آواره شده اند
یافته ها در روز سه شنبه ، هفته ها قبل از ورود ایالات متحده منتشر شد. بیستمین سال مبارزه با تروریسم ، که با حمله به افغانستان در 7 اکتبر 2001 آغاز شد. با این حال ، این گزارش می گوید اولین بار است که تعداد افراد آواره درگیر درگیری ارتش ایالات متحده در این دوره محاسبه می شود. این یافته ها در شرایطی صورت می گیرد که ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی به طور فزاینده ای با استقبال از پناهندگان مخالفت کرده اند ، زیرا ترس ضد مهاجر موجب تقویت سیاست های مرز بسته است.
در این گزارش تعداد افراد ، غالباً غیرنظامیان ، آواره در و از افغانستان ، عراق ، پاکستان ، یمن ، سومالی ، فیلیپین ، لیبی و سوریه ، جایی که جنگ در آنها مهمترین است ، گزارش شده است و می گوید این رقم یک تخمین محافظه کارانه است – تعداد واقعی ممکن است از 48 میلیون تا 59 میلیون نفر باشد. بر اساس این گزارش ، این محاسبه شامل میلیون ها نفر دیگر نیست که در کشورهایی که عملیات ضدتروریستی کوچکتر در ایالات متحده دارند آواره شده اند ، از جمله در بورکینافاسو ، کامرون ، جمهوری آفریقای مرکزی ، چاد ، جمهوری دموکراتیک کنگو ، مالی و نیجر دیوید واین گفت: “این یکی از عمده ترین آسیب ها بوده است ، البته همراه با کشته ها و جراحات ناشی از این جنگ ها.” استاد مردم شناسی در دانشگاه آمریكا و نویسنده اصلی گزارش. “این به ما می گوید که درگیری ایالات متحده در این کشورها به طرز وحشتناکی فاجعه بار بوده است ، به طرز وحشتناکی آسیب رسان است از نظر من فکر نمی کنم که اکثر مردم در ایالات متحده ، از بسیاری جهات ، حتی در کوچکترین شرایط با آنها دست و پنجه نرم کرده اند. . “
در حالی که ایالات متحده است تنها دلیل مهاجرت از این کشورها نیست ، نویسندگان می گویند که این نقش یا نقشی غالب و یا سهیم در این درگیری ها داشته است.
مردم برای همه خانه ها از خانه های خود گریختند بر اساس این گزارش ، دلایل رایج در درگیری های مسلحانه ، مانند بمباران هوایی و حملات هواپیماهای بدون سرنشین ، آتش توپخانه و جنگ اسلحه که خانه ها و محلات را ویران می کند ، همچنین تهدید به مرگ و پاکسازی گسترده قومی. درگیری ها ، که در برخی از کشورها نزدیک به دو دهه طول کشیده است ، باعث از بین رفتن بسیاری از مشاغل ، مشاغل و کل صنایع شده و توانایی مردم در تأمین هزینه های خود را تهدید می کند. در بسیاری از موارد ، جنگ ها دسترسی به منابع غذایی و آب ، بیمارستان ها ، مدارس و سایر زیرساخت های محلی را از بین برده و زندگی روزمره را ناپایدار کرده است.
در سومالی ، 46 درصد از از زمان ورود نیروهای آمریکایی به جنگ در سال 2002 ، مردم آواره شده اند. در 18 سال گذشته صدها هزار نفر به کشورهای همسایه پناهنده شده اند و طی دهه گذشته ، هواپیماهای جنگی ایالات متحده به طور معمول بمب می اندازند و موشک ها را به گروه تروریستی شباب شلیک می کنند. . در حالی که پنتاگون در کشتن غیرنظامیان در آن اعتصابات کند عمل کرده است ، اخیراً اعتراف کرد که برای سومین بار پس از گزارش توسط سازمان عفو بین الملل اقدام به این کار کرده است.
گزارش از پروژه هزینه های جنگ همچنین تعداد افرادی را که به کشورها یا مناطق خود بازگشته اند ، 25.3 میلیون نفر تخمین زد ، اگرچه این تعداد شامل کودکانی است که در جای دیگر از والدین پناهنده متولد شده اند. برخی از کسانی که برمی گردند قربانی اخراج غیر ارادی از کشورهای میزبان خود می شوند و برخی دیگر تنها با همان خشونت هایی که قبلاً فرار کرده اند مواجه می شوند.
پس از جنگ های قبلی ، ایالات متحده در بعضی مواقع تعداد زیادی پناهنده را از کشورهایی که در آن می جنگید پذیرفت. پس از جنگ ویتنام ، ایالات متحده تقریباً یک میلیون نفر از مردم جنوب شرقی آسیا را به عنوان پناهنده جنگ پذیرفت ، برخی از آنها به طور موقت در اردوگاه های گوام و پایگاه اردوگاه تفنگداران دریایی در اردوگاه پندلتون در جنوب کالیفرنیا زندگی می کردند.
اخیراً ، پذیرش پناهندگان به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. داده های وزارت امور خارجه بلافاصله پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ ، سقوط شدید تعداد پناهندگان پذیرفته شده در ایالات متحده را نشان می دهد. از ژانویه 2017 ، ایالات متحده فقط 2،955 عراقی را پذیرفته است ، که 95 درصد کاهش و 2،705 سومالیایی ، 91 درصد کاهش ، در مدت مشابه در پایان دولت اوباما پذیرفته شده است.
برای محاسبه آوارگان ، دانشمندان دانشگاه آمریکایی داده های کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و مرکز نظارت بر آوارگی داخلی را در میان گروههای دیگری که آمار آوارگی را ردیابی می کنند جمع آوری کردند.
برای اظهار نظر ، پنتاگون درخواستهایی را به وزارت امور خارجه ارجاع داد. یک نماینده از اداره امور جمعیت ، پناهندگان و مهاجرت وزارت امور خارجه گفت که این اداره گزارش سالانه ای را در مورد پناهندگان و آوارگان منتشر می کند ، اما این سند “از نظر علت آوارگی تفاوت قائل نمی شود”.
واین می گوید اگرچه داشتن این اعداد مفید است ، اما هیچ نوع بینشی در مورد زندگی آوارگان ارائه نمی دهد. وی گفت: “هر روز كه در اردوگاه پناهندگان زندگی می كنید روزی است كه در مقایسه با آنچه در گذشته بود تنزل یافته است.” “این روز دیگری است که شما از خانه و سرزمین خود جدا شده اید.”
ثبت نام کنید خبرنامه ما تا بهترین بازی های At War را به صندوق ورودی خود تحویل دهید هر هفته. برای پوشش بیشتر درگیری ، به nytimes.com/atwar مراجعه کنید.
