در کل “Wonder” نسبت به آخرین آلبوم مندس یا آلبوم قبلی ، “Illuminate” که در سال 2016 منتشر شد و هنوز هم بهترین کار او است ، که در آن چترهایی از پاپ راک نوجوان که کاملاً زیپ شده و مضطرب است ، جلا داده شده است. (اگرچه او با برخی از همكاران مشابه از جمله كید هارپون ، نیت مرسرو و اسكات هریس كار می كند ، اما به طور مشخص غایب تدی گیگر است ، ترانه سرا و تهیه كننده كه به آن آلبوم ها بالاست و اعصاب داده است.) هری استایلز ممكن است جلد مجله جذاب و الگوهای رفتاری تشنه ، اما به طور کلی مندس بسیار متقاعد کننده تر از این روش بوده است. موسیقی استایلز یک جستجوی دائمی صوتی محیطی را نشان می دهد ، در حالی که مندس در بهترین حالت خود مجموعه ای از بازدیدهای واضح را با شکوفایی انجام داده است.
هرچند در این آلبوم شعرهای او احساسات واقعی را تنگ می کند و متوقف می شود و تحویل های ریتمیک انسجام کمتری دارند. او هنوز راهی برای متورم شدن دارد ، و می فهمد که چگونه صدای خود را از ناله به پوست زیر باد کند. اما در این آلبوم ناسازگار ، به ندرت آواز او عمق احساس را منتقل می کند. تعداد انگشت شماری از آهنگهای عاشقانه دلپذیر – “24 ساعت” که مانند موسیقی کریسمس جیر جیر می کند یا “305” آماده جوراب هاپ – مطابق با روحیه نیست. تنها استثنا “Look Up at the Stars” است ، یک ترانه عاشقانه دوگانه در مورد رابطه بت و بت پرست ها. مندس با ناخوشی آواز می خواند ، مانند کسی که می فهمد – و استعفا می دهد – چه مقدار از این پویایی خارج از کنترل او است.
مشهورترین ستاره پاپ مرد دهه اخیر ، تحت تأثیر دوگانگی مشابهی در مورد موفقیت قرار دارد. این می تواند جاستین بیبر باشد که با مندز در “Monster” ، که یک دود دود و نرم است ، دوئت می کند و این دو خواننده نوعی چک روده را برای طرفداران خود انجام می دهند. مندس بدون لرزش شادی آواز می خواند: “تو من را روی یک پایه می گذاری و به من می گویی من بهترینم.
بیبر چهار سال و دو عمر بزرگتر از مندز ، مدتها است كه مجری است كه superstardom خودش دلیل اصلی وجود اوست ، با موسیقی ثانویه (یا پنجم یا نهم ، حداقل تا “تغییرات” امسال) . آیه او تارت تر ، شعله های بیشتر سوراخ بینی است: “بلند کردن من ، بلند کردن من ، و پاره کردن من ، پاره کردن من.” او بیش از این ناراحت به نظر می رسد. یک برادر بزرگتر به برادر کوچک خود اطلاع می دهد که دنیا چقدر می تواند بیرحمانه باشد. او می فهمد که به اینجا رسیده است و به دنبال خروجی است.
شاون مندز
“تعجب”
(جزیره)