سیمئون کوکس ، یک ترانه سرا ، خواننده و مخترع که گروه Silver Apples در دوران روانگردان از اولین کسانی بود که یک سینت سایزر را در مرکز موسیقی خود قرار داد ، روز سه شنبه در خانه خود در Fairhope ، Ala درگذشت. وی 82 ساله بود.

علت آن ، فیبروز ریوی بود ، مدیریت او گفت.

سیلور سیبز یک گروه دو نفره بود: دن تیلور روی طبل ها و آقای كاكس ، خود را به عنوان سيمئون محاسبه كرد ، و يك دستگاه سنتز كننده آزمايشگاهي ناخوشايندي را كه خود ساخته بود ، نواخت و برچسب او را Simeon ناميد. این دو با آلبوم ابتدایی خود که به سادگی “سیب های نقره ای” نامیده می شود ، تکرار مینیمالیستی ، هواپیماهای بدون سرنشین ، ناسازگاری و لحن الکترونیکی غیراخلاقی گروههای krautrock مانند Can ، الکترو پانک Suicide و تلاشهای بی شمار موسیقی رقص سینت پاپ و الکترونیکی را پیش بینی کردند بیا.

آقای کاکس در سال 2019 به گاردین گفت: “این هرگز برای من عجیب به نظر نمی رسید.” ما قصد نداشتیم آینده نگر باشیم. ما فقط بچه هایی بودیم که موسیقی پاپ می ساختیم و می ساختیم. “

Silver Apple فقط دو آلبوم در اواخر دهه 1960 منتشر کرد. پس از انتشار مجدد آنها و کشف مجدد آنها در دهه 1990 ، آقای کاکس با مجموعه های مختلف سیب نقره ای ، از جمله دیدار مجدد اواخر دهه 1990 با آقای تیلور ، به ضبط و تورهای جهانی بازگشت. سینتی سایزر اصلی Simeon سرانجام با جانشین دیجیتالی کوچکتر و کم اهمیت جایگزین شد.

< p class = "css-158dogj evys1bk0"> سیمئون الیور کوکس سوم در 4 ژوئن 1938 در ناکسویل ، تن متولد شد. پدرش سیمئون الیور کوکس جونیور مهندس عمران بود و مادرش ماری کادل موسی یک مربی مهد کودک.

آقای. کاکس در نیواورلئان بزرگ شد ، در موسیقی محلی مانند Fats Domino در باشگاه های محلی می شنید و در گروه دبیرستان خود شیپور می نواخت. او از نوجوانی به شهر نیویورک نقل مکان کرد و سعی کرد در 20 سالگی به عنوان یک هنرمند تجسمی حرفه ای ایجاد کند. او همچنین بانجو را آموخت و با یک گروه bluegrass ، Random Concept آواز خواند.

در سال 1967 او خواننده گروه موسیقی Overland Stage Electric شد که اغلب در Cafe Wha ظاهر می شد ؟ در دهکده گرینویچ. او از دهه 1940 یک نوسان ساز مازاد نظامی پیدا کرد و شروع به نواختن نت های خفیف آن در کنسرت ها با گروه کرد. بجز آقای تیلور ، اعضای دیگر گروه از آن متنفر بودند و این کار را ترک کردند.

آقای. کاکس و آقای تیلور به عنوان دو نفره تحت عنوان سیب های نقره ای ، برگرفته از شعر ویلیام باتلر ییتس ، فعالیت خود را آغاز کردند و شروع به ساختن آهنگ هایی پیرامون الگوهای تکراری درام آقای تیلور و هواپیماهای بدون سرنشین اسیلاتور و صدای ملایم آقای کاکس کردند.

“این کاری نیست که ما فقط انجام می دادیم آقای کوکس در مصاحبه ای با ایستگاه رادیویی WFMU در فرم نیوجرسی در سال 2016 گفت: “ما در مورد آنچه انجام می دادیم کاملا جدی بودیم. ما واقعاً احساس کردیم که اسیلاتور به اندازه ساز ویولن یا ترومبون یا هر چیز دیگری معتبر است. “

کپ رکوردز این دو نفر را امضا کرد و” سیب های نقره ای “را در سال 1968 منتشر کرد. شعر آغازین آقای کاکس” نوسانات ، نوسانات ، برانگیختن الکترونیکی واقعیت صدا “بود.

