البته مشهورترین مثال، تصور مجدد او و آیک است – “پوشش” تقریباً کلمه ای بسیار محترمانه به نظر می رسد – از creedence احیای ویکیراکر جنوبی با تمپوی متوسط ”مریم مغرور”. ضبط سال 1970 با بیانیه ترنر شروع می شود که علیرغم آنچه ممکن است مخاطبان از آنها بخواهند، “ما هرگز هیچ کار خوب و آسانی انجام نمی دهیم.” او سپس اخطاری صادر می‌کند، گویی که آن تغییر سرعت در میانه‌ی آهنگ بدون آن خیلی تکان‌دهنده بود: «ما شروع این آهنگ را می‌گیریم و آن را آسان می‌کنیم، اما سپس آن را انجام می‌دهیم. خشن تمام شود این راهی است که ما «مریم مغرور» را انجام می دهیم.»
این روحیه پشت نسخه های او از «کمک!»، «با هم بیایید» و «او از پنجره حمام وارد شد» بود – برای نام بردن از تعداد کمی از آهنگ های بیتلز که او به طور مثبت از تینا فای استفاده کرد. لد زپلین و رولینگ استونس درمان را نیز دریافت کرد، و همینطور “Louie Louie”، با یک اجرای خشن و کمتر شناخته شده که – من حتی این را هم نمی سازم – louielouie.net (“وبلاگ برای همه چیز Louie Louie”) آن را “یکی” نامید. از ضبط‌های ضروری لویی لویی!» با برخی از تاکیدات تمام کلاه. خدا کنه.
تینا ترنر یک نیروی موسیقایی سیسمونی بود که یک بار در طول عمرش تکرار می شد، اما نیازی نیست این را به شما بگویم. به این لیست پخش اجازه می‌دهم صحبت کند. و من به همکارم وسلی موریس، که ارزیابی شایسته ملکه را نوشته است، اجازه می‌دهم تا برخی از آنها را انجام دهد: «آنها می‌گویند او 83 سال داشت؟ کسی اون رو نمیخره مواد تشکیل دهنده او را جاودانه جلوه می داد. برای هفت دهه از ساخت موسیقی، همه چیز در او غوغا کرد. اون انرژی گرمه از جانب او – از پاها، ران‌ها، دست‌ها، بازوها، شانه‌ها، از موهایش، بیرون از دهانش.»
در حین خواندن به همراه اسپاتیفای گوش دهید.
1. “با هم بیایید”
این تک‌آهنگ که در دسامبر 1969، تنها دو ماه پس از نسخه خود بیتلز منتشر شد، این برداشت روح‌انگیز از آهنگ اصلی «جاده ابی»، شدت خشن و کنترل ملودیک صدای ترنر را نشان می‌دهد. (در یوتیوب گوش کنید)
2. “زنان هانکی تونک”
در اواخر سال 1969، آیک و تینا با گروه رولینگ استونز تور برگزار کردند – یک کنسرت افتتاحیه که برای همیشه در صحنه ای فراموش نشدنی در مستند “Simme Shelter” جاودانه شد، زمانی که ترنر یک فیلم متعالی “من خیلی طولانی تو را دوست داشته ام” را منتشر می کند. در حول و حوش تور، این دو شروع به نواختن «زنان هونکی تونک» اصلاح‌شده خود کردند، که در آن تینا شخصیت اصلی را از یک موضوع به موضوع دیگر ورق می‌زند. به‌ویژه در آهنگ‌های استونز در مورد فتوحات جنسی، میک جگر دقیقاً به خاطر نوشتن شخصیت‌های زن ظریف شناخته نمی‌شد (“بعضی دختران”، اهم)، اما در اینجا، تینا، به طرز درخشانی، مطالب منبع شوونیستی ملایم را به یک تقاضای پرشور برای مشارکت برابر تبدیل می کند: “من یک زن هونکی هستم”، او با گرسنگی می خواند. “ببخش، بده، یک مرد هونکی بده.” (در یوتیوب گوش کنید)
