2 محکوم به آتش سوزی کارخانه پوشاک کشنده در پاکستان

کاراچی ، پاکستان – هشت سال پس از کشته شدن 264 نفر و زخمی شدن شدیدترین آتش سوزی صنعتی در پاکستان در یک کارخانه تولید پوشاک در بزرگترین شهر این کشور ، دادگاه دو نفر را به اتهام آتش سوزی به دار آویختن محکوم کرد.

اما برای خانواده های مضطرب قربانیان ، عدالت مدتها به تأخیر افتاد و حکم روز سه شنبه کوتاه شد.

این حکم پس از سالها جلسات دادرسی و شهادت حداقل 400 شاهد بود. سرعت پایین دادرسی خانواده های قربانیان را ناامید کرد ، آنها پلیس را متهم کردند که در تحقیق درست و متهم کردن عاملین واقعی متهم نشده است.

سعیده خاتون 50 ساله که 18 سال دارد -پسر مسن در آتش سوزی در سال 2012 در مجتمع متعلق به علی Enterprises کشته شد ، گفت که صاحبان کارخانه به دلیل رعایت نکات ایمنی در برابر آتش سوزی مساوی هستند.

وی در مورد مالکان گفت: “برای آنها یک فرار سیستماتیک فراهم شده است ،” فقط پایین برای مرتكبان مجازات مجازات صادر شد. “

آتش سوزی سوالاتی را در مورد ضعف مقررات در بخشهای صنعتی و تولیدی كشور ایجاد كرد. فعالان و خانواده های قربانیان می گویند صاحبان کارخانه ها در تنظیم پروتکل های امنیتی مناسب اکثراً سست و سهل انگار بوده و کارگران را در برابر حوادث آسیب پذیر می کنند. فساد همچنین به ضعف در اجرای مقررات ایمنی کمک کرده است.

آتش سوزی سال 2012 ، زیربنای سیاست کراچی را نیز روشن کرد که در آن احزاب سیاسی به مسلح بودن متهم شده اند. راکت و حلقه های اخاذی.

دو مردی که این هفته محکوم شدند ، عبدالرحمان و محمد زبیر ، قبلاً در جنبش Muttahida Qaumi یا MQM ، یک حزب سیاسی که سابقه خشونت سیاسی و یک بار شهر مشترك بندر را با مشت آهنین كنترل كرد. این در سالهای اخیر پس از آغاز عملیات نظامی ارتش مقتدر کشور علیه اعضای مسلح حزب ، بیشترین نفوذ خود را از دست داد.

دادگاه تشخیص داد که آقای رحمان و آقای زبیر به دلیل مجازات قصاص ، کارخانه را شعله ور کرد زیرا مالکان از پرداخت پول باجگیری امتناع کرده بودند.

< p class = "css-158dogj evys1bk0"> قاضی عبدالقدوس ممون از دادگاه ضد تروریسم در کراچی در حکم 146 صفحه ای خود تأکید کرد که آتش سوزی به دلیل “آتش سوزی و خرابکاری” رخ داده است ، نه به دلیل “نشت گاز یا برق کوتاه مدار. “

هنگامی که آتش در غروب 11 سپتامبر 2012 در یک مرکز تجاری در کراچی فوران کرد ، ساختمان را به سرعت بلعید. مجتمع چند طبقه – که لباسهای آماده ، عمدتا برای زنجیره تخفیف نساجی KiK آلمان تولید می کرد – از آتش نجات پیدا نکرد.

پنجره های ساختمان کوره های آهنی داشتند. کارگران ناامیدانه سعی در فرار داشتند ، اما بیشتر آنها در داخل حبس شدند و در آتش فرو رفتند. بسیاری سعی کردند خود را با پریدن از طبقات بالا نجات دهند. آتش نشانان یک روز بعد آتش را خاموش کردند.

