به عنوان یکی از رهبران حزب سبز اسکاتلند، لورنا اسلیتر در سه مراسم رسمی بزرگداشت مرگ ملکه الیزابت دوم، از جمله مراسم تشییع جنازه وی شرکت کرد.
اما او به مراسم تاجگذاری شاه چارلز سوم نخواهد رفت.
او گفت که ادای احترام به یک ملکه بسیار مورد احترام یک چیز بود، حتی اگر مراسم تشییع جنازه گاهی «مثل فیلمی از «بازی تاج و تخت» به نظر می رسید. زمانی که خانواده‌هایی دارید که نمی‌توانند از پس غذا دادن به فرزندانشان برآیند، کاملاً دفع کننده است.»
با انتقال تاج از ملکه الیزابت به پسر کمتر محبوبش، سلطنت بریتانیا در سراسر کشور با آزمونی روبرو است، اما هیچ کجا بیشتر از اسکاتلند. احساسات طرفدار استقلال مدت‌هاست که در کنار دوگانگی در مورد خانواده سلطنتی وجود داشته است: محبت در برخی بخش‌ها، ناامیدی در برخی دیگر و، شاید از همه نگران‌کننده‌تر برای سلطنت، بی‌تفاوتی فزاینده.
در یک نظرسنجی، تقریباً سه چهارم افرادی که در اسکاتلند مورد سؤال قرار گرفتند گفتند که به تاجگذاری اهمیتی نمی دهند و کمتر از نیمی از آنها فکر می کردند که بریتانیا باید به سلطنت ادامه دهد. در مصاحبه‌ها، برخی از اسکاتلندی‌ها نگرانی‌های خانم اسلیتر را در مورد بحران هزینه‌های زندگی در خانه‌های بریتانیا تکرار کردند، اما در حالی که برخی از نابرابری که نماد تاج است ابراز تاسف کردند، برخی دیگر گفتند که خانواده سلطنتی بخشی از میراث ملی هستند و به پیشبرد تجارت کمک کردند.
به گفته جان کورتیس، استاد سیاست در دانشگاه استراثکلاید و کارشناس برجسته نظرسنجی بریتانیا، نظرسنجی‌ها در اسکاتلند نشان می‌دهد که حمایت از ولیعهد حدود 10 تا 15 درصد کمتر از انگلیس است که تا حدی به دلیل بحث‌های بزرگ و قطبی‌کننده قانون اساسی این کشور در مورد قانون اساسی است. استقلال اسکاتلند
او گفت: “اسکاتلند متفاوت است، و دلیل بی اهمیتی برای اینکه چرا اسکاتلند متفاوت است، این است که افرادی که طرفدار استقلال هستند تمایل به مخالفت با سلطنت دارند.”
وی افزود: «تاج یک نهاد بریتانیایی است و افرادی که نمی‌خواهند بخشی از بریتانیا باشند، تمایل دارند که بگویند، «نه، ما این را نمی‌خواهیم، بسیار متشکرم».
به نظر نمی رسد اسکاتلند تصمیم دیگری در مورد استقلال بگیرد. در سال 2014، اسکاتلندی ها به باقی ماندن بخشی از بریتانیا رای دادند و چشم انداز یک رفراندوم دوم – رفراندومی که ممکن است راه را به سوی یک جمهوری مستقل باز کند – اخیراً در بحبوحه رسوایی مالی که حزب ملی حامی استقلال اسکاتلند را در برگرفته است، کاهش یافته است. دولت در ادینبورگ
با این حال، نشانه هایی از شروع بحث وجود دارد. خانم اسلیتر در یک رویداد اخیر خطاب به حدود 70 مخالف سلطنت گفت که در روز تاجگذاری، 6 مه، در یک راهپیمایی برای جمهوری اسکاتلند در ادینبورگ در کنار پاتریک هاروی، یکی از رهبران دیگر حزبش شرکت خواهد کرد.
در همان مراسم او نیز در مورد رد دعوت صحبت کرد. آقای هاروی که سر تراشیده بود با تشویق شدید گفت: «به آنها گفتم دارم موهایم را می شوم.
جان هال، خزانه دار جمهوری ما، یک گروه ضد سلطنت، چارلز را “منفور” و برادر رسوایی شاه جدید شاهزاده اندرو را “منفور” توصیف کرد. او افزود که برای مخالفان تاج، “کارها در جهت مثبت در حال حرکت هستند.”
شاید نگران‌کننده‌تر برای خانواده سلطنتی، بی‌تفاوتی ناشی از نظرسنجی‌ها، به‌ویژه در میان جوانان است. به گفته رسانه های اسکاتلندی، گلاسکو هیچ درخواستی برای بستن جاده ها یا صدور مجوز موقت سرگرمی برای مهمانی های خیابانی تاج گذاری نداشته است.
نماینده دولت اسکاتلند در مراسم تاجگذاری توسط هومزا یوسف، که اخیراً جانشین نیکولا استورجن به عنوان اولین وزیر اسکاتلند شد، پس از استعفای غیرمنتظره وی از رهبری SNP، خواهد بود.
اما در حالی که پیشینیان او مراقب بودند که حامیان استقلال را که طرفدار سلطنت بودند از خود دور نکنند، آقای یوسف خود را یک جمهوری‌خواه توصیف می‌کند.
تا زمانی که تاریخ ها با تاجگذاری درگیر نشدند، او قصد داشت در یک راهپیمایی طرفدار استقلال در گلاسکو که توسط گروهی به نام همه زیر یک پرچم سازماندهی شده بود شرکت کند، که اخیرا شرح داده شده چارلز در نقش «پادشاه اسکاتلند نیست.”
