بیو، خرابکار میانسالی که توسط خواکین فینیکس در “Beau Is Afraid” ایفای نقش کرد، نه تنها می ترسد، بلکه وحشت زده است: در یک کمدی سیاه سورئال که اغلب کمتر شبیه یک فیلم معمولی است، مورد آزار و اذیت، ضرب و شتم، چاقو خورده و حتی ربوده شده است. حمله پانیک سه ساعته (در دست نویسنده پر اضطراب، آری آستر، از شهرت “ارثی” و “میدسومار”، این را یک تمجید در نظر بگیرید.)
به لطف مادر هیولایی خود، او تبدیل به مردی شده است که بدون عشق و همراهی از زندگی تسلیم شده است. سپس، در اعماق فیلم یک مهلت به وجود می‌آید – فرصتی دیرهنگام برای عاشقانه با علاقه دوران کودکی‌اش (پارکر پوزی)، موسیقی متن‌ترک شده، به‌طور نامتناسب، با آهنگ‌های درخشان تصنیف ماریا کری در سال 1995 «همیشه عزیزم باش». از آنجا همه چیز به طرز فجیعی و به طرز فاجعه‌باری منحرف می‌شود، همانطور که معمولاً با Beau انجام می‌شود، اما آهنگ ادامه دارد.
هنگامی که این صحنه در پیش نمایشی در تئاتر متروگراف در منهتن در این ماه پخش شد، اتاقی مملو از صاحبان صنعت، مطبوعات و افراد مشهور که شامل فینیکس و بازیگر رابرت پتینسون بودند، مجموعاً به نشانه شناخت نفس نفس زدند، سپس تشویق کردند. ملکه پاپ پنج اکتاو دقیقاً چگونه به پایان رسید؟ اینجا? به نظر می رسد برای آستر، هرگز انتخاب دومی وجود نداشته است.
لارس نادسن، شریک تولید او، که اغلب با فیلمسازانی مانند رابرت اگرز نیز کار می کند، گفت: «آری بیش از 10 سال پیش اولین پیش نویس فیلمنامه را نوشته بود و «همیشه عزیزم باش» از همان ابتدا در آن بود. مرد شمالی») و مایک میلز («مبتدیان»). «راستش نمی‌دانستم تا زمانی که در حال ویرایش بودیم، داشتن آن آهنگ برای او چقدر ضروری و حیاتی بود، اما می‌دانستیم که بسیار گران خواهد بود، و ممکن است ماریا آن را تأیید نکند. این احساس وجود داشت، “ببین، ما تلاش می کنیم، اما به احتمال زیاد قادر به پرداخت آن نخواهیم بود.”
با این وجود، آستر آنچه را نادسن «نامه ای بسیار زیبا نوشته شده» به خواننده نوشت و از او دفاع کرد. به احتمال زیاد، او گفت بله. هنگامی که او برای اولین بار درخواست را دریافت کرد، کری از طریق ایمیل گفت: “من کاملاً کنجکاو شده بودم. سپس، وقتی صحنه را تماشا می کردم، ابتدا به خاطر ماهیت مغرورانه ام (ها!) کمی شوکه شدم، اما بلافاصله اهمیت آن لحظه خاص را درک کردم.
او ادامه داد: “من واقعا از نحوه واکنش مردم به آن خوشحالم و از اینکه آری به دلیل استعداد، خلاقیت و بینش هنری اش شناخته می شود، هیجان زده هستم.”
(چند روز پس از نمایش متروگراف، کری برای مدت کوتاهی اینترنت را روشن کرد که در کنار پوزی و آستر در اولین نمایش رسمی فیلم در نیویورک، با چرم مشکی درخشان، روی فرش قرمز ظاهر شد.)
«Beau» شاید برجسته‌ترین نمونه اخیر از فیلم‌های مستقل باشد – که به نظر می‌رسد بسیاری از آنها از استودیوی خوش ذوق A24 سرچشمه می‌گیرند – که بیشترین امیدهای خود را برای دستیابی به حقوق یک آهنگ پاپ سریعاً قابل تشخیص و اغلب بسیار گران‌قیمت دارند. وقتی جفت‌سازی به خوبی پیش می‌رود، می‌تواند برای آن نوع پروژه‌هایی که بیشتر بر تبلیغات شفاهی تکیه می‌کنند (علاوه بر تحقق دیدگاه بسیار خاص سازندگانشان) بسیار سودمند باشد.
به سرود الاستیک گروه پسرانه «N Sync» «بای بای بای» فکر کنید، که به‌طور برجسته در سراسر «راکت سرخ» پخش می‌شود، فیلم موفق جشنواره 2021 نویسنده و کارگردان شان بیکر («پروژه فلوریدا») درباره یک ستاره فیلم‌های مستهلک. یا باپ پر وزن پاریس هیلتون «ستارگان کور هستند»، که لحظه‌ای نادر از نشاط را در نوآر تلخ و تلخ فیلم «زن جوان امیدوارکننده» Emerald Fenell در سال 2020 ارائه می‌کند.
