آقای برگر در 30 مارس 1935 در هایدلبرگ آلمان به دنیا آمد. او در 10 سالگی شروع به مطالعه پیانو کلاسیک کرد، اما در 14 سالگی یک جلسه جم جاز را شنید که باعث شد تصمیم بگیرد موسیقی خودش را بنوازد. در سال 1953 به گروهی پیوست که شامل خانم سرتسو بود که به زودی با او ازدواج کرد. او به همراه دخترشان ساویا از او جان سالم به در می برد.

در دهه 1950، آقای برگر به عنوان نوازنده پیانو در کلاب هایدلبرگ Cave 54، جاز مدرن را در جم های آخر شب با نوازندگان آمریکایی از گروه های نظامی مستقر در آن نزدیکی آموخت. او مدرک دکتری گرفت. در سال 1963 در رشته موسیقی شناسی و فلسفه در آلمان و در دو دانشگاه آلمان کرسی استادی فلسفه داشت. اما در اواسط دهه 1960 او به موسیقی روی آورد.

او به پاریس نقل مکان کرد و به گروهی به رهبری دان چری، نوازنده شیپور، که ملودی‌های موسیقی جهانی را از پخش‌های رادیویی موج کوتاه یاد می‌گرفت، پیوست. در سال 1966، آقای چری آقای برگر را به شهر نیویورک دعوت کرد تا در «سمفونی برای بداهه نوازان»، یک آلبوم برجسته موسیقی فری جاز، بازی کند.

آقای برگر اولین آلبوم خود را به‌عنوان یک رهبر با نام «از حالا به بعد» در سال 1967 ساخت و در اواخر دهه 1960 با آقای چری و دیگران ضبط کرد. او در ادامه بیش از دوجین آلبوم را به عنوان رهبر و بسیاری دیگر به عنوان سایدمن ساخت. نواختن ویبرافون سبک، خطی و آزادانه او بارها او را به بهترین ویبرافونیست در نظرسنجی نوازندگان مجله داون بیت تبدیل کرد.

در سال 1971، آقای برگر بنیاد موسیقی خلاق را با خانم سرتسو، آقای کولمن و یک هیئت مشاور شامل جان کیج، گیل ایوانز، باکمینستر فولر و ویلم دی کونینگ راه اندازی کرد. او در سال 1972 به ووداستاک نقل مکان کرد و استودیوی موسیقی خلاق را افتتاح کرد، که در یک اقامتگاه کوهستانی در مجاورت با اقامتگاه‌ها و فضاهای اجرا مستقر شد.

نوازندگان برجسته از جمله آقایان براکستون، آقای دی جانت، سیسیل تیلور و دیو هالند در گروه های بداهه نوازی به دانش آموزان پیوستند. بیش از 550 اجرا ضبط شد و بعداً برای آرشیوی که توسط کتابخانه دانشگاه کلمبیا در سال 2012 خریداری شد، دیجیتالی شد.