همانطور که در مستند جدید “Wynonna Judd: Between Hell and Hallelujah” به تصویر کشیده شده است، هنرمند کانتری، Wynonna Judd، در زمان واقعی، نوع بی رحمانه ای از رنج را تجربه می کند. مادر و شریک قدیمی او در خوانندگی، نائومی جاد، سال گذشته بر اثر خودکشی درگذشت. در فیلم کارگردان پتی ایوینز اسپچت، وینونا موکول شده است تا قطعات را انتخاب کند.
فریم‌های آغازین غم‌انگیز فیلم به‌شدت احساسی هستند و این دو زن را در حال مکالمه در سال‌های اولیه بازی در نقش جادز نشان می‌دهند. اما وینونا همچنین یک سوپراستار با تاریخچه‌ای است که فیلم اسپچت عمدتاً آن را به نفع بیانیه‌ای فراگیر درباره استقامت و اهمیت یک سیستم حمایتی محکم در مواجهه با تراژدی حذف می‌کند.
این مستند که خواننده را در توری که قرار بود با نائومی به اشتراک بگذارد اسیر می‌کند، به نظر می‌رسد که در درجه اول به عنوان راه نجاتی برای دیگرانی که از دست دادن را تجربه کرده‌اند راضی است. وقتی خواهر وینونا، بازیگر اشلی جاد، ظاهر می شود، واضح است که آنها روی رابطه خود کار می کنند، اما نه اینکه چرا مجبور هستند. با این حال، پیش از این، وقتی Wynonna عکس‌های خانوادگی قدیمی در خانه مادرش را ورق می‌زند، این اقدام به طرز دلخراشی خاص است. برای بیننده، این احساس ملموس تری است.
بقیه «بین جهنم و هاللویا» یک دفتر خاطرات تور متمرکز بر اجرا با انرژی فیلم هالمارک است. اگرچه Wynonna با ظرافت و ظرافت تحسین برانگیزی از طریق آهنگ ها قدرت می گیرد، رویکرد Specht بسیار روشمند و مبهم است که به اندازه کافی احساسات هدایت نشده را تحریک نمی کند. بدون آن جزئیات غنی که آهنگی مانند «مگس‌ها روی کره» از جادز را زنده می‌کند، فیلم مانند یک آهنگ کانتری با کر بیشتر از شعر پخش می‌شود.
وینونا جاد: بین جهنم و هاللویا
درجه بندی نشده. مدت زمان: 1 ساعت و 40 دقیقه. در Paramount+ تماشا کنید.