تصویر

صاحبان کارخانه ، ارشد بهایلا و شهید بهایلا ، در ابتدا دستگیر شدند اما با قرار وثیقه آزاد شدند. آنها بعداً به خارج از کشور نقل مکان کردند و توسط بازرسان از طریق لینک ویدیویی از دبی مورد سال قرار گرفتند. راجا پرویز اشرف ، نخست وزیر وقت پاکستان ، اصرار کرده بود که علیه صاحبان کارخانه ، اتهامات قتل برداشته شود ، اخبار محلی گزارش دادند که شور و اشتیاق عمومی را برانگیخت.

محققان نام حماد صدیقی ، مقام MQM ، به عنوان مغز متفکر در مورد طرح اخاذی. آنها گفتند كه آقای صدیقی 1.2 میلیون دلار به عنوان پول حمایتی از صاحبان كارخانه طلب كرد و پس از عدم دستیابی به آتش سوزی ، نقشه آتش را كشید. اما او فرار کرده است.

قاضی به چهار نگهبان در کارخانه به دلیل مشارکت در فاجعه با قفل کردن درهای خروج ، مجازات های ابد محکوم کرد. چهار نفر دیگر به دلیل فقدان شواهد تبرئه شدند ، از جمله رئوف صدیقی ، رهبر ارشد MQM و وزیر پیشین استان. تاریخ اعدام آقای رحمان و زبیر تعیین نشده است. حداقل آنها به حبس ابد محکوم می شوند ، اما می توانند به حکم صادره اعتراض کنند.

< p class = "css-158dogj evys1bk0"> رهبران MQM ، که از سال 2017 به جناح های مختلف تقسیم شده اند ، حکم را به عنوان یک حق تصویب کرده و برای قربانیان ابراز همدردی می کنند. فیصل سبزواری ، رهبر MQM ، گفت: “ما همدردی خود را با خانواده های قربانیان ابراز می كنیم زیرا آنها مجبور شدند هشت سال صبر كنند تا عدالت حاصل شود.” / علی حیدر زیدی ،

وزیر فدرال و عضو حزب حاکم تحریک انصاف در پاکستان ، گفت که این حکم باید موجب تعطیلی خانواده ها شود ، اما وی خاطرنشان کرد که فقط کارگران سطح پایین محکوم شده اند.

آقای زیدی در توییتر خود گفت:” بخش غم انگیز این حکم این است که طبق معمول ، مجریان ، برنامه ریزان ، مددکاران و حامیان از مجازات فرار می کنند در حالی که پسر کوچکی که به دستور آنها این جنایات را مرتکب شده است ، محکوم می شود. “/ p>

خانم. خاتون ، که پسری را در آتش از دست داد ، یک گروه قربانی را به نام علی آتش سوزی کارخانه های سازمانی علی تشکیل داده است. او به همراه خویشاوندان سه قربانی دیگر ، از KiK شکایت کرد و به شکایت از شرکت ممیزی اجتماعی پاکستان RINA ، که هفت روز قبل از آتش سوزی گواهینامه های ایمنی در برابر آتش سوزی را به کارخانه اعطا کرد ، نقل مکان کرد.

پس از چهار سال کارزار تبلیغاتی و مذاکره توسط شبکه ای از گروه های حقوق کار پاکستان با شرکای جهانی خود ، کی کی توافق کرد که از طریق سازمان بین المللی کار 5.15 میلیون دلار غرامت به خانواده های قربانیان پرداخت کند.

محمد اسا ، راننده ریكشا كه برادرزاده اش در آتش جان خود را از دست داد ، گفت كه این خانواده مدتها در انتظار عدالت بودند. آقای ایسا گفت: “در آن روز سرنوشت ساز ، برادرزاده من با لبخند از خانه به قصد كارخانه خارج شد ، اما جسد او را به صورت ذغال به خانه برگرداندند.”

وی افزود ،” خداوند مقصرانی را که کارگران بی گناه و بیچاره را در کارخانه زنده سوزاندند مجازات خواهد کرد. “

ضیا ur الرحمن از کراچی و سلمان مسعود گزارش داد اسلام آباد ، پاکستان.