درگیری ها با نبرد ژنرال ها برای کنترل سودان تشدید می شود: به روز رسانی های زنده

قبل از شروع درگیری جناح های رقیب ارتش، مردم سودان از قبل با بحران های متعددی روبرو بودند: افزایش تورم، افزایش سطح بیکاری و افزایش گرسنگی.

و سپس در روز شنبه، هنگامی که ارتش با یک نیروی شبه نظامی بزرگ در مناطقی در سرتاسر پایتخت، خارطوم، و دیگر شهرها نبرد کرد، با تیراندازی و انفجارهای شدید از خواب بیدار شدند. این درگیری ها پس از 17 ماه حکومت نظامی، اعتراضات غیرنظامی و کشمکش های سیاسی پایان ناپذیر بر سر چگونگی گذار کشور شمال شرق آفریقا به حکومت دموکراتیک رخ داد.

بسام محمد، 23 ساله، دانشجوی مهندسی که در محله جنوبی جبرا در خارطوم زندگی می کند، گفت: «ژنرال ها بر سر منابع و نفوذ می جنگند. آقای محمد که به طور منظم در تظاهرات علیه ارتش شرکت کرده است، گفت که او و برادرش نگران بوده و تمام روز را در خانه پناه گرفته اند. در طول مصاحبه، صدای تیراندازی پراکنده در پس زمینه شنیده می شد.

آقای محمد گفت: «ما می ترسیم. وضعیت در سودان از هر نظر بدتر خواهد شد، به خصوص اگر درگیری ها به یک جنگ داخلی تبدیل شود.

سایر سودانی‌ها گفتند که پیش‌بینی می‌کردند چرخش ناگوار وقایع رخ دهد. در هفته‌های اخیر، تنش‌ها بین ژنرال عبدالفتاح البرهان، رئیس ارتش، و سپهبد محمد حمدان، رهبر نیروهای پشتیبانی سریع، یک نیروی شبه‌نظامی قدرتمند، در جریان بود.

گالال یوسف، هنرمند سودانی در خارطوم گفت: «اصلا تعجب نمی کنم. متأسفانه از یک طرف یک نیروی شبه نظامی و از طرف دیگر یک ژنرال است که ارتش ملی را به یک شبه نظامی تبدیل می کند تا بتواند به او کمک کند تا در قدرت بماند.»

او گفت که درگیری‌های اخیر، تلاش‌های همه مردم سودانی را که در جریان خیزش مردمی 2019 برای مبارزه برای دموکراسی به خیابان‌ها رفتند، تضعیف می‌کند. او گفت: “انگار این اتفاق بیهوده رخ داده است.”

دیگران از خشونت غافلگیر شدند. نسرین الامین، شهروند آمریکایی و سودانی، تنها دو هفته پیش به همراه دختر 3 ساله خود برای انجام تحقیقات آکادمیک وارد کشور شده بود. این اولین سفر فرزندش به کشور بود. آنها صبح شنبه با صدای تیراندازی شدید از خواب بیدار شدند.

خانم الامین که به تازگی روزه رمضان خود را افطار کرده بود، گفت: «ما فقط از پنجره به بیرون نگاه کردیم و این ابر دود بر فراز خارطوم بود. ما در حال شنیدن این نوع صداهای موشک مانند بودیم. کل ساختمان را تکان داد.»

خانم الامین گفت که اکنون برنامه های او به هم خورده است. او گفت که خانواده اش از صبح شنبه بدون برق بوده اند و برای شارژ نگه داشتن تلفن هایشان به ژنراتور پشتیبان ساختمان خود متکی هستند.

برخی دیگر نمی‌توانستند باور کنند که این واقعاً اتفاق می‌افتد، علیرغم غوغاهای روزهای اخیر. هدی، که خواستار استفاده از نام کامل او به دلیل نگرانی‌های امنیتی شده بود، گفت که مدت‌ها شایعاتی درباره درگیری احتمالی شنیده است، اما آنچه روز شنبه اتفاق افتاد بزرگ‌تر از هر چیزی بود که او می‌توانست تصور کند.

او گفت که خانواده‌اش «زندانی» شده‌اند، زیرا خانه‌شان در محله آرکاویت خارطوم بین دو نقطه آتش‌سوزی اصلی قرار دارد – در شمال فرودگاه درگیری‌شده و در جنوب کمپ سوبا، جایی که بیشتر درگیری‌ها آغاز شد.

گاهی صدای تیراندازی و انفجار به قدری نزدیک بود که به گفته هدی، انگار از همسایه می آید. چند گلوله در حیاط روباز وسط خانه اش فرود آمده بود. به هیچ کس آسیبی نرسید، زیرا او، شوهرش و فرزندانشان تمام روز در اتاق های داخلی مخفی می شدند و درها و درها بسته بودند.

او گفت: «ما حتی نمی‌توانیم بیرون از خانه به اطراف نگاه کنیم، زیرا نمی‌دانی بعد از آن چه اتفاقی قرار است بیفتد.»

حس عدم اطمینان تنها با فرا رسیدن شب بیشتر شد. Makuoi Agany Dong، یک جوان 21 ساله که در جنوب خارطوم زندگی می کند، تمام روز پس از بیدار شدن با صدای شلیک گلوله های بلند که از خواب بیدار شد، در تلویزیون و شبکه های اجتماعی وخامت اوضاع را تماشا کرده است که بلافاصله متوجه شد مشکلی وجود دارد. او گفت که وقتی بیرون آمد، «تمام شهر فقط جنگ بود».

آقای دونگ که در نوجوانی سودان جنوبی را برای ادامه تحصیل ترک کرد، گفت که جنگ به ویژه برای او در جوانی ناراحت کننده بود. او گفت نمی داند که قرار است صبح به شغل خود به عنوان مترجم و نگهبان امنیتی در سفارت روسیه مراجعه کند یا خیر، اما می داند که درگیری تمام نشده است.

او گفت: فردا ممکن است دوباره جنگ شود.