این جنبش به عنوان جنبشی از صلح‌طلبان آغاز شد که خود را به حصارهایی در خارج از نیروگاه‌های هسته‌ای می‌بندند. پنج دهه بعد، تلاش برای بستن نیروگاه های هسته ای آلمان با بازتاب دوران جنگ سرد که در آن آغاز شد، پایان خواهد یافت، زیرا جنگ روسیه در اوکراین یادآور خطرات و وعده انرژی هسته ای است.

سه رآکتور باقیمانده آلمان تا روز شنبه تعطیل خواهند شد و به تولید برق هسته ای در بزرگترین اقتصاد اروپا پایان خواهد داد. اما این در حالی است که این قاره با سؤالاتی دست و پنجه نرم می کند که آیا می تواند انرژی کافی برای پیشبرد اقتصاد خود و گرم نگه داشتن خانه ها را تامین کند و در عین حال به اهداف جاه طلبانه آب و هوایی نیز دست یابد.

این اقدام آلمان آن را در بسیاری از کشورهای صنعتی خارج از کشور تبدیل می کند. بریتانیا، فنلاند و فرانسه انرژی هسته ای را به عنوان منبع برق قابل اعتماد و انتشار کربن بسیار کم دو برابر می کنند. سال گذشته، لهستان با وستینگهاوس الکتریک برای ساخت اولین نیروگاه هسته ای خود در حدود 200 مایلی شرق مرز آلمان قرارداد امضا کرد.

در ایالات متحده، دولت بایدن است پشتیبان فناوری ساخت نسل جدیدی از راکتورهای هسته‌ای کوچکتر به عنوان ابزاری برای کربن زدایی انبوه.

برخی نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که حتی آلمانی‌ها که زمانی عمدتاً پشت تعطیلی در کشورشان بودند، تردید دارند: در نظرسنجی که به سفارش بزرگترین روزنامه آلمان، Bild، انجام شد، 52 درصد با پایان دادن به انرژی هسته‌ای مخالفت کردند، با توجه به اینکه کشور از وابستگی خود به سوخت‌های فسیلی دور می‌شود. از روسیه.

رابرت هابک، وزیر اقتصاد و یکی از اعضای حزب سبزها، اصرار دارد که آلمان می تواند خروج هسته ای را مدیریت کند. او خاطرنشان کرد که مخازن ذخیره گاز طبیعی کشور بیش از نیمی از آن پر است – با فصل گرما تقریباً به پایان رسیده است. و آلمان به سرعت پایانه‌های گاز طبیعی مایع را ساخته است که به این کشور اجازه می‌دهد گاز را از کشتی‌های باری به جای خطوط لوله روسیه که زمانی حدود ۵۵ درصد از گاز آلمان را تامین می‌کرد، وارد کند.

آقای هابک در مصاحبه ای با گروه رسانه ای Funke گفت: “امنیت تامین انرژی در آلمان در این زمستان سخت تضمین شده است و همچنان تضمین خواهد شد.” او استدلال کرد که در مقابل، نیروگاه های هسته ای جدید اروپا یک “شکست” بوده است که با افزایش هزینه ها، تأخیر در ساخت و ساز و مسائل مربوط به تعمیر و نگهداری مواجه شده است. سیستم انرژی ما ساختار متفاوتی خواهد داشت: تا سال 2030 80 درصد انرژی های تجدیدپذیر خواهیم داشت.

انرژی هسته ای خط گسل دیرینه سیاست آلمان بوده است. فعالان صلح وحشت زده از جنگ سرد از دهه 1970 با انرژی اتمی جنگیدند و برخی از آنها به اعضای بنیانگذار سبزها تبدیل شدند که اکنون در دولت ائتلافی سه حزبی آلمان حضور دارند. جنبش ضد هسته ای پس از فاجعه چرنوبیل در سال 1986 رشد کرد که ابری از ریزش هسته ای را ایجاد کرد که به آلمان غربی رسید و خاطرات زخمی را در بین آن نسل به جا گذاشت.

در سال 2000، یک دولت چپ‌گرا طرحی را برای تعطیلی نیروگاه هسته‌ای آلمان تصویب کرد، اما دولت محافظه‌کار به رهبری آنگلا مرکل آن را لغو کرد.

با این حال، فاجعه هسته‌ای فوکوشیما در ژاپن در سال 2011 باعث شد که احساسات آلمان بار دیگر به شدت علیه انرژی اتمی تغییر کند و خانم مرکل ناگهان مسیر خود را تغییر داد. دولت او قانونی را تصویب کرد که 17 رآکتور هسته ای آلمان را تا پایان سال 2022 متوقف می کند.

