اپرای پوچینی “La Fanciulla del West” با غم و اندوهی دلخراش به پایان می رسد، زیرا جمعی از معدنچیان راش طلا با زندگی ای که می شناسند وداع غم انگیزی می کنند.
اما برای ارکستر فوق‌العاده کلیولند، که اخیراً اجرای کوتاهی از کنسرت‌های این قطعه را به پایان رسانده است، فصل 2022-23 به خوشی پایان می‌یابد، با اندکی نوستالژی برای اینکه اوضاع چند ماه پیش چگونه پیش می‌رفت.
در اولین اجرا، یک ماتین یکشنبه، “Fanciulla” با استقبال پرشور تماشاگرانی روبرو شد که ارکستر گفت: حدود 70 درصد ظرفیت داشت.
این به سختی یک عدد خارق العاده است. اما برای کلیولند، پس از یک سقوط وحشتناک برای حضور بیش از حد رضایت بخش بود. در مصاحبه‌ها، رهبران ارکستر در سراسر کشور این احساس را تکرار کردند و گفتند که همه چیز در اوایل این فصل برای آنها نیز عمیقاً ناامیدکننده بوده است – و وحشت آنها در میان فروش زمستانی و بهاری که، اگر نگوییم بد، حداقل ویرانگر نبود، آرام شده است. .
آندره گرمیلت، مدیر اجرایی کلیولند، در مورد حضور اخیر در Severance Hall، خانه ارکستر، گفت: “شما احساس می کنید که واقعاً در حال پیشرفت است.”
سایمون وودز، رهبر اتحادیه ارکسترهای آمریکایی، یک گروه تجاری، گفت که تعداد تماشاگران کنسرت‌های اینجا و بسیاری از شهرهای دیگر در اوایل پاییز “بدبخت” بود. صادقانه بگویم، مردم کاملاً افسرده بودند.
فروش‌ها حتی قبل از همه‌گیری در ارکسترهای اصلی اتفاق روزمره نبود و نرخ اشتراک در حال کاهش بود. اما، مانند موارد دیگر، کووید روندهای موجود را تسریع کرد. برای بسیاری از گروه‌ها، فصل 2021-22 یک گام آزمایشی به جلو پس از یک مکث همه‌گیر بود، و فرض بر این بود که فصل 2022-23 به چیزی نزدیک به روزهای گذشته بازگردد.
در عوض، سپتامبر یک شگفتی بی ادبانه به همراه داشت.
حتی برای ارکسترهایی که از شهرت کلیولند و قد و قامت مدنی کلیولند برخوردار بودند، مردم به سادگی حاضر نمی شدند. گرمیلت گفت: «شاید 1100 یا 1200 صندلی داشته باشیم. برای ما، این خیلی خوب نیست.»
فقط در کلیولند نبود. ارکستر سمفونیک دالاس به طور متوسط حدود نیمه پر بود. ارکستر فیلادلفیا نیز.
قبل از همه‌گیری، ارکستر سمفونیک پیتسبورگ به طور متوسط کمی بیش از 70 درصد خانه‌ها را تشکیل می‌داد. اما در پاییز، ملیا تورانژو، مدیر اجرایی آن، گفت: “ما خوشحال بودیم، اگر به بالای 1000 رسیدیم، ما خوشحال بودیم، بالا و پایین می پریدیم” – حدود 37 درصد از سالن 2700 نفری هاینز. “این بسیار قابل مشاهده و بسیار ترسناک بود.”
در دالاس، کیم نوتلمی، رهبر آن گروه گفت: «ما امیدوار ماندیم زیرا احساس می‌کردیم مردم به آن علاقه دارند. اما ما آن را به فروش بلیط نمی‌دیدیم.»
اما پس از آن یک چرخش بیشتر در همه جا ظاهر شد، که بسیاری از رهبران آن را به کاهش نگرانی‌های ماندگار سلامت در مورد همه‌گیری، به‌ویژه در میان بخش‌های مسن‌تر مخاطبان نسبت دادند.
جف الکساندر، از ارکستر سمفونیک شیکاگو، گفت: «به نظر می‌رسید که یک سوئیچ درست قبل از شکرگزاری باز شده است.
دالاس و ارکستر سمفونیک سنت لوئیس گزارش دادند که بهبود قابل توجه کمی زودتر، حدود اواسط اکتبر آغاز شد. در پایان پاییز، فیلادلفیا در محدوده 70 یا 75 درصد قرار داشت، جایی که باقی مانده است.
وودز، از اتحادیه ارکسترهای آمریکایی، گفت: «فروش تعطیلات بسیار قوی بود، برخی قوی‌تر از سال 2019. و فکر می‌کنم این باعث شد که مخاطبان توربوشارژ شوند.» اریک رونمارک، رئیس ارکستر سمفونیک دیترویت، گفت: “کنسرت های تعطیلات ما پرفروش ترین کنسرت هایی بود که تا به حال داشته ایم.”
تورانژو در پیتسبورگ گفت: “در طول تعطیلات، ما این فشار عظیم را دریافت کردیم.” او افزود که در سال جدید تعداد انگشت شماری اجراهای فروخته شده در سالن هاینز وجود داشته است، هم برای برنامه نویسی پاپ و هم برای قطعات کلاسیک اصلی مانند رکوئیم موتزارت و «سیاره ها» هلست.
او گفت: «این وضعیت کمتر از پیش از همه‌گیری است، اما ما در 3 درصد از جایی که بودیم هستیم.»
