یک دستیار برتر صدام حسین درگذشته

گزارش شده است

یکی از به گفته مقامات عراقی و حزب بعث دیکتاتور فقید ، بزرگترین رهبران دولت صدام حسین و بالاترین شخصیتی که پس از حمله آمریکا در سال 2003 از دستگیری فرار کرد.

این حزب روز یکشنبه گفت عزت ابراهیم الدوری ، یکی از نزدیکان آقای حسین ، یک روز قبل در عراق درگذشت. مقتدا الصدر ، یک روحانی شیعه پوپولیست و از شخصیتهای برجسته سیاسی اکنون در کشور ، با انتشار توئیتی درگذشت آقای دووری را آرزو کرد که برای او “جهنم و سرنوشتی بد” آرزو کند.

حزب بعث علت مرگ را بیان نکرد. اما طبق گفته عصام الراوی ، فرمانده و مبارز حزب بعث ، كه در مصاحبه ای از امان ، پایتخت اردن صحبت كرد ، آقای دوری از لوسمی رنج می برد و سالها برای آن معالجه می كرد.

پس از حمله ایالات متحده به عراق در سال 2003 ، آقای دوری در عرشه کارتهایی که بیشترین افراد تحت تعقیب دولت آقای حسین را جستجو می کرد ، “پادشاه باشگاهها” لقب گرفت. مقامات آمریکایی ، با اعتقاد بر این که وی در پس حملات گسترده ای قرار دارد ، برای اطلاعات در مورد محل اقامت آقای دوری 10 میلیون دلار جایزه پیشنهاد دادند.

آقای. رغد ، دختر حسین ، در پستی در توئیتر با اعلام خبر مرگ گفت كه آقای دوری “برادر و پشتیبان واقعی پدر من در دوران حكومت وی ​​و بعد از آن بود.”

آقای. دوری ، 78 ساله ، دست راست آقای حسین و بخشی از حلقه نزدیک او در دولتی بود که بی رحمانه با غیرنظامیان عراق برخورد می کرد و جنگ های فاجعه بار منطقه ای را به راه می انداخت.

او بود دبیرکل حزب بعث یک بار قدرتمند اما اکنون ممنوع آقای حسین ، که او را یک رهبر پرشور و مومن می نامید که به حق مردم خود برای داشتن یک زندگی آبرومند اعتقاد داشت. حتی اگر این قانون ممنوع باشد ، این حزب همچنان به ارسال ایمیل و پیام در شبکه های اجتماعی گاهگاهی ادامه می دهد.

“امروز ، شوالیه بعث و مقاومت ملی عراق پیاده شده است. از اسب او ، “در این بیانیه آمده است ، و اضافه می شود كه آقای دوری” نمادی از شجاعت ، دلاوری و فداكاری است. “

پارلمان عراق همچنین به مرگ آقای دوری اشاره كرد در بیانیه ای كه روز پنجشنبه صادر شد و در آن یك سیاستمدار تونسی را به دلیل خواستار خواندن یك سوره از قرآن به احترام آقای دوری محكوم كرد. پارلمان عراق را آقای دوری “فراری از عدالت” و گفت که او در کشتار هزاران عراقی دست داشته است.

آقای. دوري يكي از معتمدترين متحدان آقاي حسين بود كه تقريباً يك ربع قرن با حكم آهن بر عراق حكومت كرد. تحت حکومت او ، آقای حسین مخالفان را در هم کوبید ، یک کیش شخصیتی را در بین عراقی ها پرورش داد و قیام های اکثریت شیعه این کشور و اقلیت کرد را سرکوب کرد.

او به ایران همسایه حمله کرد و کویت – دو جنگی که فاجعه بار برای اقتصاد عراق به وجود آمد و منجر به مرگ صدها هزار نفر شد. آقای حسین ریاست دولتی را بر عهده گرفت که تحت سلطه اقلیت سنی و حزب بعث بود.

پس از حملات 11 سپتامبر 2001 ، ایالات متحده به عراق حمله کرد و آقای حسین سرانجام دستگیر و به اعدام محکوم شد. اعضای حزب بعث و بسیاری دیگر از اهل تسنن از مشاغل دولتی بیرون رانده شدند – تنش های عمیق بین اکثریت شیعه این کشور و اقلیت سنی را عمیق تر کرد.

برای نزدیک به 25 سال ، آقای دوری در چندین پست عالی دولتی و نظامی ، از جمله وزیر کشاورزی و وزیر کشور. گروه های مدافع حقوق بشر بارها به استفاده از نیروی نظامی بیش از حد ، از جمله انجام “سیاست قتل عام” علیه اقلیت کرد عراق در سال 1988 متهم کردند.

آقای. قبلاً دوری گزارش شده بود ، یک بار در سال 2005 و بار دیگر در سال 2015. اما پس از آن او همچنان در ضبط صدا و فیلم ادامه داشت. در حالی که همسر و دخترش دستگیر شده بودند ، آقای دوری پس از به دار آویخته شدن آقای حسین در سال 2006 از دستگیری طفره رفته و نقش رهبر حزب بعث را بر عهده گرفت.

در سال های اخیر ، او همچنین به عنوان رهبر نظم نقشبندی ، یک گروه شورشی که شامل وفاداران آقای حسین بود و همزمان با فتح قلمرو وسیع در سراسر عراق با دولت اسلامی ، متحد شد.

آقای دوری در حالی که مخفی شده بود ، از مسلمانان سنی خواست تا علیه دولت تحت سلطه شیعیان نخست وزیر قبلی ، نوری کمال مالکی قیام کنند.

آقای. دوری اخیراً پس از اینکه وزیر کشور سابق تحت نخست وزیر سابق ابراهیم الجعفری هشدار داد که آقای دوری در طراحی کودتای نظامی بالقوه کمک کرده بود ، دوباره به اخبار بازگشت.

آقای. دوری در اول ژوئیه سال 1942 در شهر الدور در استان صلاح الدین در نزدیکی زادگاه آقای حسین در تکریت متولد شد. او فقیر بزرگ شد و به عنوان یخ فروش کار می کرد.

او پنج بار ازدواج کرد و 24 فرزند داشت: 13 دختر و 11 پسر.

آقای. مرگ دوری در میان طرفداران حزب بعث در سراسر عراق و خاورمیانه طنین انداز شد. حسن العلاوی ، قانونگذار سابق ، گفت که مرگ وی “ضرر بزرگی” برای حزب و رهبری آن بود.

عبدی لطیف داهیر از نایروبی ، کنیا و فالیح حسن از بغداد.