به عقب نشینی نیستند.” با موسسه مرکاتور مطالعات چین در برلین ، با استناد به بحث و جدال های بوجود آمده توسط هشدارهای تهمت زده سفیران چینی در توییتر. “در صورت وجود ، آنها دو برابر شده اند.”
استیون ارلانگر ، مونیکا پرونچوک و ماتینا استویس-گریدنف گزارش هایی را از بروکسل ارائه دادند. کلر فو در تحقیق در پکن همکاری کرد.