وودز گفت، برای ارکسترهایی فراتر از بزرگترین و معروف‌ترین ارکسترها، داستان تقریباً یکسان بود: شروعی بی‌رحمانه برای فصل، و به دنبال آن یک صعود دل‌انگیز در اواخر پاییز که در طول تعطیلات شتاب گرفت. (فیلارمونیک نیویورک که سالن بازسازی شده دیوید گفن خود را در ماه اکتبر افتتاح کرد، استثنای خوش شانسی بود که در تمام سال فروش خوبی داشت.)
بازگشت کلیولند نسبت به سایر مؤسسات بزرگ زمان بیشتری برای شروع به طول انجامید. گرمیلت گفت تا ماه مارس یا بیشتر، مخاطبان هنوز به میزان قابل توجهی کاهش یافته بودند. اما مسیر مثبت بوده است: ارکستر گفت که کنسرت هایش به طور متوسط 67 درصد برای ژانویه تا مه فروش داشته است که از 54 درصد از سپتامبر تا دسامبر افزایش یافته است.
تقریباً هر ارکستری در زیر جایی که چند سال پیش بود باقی می ماند. ماتیاس تارناپولسکی از ارکستر فیلادلفیا می‌گوید: «ما هنوز، بسته به جایی که اندازه می‌گیرید، ۱۰ تا ۱۵ درصد از سال ۲۰۱۹ عقب‌تر هستیم – گاهی اوقات ۲۰ درصد».
در سنت لوئیس، ماری هلن برنارد، مدیر اجرایی ارکستر، گفت: “ما 25 تا 28 درصد از جایی که بودیم عقب هستیم.” سمفونی سانفرانسیسکو در این فصل تا اواسط ماه مه 68 درصد فروخته شد، در حالی که این رقم در همان نقطه در فصل آخر پیش از همه گیری آن 82 درصد بود.
گرمیلت از کلیولند گفت: “این هنوز به طور کامل برنگشته است، و غیرقابل پیش بینی تر است.” ما هر سه کنسرت را در آوریل برای کنسرتو ترومپت وینتون مارسالیس به فروش رساندیم و در نیمه دوم «دنیای جدید» دووراک را اجرا کردیم. اما هفته قبل، برنارد لابدی یک برنامه تمام موتزارت را اجرا می کرد، و این برنامه عالی نبود. در دنیای پیش از همه‌گیری، یک برنامه تمام موتزارت خوب عمل می‌کند.»
جدایی فزاینده بین برنامه‌هایی که خوب اجرا می‌شوند و برنامه‌هایی که انجام نمی‌دهند در بسیاری از مصاحبه‌ها مورد توجه قرار گرفت. تورانژو گفت: “این یا فوراً فروخته می شود یا اصلاً نمی فروشد.” “این جشن یا قحطی است.”
اشتراک ها هنوز هم به طور کلی عقب هستند، حتی اگر از پایین ترین سطح بیماری همه گیر بالا می روند. ارکسترها نسبت به قبل خریداران بیشتری – و جوان‌تر – به دست می‌آورند، اگرچه این تازه‌واردها تمایل دارند بلیط‌های کمتری در هر فصل بخرند. اعضای مخاطب نیز در حال حاضر تمایل دارند برای خرید بیشتر منتظر بمانند و استراتژی های بودجه بندی و بازاریابی را کمتر قابل پیش بینی می کنند. همه اینها نیاز به تنظیمات گران قیمت داخلی دارد.
برنامه نویسان اعداد را با دقت تماشا می کنند. تارناپولسکی از فیلادلفیا گفت: «ما برنامه‌های فصل آینده را تغییر دادیم تا مطمئن شویم که شاهکارهای بزرگ بیشتری وجود دارد. “شاید آن قطعات لنگر که مردم به دنبال آن هستند به اندازه کافی وجود نداشته باشند، بنابراین ما در کنار تعهدمان به معاصر و متنوع، مطمئن می شویم که هستند.”
برای برخی ارکسترها، این دوره عدم قطعیت فرصتی برای آزمایش فراهم کرده است. کلیولند که در گذشته اجراهای سالانه اپرا خود را با کنسرت های دیگر همراهی می کرد، امسال این تلاش را به یک جشنواره علوم انسانی گسترش داد که در مدت کمی بیش از یک سال گرد هم آمدند – درخششی در دنیای متحرک موسیقی کلاسیک.
تلاشی برای جلب مخاطبان علاقه مند به چیزهایی غیر از پوچینی، و تقویت حضور ارکستر در شهرش، این جشنواره حول محور رویای آمریکایی برگزار شد که در کالیفرنیای قرن نوزدهمی “Fanciulla” وجود دارد.
نمایش فیلم، تولیدات تئاتر، پانل‌ها، کتاب‌خوانی، یک تور هنری وجود داشت – بسیاری از پیشنهادات همکاری با سایر مؤسسات کلیولند بود. بیش از 24 ساعت، می‌توان یک ماتینه «Fanciulla» – نوازندگی مجلل و در عین حال شفاف زیر نظر مدیر موسیقی ارکستر، فرانتس ولسر-موست – با اجرای هیجان‌انگیز گروه‌های همخوان محلی و سخنرانی اصلی نویسنده ایزابل ویلکرسون ( گرمای خورشیدهای دیگر، “کاست”).
این رویدادها کامل نبودند، اما تماشاگران به گرمی پاسخ دادند – ایستاده و در صندلی های خود برای گروه های کر جذاب می رقصیدند – و این جشنواره اثبات قانع کننده ای از مفهوم بود، یک دستاورد بلندپروازانه برای نشان دادن یک علامت تعجب در فصل ترن هوایی.
گرمیلت گفت: امسال نسبت به سال گذشته احساس بهتری داریم. این باعث می شود فکر کنم آنچه در این چند ماه گذشته شاهد آن بوده ایم همچنان ادامه دارد.”
