در تصورات رایج ، سوئد چنین می کند به نظر نمی رسد نوعی کشور مستعد پذیرش مرگ جمعی پدربزرگ و مادربزرگ برای صرفه جویی در منابع در همه گیر باشد.
سوئدی ها در ازای پرداخت گسترده به برخی از بالاترین مالیات ها بر روی زمین پرداخت می کنند. خدمات دولتی ، از جمله مراقبت های بهداشتی مبله دولتی.
با این وجود در میان تقریبا 6000 نفری که مرگ آنها انجام شده است مرتبط با ویروس کرونا در سوئد ، 2694 نفر یا بیش از 45 درصد آنها در میان شهروندان آسیب پذیر این کشور بوده اند – کسانی که در خانه های سالمندان زندگی می کنند.
این فاجعه تا حدی داستان چگونگی سوئد است که طی دهه ها ، به تدریج با بی رحمی شبکه امنیت اجتماعی معروف و سخاوتمندانه خود را تنزل داده است.
< / div>
از اوایل دهه 1990 بحران مالی ، سوئد مالیات ها را کاهش داده و کاهش یافته است خدمات دولتی این سازمان مسئولیت مراقبت از افراد مسن – عمدتا در خانه – را به دولت های محروم شهرداری محول کرده است ، در حالی که خانه های سالمندان را برای مشاغل انتفاعی باز می کند. آنها با تکیه بر کارگران نیمه وقت و موقت ، که معمولاً فاقد آموزش رسمی پزشکی و مراقبت از سالمندان هستند ، پس انداز هزینه کرده اند.
سوئد نیز طی دو دهه گذشته ظرفیت بیمارستان خود را به طور قابل توجهی کاهش داده است. در بدترین شیوع اولیه ، افراد سالخورده در خانه های سالمندان به دلیل ترس از طاقت فرسا از دسترسی به بیمارستان ها محروم شدند.
برخی از اپراتورهای خانه سالمندان ادعا می کنند که ساکنان این مناطق قربانی شده اند از عدم موفقیت دولت در محدود کردن شیوع ویروس. این کشور از قفل شدن در بیشتر مناطق دیگر اروپا جلوگیری کرد. اگرچه دولت فاصله اجتماعی را توصیه می کرد ، اما مدارس را همراه با مغازه ها ، رستوران ها و کلوپ های شبانه باز نگه داشت. نیازی به ماسک زدن مردم نبود.
“انتقال جامعه بیشتر شده است و جلوگیری از ورود آن به خانه های مراقبت از آن دشوارتر بوده است.” متخصص اپیدمیولوژی در دانشگاه Umea. “گرانترین زمانی که از دست دادیم ، اشتباه ما در آغاز بود.”