حتی کیت فوربس، نایب قهرمان اجتماعی محافظه‌کارتر آقای یوسف، در یک مناظره تلویزیونی در ماه مارس دوسویه به نظر می‌رسید. او در پاسخ به این سوال که آیا کینگ چارلز یا اندی موری، ستاره تنیس اسکاتلندی را به عنوان رئیس دولت برای یک اسکاتلند مستقل ترجیح می دهد، گفت: “در دراز مدت فکر می کنم این یک سوال برای مردم اسکاتلند است، اما من طرفدار زیادی هستم. از اندی موری.”
با این حال، خانواده سلطنتی پیوندهای محکمی با اسکاتلند دارند و هنگامی که ملکه الیزابت در قلعه بالمورال، ملکی در حومه دورافتاده و دیدنی اسکاتلند که او عاشق آن بود، درگذشت، برخی معتقد بودند که او تصمیم گرفت روزهای خود را در آنجا به پایان برساند تا به پیوند قلمرو خود کمک کند. ده ها هزار اسکاتلندی در حالی که تابوت او به ادینبورگ سفر کرد، ادای احترام کردند، جایی که قبل از پرواز به لندن در حالت خوابیده بود.
سلطنت گرایان در اسکاتلند، سلطنت را به اندازه انگلیسی ها اسکاتلندی می دانند. در سال 1603، پس از مرگ الیزابت اول، جیمز ششم اسکاتلندی جانشین او شد و جیمز اول انگلستان شد. یک قرن بعد در سال 1707 یک اتحادیه رسمی شکل گرفت.
در Ballater، در نزدیکی Balmoral، چندین رویداد برای نشان دادن تاج گذاری برنامه ریزی شده است، از جمله یک توپ، یک کنسرت، اجرای گروه پیپ و یک پیک نیک.
وندی کابن، که اتاق هدیه بریکلی را به همراه همسرش اداره می‌کند و به سازماندهی جشن‌ها کمک کرده است، گفت که خانواده سلطنتی به جامعه علاقه نشان می‌دهند و برای اقتصاد آن حیاتی هستند. او گفت: “آنها همه ما را در یک شغل نگه می دارند، بیایید با آن روبرو شویم، یا در بالمورال کار می کنیم یا در املاک یا کسانی که از گردشگری که جذب می کند سود می برند.”
در سرتاسر جاده در قصابی اچ ام شریدان، جان سینکلر، یکی از مالکان، یک سوسیس یادبود تاجگذاری را با گوشت خوک، آلو، زنجبیل و سس هویزین می فروخت.
آقای سینکلر، که قلعه بالمورال را تامین می کند، می گوید: “این شیرینی دارد، اما در پایان با زنجبیل یک ضربه دارد، بنابراین سوسیس خوبی است.” مشتریان گاه به گاه
آقای سینکلر گفت: «او نسبت به یک سوسیس دودی خوک بی تفاوت است.
مردم محلی تمایل دارند خانواده های سلطنتی را نسبتاً بدون مشکل ترک کنند. دلان موریسون والاس، مدیر فروشگاه هدایای Treehouse گفت: “اگر آنها بیایند، من فقط با آنها مانند عادی رفتار می کنم، من برای تعظیم و خراش دادن نیستم.” او گفت که در مورد سلطنت ملاحظاتی داشت، اما مزایایی نیز دید: «می‌دانم که این یک مفهوم مضحک است – البته که می‌کنم – اما می‌بینم که آنها کارهای زیادی برای خیریه‌ها و اهداف و مکان‌های کوچکی مانند این انجام می‌دهند.»
در گلاسکو، خلق و خوی مختلط است که منعکس کننده شکاف های نسلی و تاریخ شهر از تفاوت های مذهبی است که هنوز تا حدی در حمایت از تیم های فوتبال رقیب بیان می شود: سلتیک (به طور سنتی کاتولیک رومی و ضد سلطنت) و رنجرز (پروتستان و طرفدار اتحادیه. با انگلستان).
در بار بریستول، جایی که بسیاری از طرفداران رنجرز جمع می شوند، مالک گرگ ویلی قصد دارد در روز تاج گذاری ساختمان را با پرچم های غول پیکر بریتانیا محاصره کند.
آقای ویلی گفت که اختلافات فرقه ای در طول دهه ها بسیار کاهش یافته است، اما این تیم هویت متمایز خود را حفظ کرده است. او گفت: “ما یک باشگاه بریتانیایی هستیم که ما را کمتر از اسکاتلندی نمی کند – ما با همه صحبت ها درباره استقلال مخالفیم.” چارلز زمام امور را به دست گرفته است، ما فقط ادامه می دهیم، یک روز برای تاج گذاری او خواهیم داشت و آن را از آنجا می گیریم.
چند مایلی دورتر در یک مرکز خرید در مرکز شهر، ویلیام راسل، باغبان منظره بازنشسته، پادشاه را به عنوان سفیری برای ملت تمجید کرد و گفت که قصد دارد مراسم تاجگذاری را تماشا کند، و انتظار یک رویداد دیدنی را داشت.
اما در خارج، شارلیز الیس، یک دانشجوی 19 ساله، گفت که زمان کمی برای سلطنت دارد و آن را بی ربط به نسل خود می خواند.
او گفت: «من آنقدرها برای خانواده سلطنتی اهمیتی نمی‌دهم»، و افزود که یک تضاد آشکار وجود دارد «وقتی چیزهایی مانند تاجگذاری پادشاه را می‌بینی در حالی که مردم در تلاش برای گرم کردن خانه‌های خود هستند».
خانم الیس در پاسخ به سوالی درباره برنامه های روز تاجگذاری خود، نتوانست بگوید. او گفت: “من حتی نمی دانم چه زمانی است.”
