اد شیران خرج کرد یک روز دیگر در دادگاه تلاش برای متقاعد کردن غیر موسیقیدانها که «Thinking Out Loud» اثری از Marvin Gaye «Let’s Get It On» را پاره نکرد. روز دوشنبه، خواننده یک بار دیگر گیتار خود را به صدا درآورد، این بار چهار آهنگ آکوستیک بین آهنگ خود و آهنگ های نینا سیمون، استیوی واندر، بیل ویترز، بلک استریت و ون موریسون را اجرا کرد تا سعی کند نقطه نظری را در برابر آهنگ الکساندر استوارت موسیقی شناس اثبات کند. ادعاهایی در مورد ملودی ها و نیات او.
مطابق با دیلی بیستشیرن گفت که در هنگام ساختن آهنگ Thinking Out Loud، تهیه کنندگان آهنگ از آن به عنوان “لحن ون موریسون” یاد کردند. وی افزود: صدای من می تواند شبیه صدای او باشد.
شیرن تحت بازجویی از وکیلش ایلین اس. فارکاس، یک آهنگ از هر یک از هنرمندان فوق الذکر را نواخت و سپس به آهنگ خودش تبدیل شد. پس از چهار دور از آن، او ادعا کرد که هیچ چیز را از موفقیت گی در سال 1973 کپی نکرده است، و همچنین در آن زمان که “Thinking Out Loud” ساخته شد، در ذهنش وجود نداشت.
شیران ون موریسون را در ترکیب آهنگهایی که برای دادگاه نواخته بود گنجاند تا ظاهراً نشان دهد که چگونه میتوان بر اساس سادگی آکوردهای پایه، آهنگ دیگری را وارد کرد. او هفته گذشته هنگامی که گیتار خود را برای نواختن هر دو آکورد اصلی که در «هر کنسرت» در برابر آکورد مینور استفاده میکند، سعی کرد همین اشتراک را روشن کند. بین «با صدای بلند فکر کردن» و «بیایید آن را ادامه دهیم».
شهادت شیرن شش سال پس از آن صورت می گیرد که وارثان اد تاونسند، یکی از نویسندگان «Let’s Get It On» از شیران شکایت کردند و مدعی شدند که «Thinking Out Loud» «شباهت های چشمگیری» دارد که حق چاپ تاونسند را نقض می کند.
مطابق با مجله نیویورک تایمز، شیران به شهادت استوارت با پرسشی سرراست از اینکه شایستگی های او برای ارائه چنین اظهارات جسورانه ای دارد پاسخ داد. او گفت: «من فکر می کنم کاری که او انجام می دهد جنایتکارانه است. من نمی دانم چرا او اجازه دارد یک متخصص باشد.
او افزود: “برای اینکه کسی وارد شود و بگوید ما شما را باور نمی کنیم، شما باید آن را دزدیده باشید.” به نظر من این واقعا توهین آمیز است.»
شیران با اصطلاحی که برای توصیف آکوردها در آهنگش استفاده میشود، به دادگاهی که به نظر نمیرسید تئوری موسیقی را درک کند، مشکل بیشتری ایجاد کرد. شیرن در حالی که تحت بازجویی متقابل پاتریک رایان فرانک، وکیل شاکیان بود، گفت: “من شخصاً می دانم که در حال نواختن با گیتار هستم.”