نقد و بررسی «بحران شخصیت: فقط یک شب»: نیویورک درول

زمانی که آلتر ایگوی دیوید یوهانسن، باستر پویندکستر، در اوایل «بحران شخصیت: فقط یک شب» – مستندی به کارگردانی مشترک مارتین اسکورسیزی و دیوید تدسکی – به «فانکی اما شیک» تبدیل می‌شود، بیننده باید خود را برای یک بازی بی‌پروا و گستاخ بداند. عصر جوهانسن یک راکونتر درجه یک – با پوشیدن یک پومپادور، عینک آفتابی و کت و شلوار سفارشی – فانک را به ارمغان می آورد. کافه معروف Carlyle شیک را ارائه می دهد. این آهنگ اولین تک آهنگی بود که یوهانسن پس از اینکه خواننده اصلی گروه نمادین نیویورک دالز در دهه 1970 بود منتشر شد.

در ژانویه 2020، یوهانسن تولد 70 سالگی خود را با یک نمایش کاباره در Carlyle جشن گرفت. و فیلم با این اتفاق به عنوان یک مرکز برخورد می‌کند و در یک آرشیو بصری غنی از گذشته مرتد یوهانسن (و شهر نیویورک) و حال نشخوارکننده او قرار می‌گیرد. مصاحبه با هنرمند بی حد و حصر، که توسط دخترخوانده‌اش لیا هنسی انجام شده است، با اجرا و تاریخچه ولگردی یوهانسن، که شامل حضور در گروه هری اسمیتز است، به نام شهروند هتل چلسی که آلبوم «گلچین موسیقی فولکلور آمریکا» را گردآوری کرده است، پیوند خورده است. طلسم بر بسیاری

الن کوراس، فیلمبردار، خواننده و گروه فوق‌العاده‌اش، Boys in the Band، را با روانی جذاب به تصویر می‌کشد. افراد برجسته مرکز شهر از جمله دبی هری از بلوندی در میان جمع شده‌اند.

در کلیپ‌هایی از عروسک‌های نیویورک که «بحران شخصیت» را اجرا می‌کنند، کمربندهای یوهانسن و جغجغه‌های گیتار جانی تاندر فقید می‌بندند. علاوه بر تندر، عروسک‌های سیلوین سیلوین، آرتور کین، بیلی مورسیا و جری نولان نیز مرده‌اند. یوهانسن حواسش به ارواح خود است – تعداد زیادی وجود دارد. با این حال، به نقل از آهنگ ضربه خورده و پیروزمندانه سونهایم، استانداردی در کاباره هایی مانند کافه کارلایل، یوهانسن هنوز اینجاست.

بحران شخصیت: فقط یک شب
درجه بندی نشده. مدت زمان: 2 ساعت. در پلتفرم های Showtime تماشا کنید.