شهردار جان وی. لیندسی گروه را تأیید کرد و از سیبهای نقره ای برای بازی در پارکهای شهر نیویورک دعوت کرد. در 20 ژوئیه 1969 ، سیب های نقره ای در Sheep Meadow در Central Park برای هزاران نفر برای تماشای فرود ماه آپولو 11 به اجرای برنامه پرداختند.

اما آلبوم دوم سیب های نقره ای ، ” Contact »، که در سال 1969 منتشر شد ، فعالیت اولیه گروه را خاتمه داد. سیب سیلور اجازه استفاده از کابین خلبان هواپیمای Pan Am را برای جلد آلبوم ، با آرم شرکت هواپیمایی دریافت کرده بود ، اما جلد پشت هواپیمای سقوط داده شده Pan Pan را نشان می داد. Pan Am هم از گروه و هم از Kapp Records شکایت کرد و در بسته شدن نهایی این برچسب سهیم بود.

Silver Apples آلبوم سوم را با نام “The Garden” ضبط کرد اما تا سال 1998 منتشر نشد. تحت فشار مالی و حقوقی ، آن دو از هم پاشیدند.

آقای کاکس به موبایل ، آلا ، نقل مکان کرد و در آنجا اقوامی داشت. در دهه 1970 و 80 او کامیون بستنی رانندگی می کرد و به عنوان فیلمبردار تلویزیون و گزارشگر اخبار در هوا در آلاباما ، ویرجینیا و مریلند کار می کرد.

در همین حال ، سیلور موسیقی اپل در میان گروههای الکترونیکی دوست مانند Stereolab و Portishead در جریان بود. انتشار مجدد بوتلگ آلمان از دو آلبوم گروه و یک آلبوم ادای احترام سیب های نقره ای به نام “تحریکات الکترونیکی” در سال 1996 ، چنان مورد توجه قرار گرفت که آقای کاکس تصمیم به راه اندازی مجدد گروه گرفت.

آقای. کوکس و نوازندگان پشتیبان جدید ، مایکل لرنر بر روی طبل ها و شیان هاوکینز بر روی کیبورد ، آلبوم های جدیدی را به عنوان سیب های نقره ای منتشر کردند: مجموعه ای از آهنگ ها ، “Beacon” ، در سال 1997 ، و یک موسیقی الکترونیکی 43 دقیقه ای ، “Decatur” ، در سال 1998. سیب های نقره ای همچنین در Spectrum ، گروهی به سرپرستی پیت کمبر از Spacemen 3 ، در آلبوم 1998 “یک دریاچه قطره اشک” همکاری کردند.

پیکربندی اولیه سیب های نقره ای بعد از اینکه آقای تیلور موسیقی گروه را در WFMU شنید دوباره به هم پیوست و با ایستگاه تماس گرفت و این باعث شد که او دوباره با آقای کاکس در تماس باشد. این دو در سال 1997 با هم اجرا کردند. اما در حالی که آنها در تور بودند وانت تصادف کرد و آقای کاکس از ناحیه گردن شکست.

آقای. تیلور در سال 2005 درگذشت.

در سال 2007 آقای کاکس تور بین المللی را به عنوان سیب های نقره ای از سر گرفت و با نمونه هایی از قطعات طبل آقای تیلور به اجرای انفرادی پرداخت. او دو آلبوم در یک دوتایی به نام Amphibian Lark ، که در سال 2013 و 2016 منتشر شد ، با همراه دیرینش ، لیدیا وین لو ورت ، روی آواز ، کیبورد و بیس ساخت. وی مانند برادرش دیوید اس. کاکس جان سالم به در برد.

آقای. کوکس آلبوم نهایی سیب های نقره ای را با عنوان “Clinging to a Dream” در سال 2016 تهیه کرد ، بیشتر به تنهایی و با مشارکت خانم لوورت و آقای هاوکینز.

” شما نمی توانید تصور کنید که در ابتدا ، وقتی همه از موسیقی من متنفر بودند ، چه شکلی بود. ” “و اکنون ، با ظاهراً مردم در سراسر دنیا آن را دوست دارند ، این یک عجله بزرگ برای من است.” تماس جفت گیری بین یک ضامن و Veg-O-Matic. “