پس از رسمی شدن طلاق او در سال 1978، او به جاده آمد و سنگ های بیشتری را هل داد. در سال 1982، تخته سنگ در اونووی، آلبرتا متوقف شد. دوست من جیمز اهل ادمونتون است، و مرگ ترنر در روز چهارشنبه خاطره دوران کودکی زمانی که والدینش برای دیدن بازی او در دریاچه کورال (Devil’s Lake Corral) به اونووی رفتند را به یاد آورد. او یک ویدیو فرستاد. این یک شاهکار شگفت انگیز از حرکات آکروباتیک، دقت، آدرنالین، وزن و لباس است. به عبارت دیگر، معمول است. ترنر قبل از نیمه راه خیس شده است. اما دلیل نشان دادن این نمایش این است که چگونه شروع می شود.

ترنر با پوشیدن یک تاپ شنی و جوراب شلواری که در شهر بسترک بسیار مهم است و یک کلاه گیس طلایی ابریشمی که شبیه پشت شیتزو به نظر می رسد، به صحنه می زند. اولین آهنگ او بازتعریف او از “مریم مغرور” یا لغو فوری “کمک” در سنگر نیست (چسب کنید). اولین آهنگ او کابوس قتل همسر راد استوارت به نام «رفتار احمقانه» است و تینا سرش را پاره می کند. احتمالاً شیطان در آن شب به دریاچه خود ادامه داد.

مواد بیشتر: chutzpah، کنایه.

این انرژی می‌تواند روی جمعیت کار کند، آن را وادار به گفتن «بلهو “اوه” و “اوه” فقط برای او، آن را به او فریاد بزنید. تینا قد متوسطی داشت – 5′ 4” شاید. اما اینجا جایی است که یک ترازو شکست می خورد. او را در یک میدان قرار دهید، او آسمان را خراشید.

من فیلم‌هایی را دیده‌ام که وقتی هزاران نفر او را به یکباره می‌گیرند، اغلب سفیدپوست‌ها – در لندن، اوزاکا، سوئد و لس‌آنجلس، آنها را در «تینا لایو در اروپا» از سال 1988 شنیده‌ام. و من گریه میکنم. آنها فقط ذهن خود را نسبت به او از دست می دهند، این زن سیاه پوست که در حفره ها و جاده های پشتی تنسی، در Nutbush بزرگ شده است. این چیزی است – شاهد شیفتگی او به توده ها، تکان دادن آنها. دیدن تماشاگران «اپرا» که انگار او از شگفتی های جهان است، با هیبت به سر می برند.

اون چیه؟ این بقای فقر است، آیک، سلی که نمی‌دانست به آن مبتلا است. این آزادی به سختی به دست آمده است. این همان راهی است که آهنگ‌ها به او قول زنده ماندن می‌دادند: «خوب می‌شود». اما چیزهای بیشتری وجود دارد: او خودش را دوست داشت، دوست داشت خودش باشد. ما می‌خواستیم خودمان را از آن‌ها بگیریم. صفحه 133 از “من، تینا”: “به این فکر کردم که شاید من آنقدر ترکیبی از چیزها هستم که فراتر از سیاه یا سفید، فراتر از فرهنگ های عادلانه است – که من جهانی هستم!”

آرنا تینا، تینا یونیورسال، ترنر من است: “رقصنده خصوصی”، “عشق چه ربطی به آن دارد” تینا. اولین باری که دیدم او احتمالاً «ویدیوهای جمعه شب» در 8 سالگی من بود. و این زن با ظاهری بلند با دامن کوتاه چرمی، جوراب ساق بلند، کفش پاشنه بلند، کت جین و موهایی مانند سر شیر بود. من کوچولو می‌خواستم در آن ویدیوی «عشق چیست» او باشم که در خیابان دست و پا می‌زند، یک پا تقریباً به طور کامل روی دیگری می‌چرخد. او نگاه کرد بدمطمئن از بد بودن او، قوی – اما در عین حال نرم، طوری که به یک رقصنده تکیه می داد و با رفیقش شیمی می کرد و سپس با یک دوست دیگر شیمی می کرد. وقتی او در سال 1985 برنده تمام آن جایزه‌های گرمی شد، می‌خواستم شبیه آن زن باشم که آنها را می‌پذیرد. قاره ای-جنوبی بود؟ کارائیب-نمایش؟