او سپس از روی صندلی خود پرید و به دنبال یک تکه کاغذ از کارمندان مغازه بود. او بر روی نمونه، شروع به ترسیم برخی از ایده‌های آهنگساز مدرنیست ادگارد وارز در مورد تغییر فواصل موسیقایی کرد – رویکردی که او در پایان “به راحتی لغزش” نیز توصیف می‌کند – و نشان داد که چگونه در حال ساخت نمونه وارز در “دیگری” است. ”

پس از اینکه Threadgill کاغذ را با توالی از فواصل و عبارات ملودیک پر کرد – که دومی از یک الگو، مانند کد مورس، از عبارات بلند و کوتاه ساخته شده است – او حرکت کرد تا یادداشت های خود را در سطل زباله بیندازد.

جلوی او را گرفتم. حفظ روش های کاری Threadgill چیز کوچکی نیست. در سرتاسر «به راحتی لغزش»، ارجاعات وسوسه انگیزی به ضبط اجراهای ارکستری قدیمی وجود دارد که هنوز در دسترس عموم قرار نگرفته است. برخی از همکاری های مهم مانند کنسرت با سیسیل تیلور، اصلاً در رسانه های ثابت حفظ نشده است.

Threadgill به فکر رفع برخی از این مشکلات است. یک قطعه ضبط شده ارکستری که در اختیار اوست، ممکن است در نهایت در وب سایتی که در حال ساخت است، به نام Baker’s Dozen، پرتالی که او همچنین قصد دارد به هنرمندان دیگری که نوارهای با ارزش منتشر نشده در اختیار دارند، ارائه دهد، روشن شود. (او از تری رایلی مینیمالیست پیشگام به عنوان کسی که ممکن است مطالبی را برای سایت فراهم کند نام برد.)

“The Other One” افزوده ای باشکوه به دیسکوگرافی Threadgill است، اما نسخه سینمایی آن نیز سزاوار پخش گسترده تر است. این حس شوخ طبعی او را به تصویر می کشد، که در طول این نمایش هر زمان که او درباره عکس هایی صحبت می کرد که از اموال رها شده در خیابان های شهر نیویورک در اوایل بیماری همه گیر گرفته بود صحبت می کرد. وی گفت: در حال حاضر مستند را برای جشنواره های مختلف می فرستد تا ببینیم چه تیتراژی می توانیم بگیریم.

به نظر می‌رسد که دیگر پروژه‌های در دست ساخت، مثل همیشه، ظاهری غیرمتعارف داشته باشند. Threadgill گفت که تحت تأثیر گام‌هایی قرار گرفته است که همکاران و آشنایان مانند آنتونی دیویس و ترنس بلانچارد در جریان اصلی اپرای داشته‌اند، دنیایی که او می‌گوید واقعاً برای او نیست.

در عوض، Threadgill در حال برنامه‌ریزی چیزی است که او آن را «اوراتوریو فاسد» نامید، که شامل دو گروه کر است: «یک گروه کر سنتی و یک گروه کر انجیل»، به‌علاوه پیانو و ارگ، و سازهای دیگر در حین توسعه. “من فرم های از پیش تعیین شده را دوست ندارم، می دانید؟” او گفت. “من دوست دارم فرم های جدید ایجاد کنم.”