فیلمی مانند «محافظان کهکشان» استودیو مارول را مجبور می‌کند که استفاده دیوار به دیوار از آثار دیوید بووی، جکسون 5 و ماروین گی و دیگران را تضمین کند. (مدیر فرنچایز، جیمز گان، یک بار گفت که برای یک آهنگ “یک میلیون دلار” پرداخت کرده است.) با این حال، برای پروژه های مستقل کوچک مانند “افترسان”، درام رویایی و بیضایی پدر و دختر توسط کارگردان بار اول شارلوت. ولز، آهنگی مانند سرود کوئین و بویی «تحت فشار» – که در صحنه‌های اوج استفاده می‌شود – می‌تواند به راحتی کل بودجه را مصرف کند.
اینجاست که جذابیت‌های بسیار شخصی برای هنرمند یا دارایی با حقوق آهنگ – و نه مقدار کمی دلپذیری – اغلب وارد بازی می‌شوند. کارگردان بریتانیایی آندریا آرنولد برای «عسل آمریکایی» (2016)، یک سفر جاده‌ای واقعی و کاملاً جنسی با بازیگران ناشناخته، چاره‌ای جز گرفتن اجازه بعد از این واقعیت داشت یا فیلم را به طور کامل قطع می‌کرد. آهنگ‌هایی از جمله «ما عشق را پیدا کردیم» ریحانا و کالوین هریس روی صحنه‌هایی که قبلاً فیلم‌برداری شده بودند، روی هم قرار نگرفتند.
نادسن، که تولید کننده «عسل» نیز بود، گفت: در آن صورت، هر دو هنرمند به اندازه‌ای تحت تأثیر این مواد قرار گرفتند که نه تنها اجازه خود را دادند، بلکه نوعی تخفیف برای دوستان و خانواده نیز ارائه کردند: «اگر توسط یک ساخته شده بود. او گفت که استودیوی بزرگتر، پس بدیهی است که ما باید قیمت کامل را بپردازیم. اما چون ما یک فیلم کمتر از پنج میلیون دلاری بودیم با کارگردانی معتبر که سعی می کرد این داستان کاملا شخصی را در جایی که آن آهنگ در مرکز آن قرار داشت تعریف کند، فکر می کنم قطعا کمک کرد.
البته در شرایط مناسب، همکاری‌های کمتر مورد انتظاری مانند این می‌تواند بسیار به نوازندگان نیز خدمت کند، حتی زمانی که دستمزدهای خود را کاهش می‌دهند – یک حلقه بازخورد از اعتبار مستقل و جذابیت جریان اصلی که ارتباط تازه‌ای را برای هر دو طرف ایجاد می‌کند.
نادسن گفت: «وقتی یک مورد قانع‌کننده می‌سازید، شرکت‌های انتشاراتی و هنرمندان متوجه می‌شوند. منظورم این است که «عسل آمریکایی» در مسابقات کن بازی کرد و A24 آن را منتشر کرد. اگر مقیاس کشویی وجود نداشت، هیچ فیلم مستقلی نمی توانست هیچ یک از این آهنگ ها را در فیلم های خود داشته باشد.»
برای کارگردانانی مانند آرنولد یا آستر، این صحنه ها تبدیل به امضا می شوند. و برای نوع خاصی از سینماگرها، «آن آهنگ‌ها فقط جایگاه متفاوتی در قلبشان خواهند داشت. پس این برای همه خوب است، درست است؟»
ایندی کوچک، آهنگ بزرگ
“بعد از خورشید”: فیلم کلاسیک دیوید بووی و کوئین “تحت فشار” زیربنای اوج احساسی این درام امپرسیونیستی 2022 است که باعث شد پل مسکال نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شود.
موشک قرمز: فیلم موفق سال 2000 N Sync به نام «بای بای بای» این فیلم بی‌سابقه 2021 را به پایان می‌رساند، مطالعه شخصیت یک ستاره پورن ولگرد (سایمون رکس) که به ریشه‌های تگزاسی خود بازمی‌گردد.
“زن جوان آینده دار”: “ستارگان کور هستند” پاریس هیلتون لحظه ای نادر از ارتباط دو شخصیت آسیب دیده در این داستان انتقام جویانه نئوفمینیستی 2020 را فراهم می کند.
“عسل آمریکایی”: آهنگ ریحانا-کالوین هریس «ما عشق را پیدا کردیم» به نوعی موضوع اصلی برای عاشقان متضاد با بازی ساشا لین و شیا لابوف در این فیلم جاده ای 2016 تبدیل می شود.
“بهار شکن”: تصنیف بریتنی اسپیرز در سال 2003 “Everytime” در این کمدی نیهیلیستی در سال 2013 در نقش یک باند دختری با کلاه های صورتی رنگ بازی می کند.
