LONDON – تلاش ناامیدانه انگلیس برای جلوگیری از دوم موج ویروس کرونا ویروس های مختلف شکستگی را در سیاست و جامعه خود نشان داده است ، اما شاید هیچکدام از آنها مانند نخست وزیر بوریس جانسون و شهردار منچستر بزرگ ، دومین منطقه شهری بزرگ کشور ، ناخوشایند نباشد.
برای روزها ، شهردار ، اندی برنهام ، درگیر جنگ لفظی با آقای جانسون و وزرای وی بر سر برنامه دولت برای رساندن منچستر سخت به بالاترین سطح محدودیت ها بوده است. با این کار میخانه ها ، بارها و ورزشگاه ها تعطیل می شود و معاشرت توسط افراد از خانواده های مختلف منع می شود.
آقای. برنهام می گوید که این محدودیت ها اقتصاد شهر را ویران می کند و دولت مرکزی به افرادی که در حین قفل شغل خود را از دست می دهند کمک مالی کافی ارائه نکرده است. او تقریباً در همه جا حضور در تلویزیون داشته و به نمایندگی از 2.8 میلیون رای دهنده خود شورشی سخت را به راه انداخته است.
“مردم فقط نمی توانند تحت فشار قرار بگیرند” ، آقای برنهام درباره محدودیت های جدید گفت ، Sky News روز دوشنبه. “من قرار نیست تحت فشار قرار بگیرم. و من فقط نمی خواهم با دیدن چک نوعی غلت بزنم. “
آقای. مقاومت بورنهام ریشه در گلایه های طولانی مدت مردم در شهرهای صنعتی قدیمی شمال انگلیس نسبت به دولت مسلط سیاسی دارد که در لندن نشسته است. در حالی که برخی اختیارات خود را به مقامات منطقه ای در اسکاتلند ، ولز و ایرلند شمالی واگذار کرده است ، دولت وست مینستر کنترل بسیار متمرکز بر انگلیس و مراکز عمده شهری آن را حفظ می کند.
> خیابان کانال روز یکشنبه تقریبا خالی بود. در صورت اعمال محدودیت های بیشتر در مورد ویروس کرونا ، بسیاری از مشاغل منچستر مجبور به تعطیلی می شوند. اعتبار … مری ترنر برای نیویورک تایمز اما اختلافات بین منچستر و لندن همچنین نشان دهنده ناامیدی فزاینده از رفتار نامنظم ، اغلب مات و مبهم همه جانبه آقای جانسون ، و همچنین جاه طلبی و مانور سیاسی به سبک قدیمی است.
آقای. برنهام ، 50 ساله ، اهل لیورپول ، یکی از مخالفان حزب کارگر است که دو بار ناموفق برای رهبر حزب نامزد شد. وی که به عنوان دبیر بهداشت در زمان نخست وزیری گوردون براون خدمت می کرد ، در سال 2016 در صندلی خود در مخالفان معامله کرد تا کاندیدای شهرداری منچستر بزرگ شود ، یک پست تازه ایجاد شده. او مسئول منطقه ای دور از شهر است ، اگرچه قدرت کمتری نسبت به شهرداران شهرهای بزرگ در ایالات متحده دارد.
“اندی برنهام با اختیارات محدود خود با استفاده از مشروعیت خود ، “گفت تونی تراورس ، کارشناس امور شهری در دانشکده اقتصاد لندن. “او به وضوح احساس کرده است که دولت مرکزی ضعیف است.”
آقای. درگیری بورنهام با لندن بازتاب ناسازگاری بین رئیس جمهور ترامپ و شهردار بیل دی بلازیو از شهر نیویورک است. همانند آنها ، بیشتر اختلافات به شکایات مربوط به عدم حمایت مالی برمی گردد. اما آقای دبلاسیو به طور قابل توجهی قدرت بیشتری نسبت به آقای برنهام دارد که کنترل کمی در امور بودجه دارد و باید برای بسیاری از تصمیمات موافقت رهبران شورا را کسب کند.
آنچه آقای برنهام یک آنتن برای سیاست ملی است – و برای این واقعیت که آقای جانسون سال گذشته با وعده بستن شکاف اقتصادی بین جنوب مرفه تر انگلیس و مناطق در حال مبارزه میدلند و شمال به پیروزی چشمگیر در انتخابات دست یافت. . این پیام بسیاری از رای دهندگان سنتی حزب کارگر را به حزب محافظه کار کشانده و “دیوار قرمز” پرشور کارگران را در هم شکست.