بحث هسته ای سال گذشته زمانی که آلمان با اولین زمستان بدون سوخت روسیه روبرو شد، پیچیدگی دیگری به خود گرفت. در حالی که مقامات از مشاغل و مصرف کنندگان خواستند مصرف انرژی را کاهش دهند یا با جیره بندی مواجه شوند، صدراعظم اولاف شولز عمر سه نیروگاه گذشته را تا 15 آوریل تمدید کرد تا از انرژی کافی با قیمت مناسب تا بهار اطمینان حاصل شود.

اما بدون پایانی برای جنگ در اوکراین، رهبران تجاری هشدار می دهند که اکنون زمان قطع منبع برق نسبتا ارزان نیست.

پیتر آدریان، رئیس اتاق‌های بازرگانی و صنعت آلمان، در بیانیه‌ای گفت: «ما باید به انجام هر کاری که ممکن است برای گسترش عرضه انرژی ادامه دهیم و به هیچ وجه آن را محدودتر نکنیم.» نیروگاه صنعتی

پنجشنبه، دو ده دانشمند و برنده جایزه نوبل از سراسر جهان نامه ای به آقای شولز فرستادند و از او خواستند مسیر خود را تغییر دهد و از انرژی هسته ای به عنوان جایگزینی ارزشمند برای نیروگاه های تولید کننده گازهای گلخانه ای یاد کردند.

سازمان‌دهندگان این نامه، اتحادی به نام RePlanet در بیانیه‌ای اعلام کردند: «شبکه برق آلمان یکی از پرمصرف‌ترین شبکه‌های کربن در اروپا است.

آژانس بین‌المللی انرژی سال گذشته اعلام کرد که انرژی هسته‌ای می‌تواند برای کمک به کاهش انتشار کربن در راستای اهداف توافق آب‌وهوای پاریس حیاتی باشد. این سازمان تاکید کرد که هسته ای می تواند در توسعه سوخت های مصنوعی بدون کربن موسوم به هیدروژن سبز نیز نقش داشته باشد.

اما کارشناسان آب و هوا و انرژی پیش‌بینی می‌کنند که تعطیلی هسته‌ای آلمان تنها یک افزایش جزئی و موقتی در انتشار کربن ایجاد می‌کند – که در چند سال آینده با افزایش انرژی خورشیدی و بادی متعادل می‌شود.

Andrzej Ancygier، کارشناس اندیشکده Climate Analytics در برلین، این استدلال را رد می کند که انرژی هسته ای قابل اعتمادتر از باد یا خورشید است. او به خشکسالی و دمای بالای تابستان گذشته اشاره کرد که باعث شد چندین کشور اروپایی راکتورهایی را تعطیل کنند که رودخانه‌ها برای خنک کردن نیروگاه‌ها بسیار کم شدند یا آب آنها خیلی گرم شد.

ما در حال رسیدن به مکانی هستیم که در آن سیاره گرمتر، خطرناک تر و ناپایدارتر می شود. ما ممکن است در مکان بدی قرار بگیریم.» «امنیت در اینجا یک مسئله است. این چیزی است که ما فراموش کردیم، اما نباید می‌بودیم.»

وزیر محیط زیست آلمان، استفی لمکه، استدلال کرد که جنگ در اوکراین بر خطرات انرژی هسته ای افزوده است.

او به شبکه آلمانی Deutschlandfunk گفت: “ما با وضعیتی مواجه هستیم که نیروگاه های هسته ای در اوکراین به دلیل جنگ تجاوزکارانه روسیه گلوله باران می شوند و به هدف درگیری های نظامی تبدیل شده اند.” نیروگاه های هسته ای هرگز برای چنین شرایطی طراحی نشده اند.

گئورگ زاخمان، کارشناس اقلیم و انرژی در اندیشکده بروگل، گفت: سه رآکتور آلمانی که برای خاموش شدن برنامه ریزی شده اند، ایمن هستند و می توانند برای سال های آینده با هزینه نسبتاً کم برق را تامین کنند و تصمیم به خاموش کردن آنها را یک رآکتور گران قیمت بگیرند. در بروکسل او گفت در عین حال، نیروگاه های در حال ساخت در بریتانیا، فنلاند و فرانسه با بودجه بیش از حد کار می کنند و انرژی را که می توانند تامین کنند تا سه برابر گران تر می کنند.

آقای زاخمان گفت: «من نمی‌توانم استدلال کنم که فقط آلمانی‌ها دیوانه هستند. تعطیلی انرژی هسته‌ای موجود گران است و ساختن نیروگاه‌های جدید گران است.