آقای جانسون ، به گفته تحلیلگران ، اگر رأی دهندگان به محاصره اقتصادی نابسامانی دست بزنند ، می تواند به راحتی از آنها بیگانه شود.
“یک معنا وجود دارد ،” آقای تراورس گفت ، “مردم در منچستر بزرگ در حال انجام کارهایی هستند که توسط یک دولت دور در مورد آنها انجام شده است. “
آقای. برنهام از قطع مشورت درباره زمان اعمال محدودیت های شدید شکایت کرده و گفته است که او اغلب از تصمیمات مطبوعاتی منتسب به مقامات ناشناس خیابان داونینگ از تصمیمات مطلع می شود. و او می گوید دولت داده های اپیدمیولوژیکی که تصمیمات آن را به دست می آورد ، به اشتراک نمی گذارد ، و این باعث می شود که قضاوت در مورد قفل شدن در یک مکان ضروری است یا نه در مکان دیگر.
هیچ بحثی وجود ندارد که منچستر با احیای مجدد ویروس در اواخر تابستان به شدت آسیب دیده است ، بخشی از آن به دلیل جمعیت زیاد دانشجویی است. میزان عفونت فعلی آن 432 مورد در هر 100000 نفر است که بسیار بالاتر از متوسط کشور است. اما میزان آن در هفت روز قبل از 3 اکتبر از اوج 583 در 100،000،000 کاهش یافته است. “div class =” css-1fanzo5 StoryBodyCompanionColumn “>
مقامات دولتی گفتند که وجود عفونت در میان افراد مسن آسیب پذیر همچنان ادامه دارد و براساس پیش بینی های فعلی ، واحدهای مراقبت های ویژه در بیمارستان های منچستر بزرگ به ظرفیت مقامات گفتند ، تأمین تخت بیمارستان تا 8 نوامبر فشارسنج بیشتری نسبت به موارد دیگر دارد.
آقای. دستیاران جانسون از مقاومت آقای بورنهام ، که برخی آن را حالت بدبینانه می پندارند ، ناامید شده اند. روز یکشنبه ، مایکل گاو ، وزیر ارشد کابینه که عنوان صدارت دوک نشین لنکستر را در اختیار دارد ، از شهردار و متحدانش خواست تا “برای لحظه ای برخی از موقعیت های سیاسی مورد نظر خود را کنار بگذارند”.
اما در حالی که دولت این قدرت را دارد که شرایط بهداشتی را به هر شهری در انگلیس تحمیل کند ، آقای جانسون نسبت به اعتراض شهرداران تمایلی به انجام این کار ندارد. پیروی عمومی از این قوانین تا حدودی به چگونگی اجرای صادقانه مقامات محلی به قوانین بستگی ندارد.
با طولانی شدن گفتگوهای منچستر و لندن ، دولت مذاکرات جداگانه ای را آغاز کرد با مقامات جنوب یورکشایر ، یورکشایر غربی و ناتینگهام شایر در مورد ارتقا those این مناطق به اصطلاح درجه 3. ولز ، که سیاست های بهداشتی خود را تحت شرایط خود محدود دولت انگلیس کنترل می کند ، قصد دارد یک قفل موقت را برای کل منطقه اعمال کند.
همه گفته شده ، انگلیس در روز دوشنبه 18،804 مورد جدید و 80 مورد مرگ گزارش داد.
قبل از صعود لیورپول به گروه پرخطر ، آقای جانسون با استیو روتیرام ، شهردار کار منطقه شهر لیورپول. نخست وزیر از این معامله به عنوان نمونه ای از همکاری دو حزب استقبال کرد و به وضوح امیدوار بود که این الگویی برای شهرهای دیگر باشد.
آقای. با این حال ، برنهام خواستار پرداخت 80 درصد از دستمزد افرادی است که به دلیل قفل شدن شغل خود را از دست داده اند – همان غرامت ارائه شده در برنامه ملی یارانه دستمزد که در ماه جاری پایان می یابد. تا کنون ، دولت پیشنهاد داده است که دو سوم دستمزدهای از دست رفته را جبران کند.
“ایجاد حقوق ملی واضح از نوعی كه در اولین قفل داشتیم “، آقای برنهام گفت ،” یک حس انصاف را ایجاد خواهد کرد ، که به نوبه خود به ایجاد حمایت عمومی و پیروی از هرگونه محدودیت جدید کمک می کند. “
