“آقای سالتزمن گفت:” ما بدون آزمایش صفحه او را امضا کردیم.

آقای. جذابیت کانری با بزرگتر شدن کمرنگ نشد. در سال 1989 ، هنگامی که او 59 ساله بود و مدتها بود که لباس مقدس جیمز باند خود را دور انداخته بود ، مجله People او را “جنسیت ترین مرد زنده” مسح کرد. پاسخ او این بود که غر بزند که بسیاری از مردان هنگام مردن سکسی نیستند.

“مردی که پادشاه می شود” (1975) ، به کارگردانی جان هاستون ، در آقای كانری در نقش یك سرباز انگلیسی كه قصد غارت یك كشور را دارد و او را به عنوان خدایی اشتباه می گیرند ، از نكات جالب توجه اقدام دوم وی بود. وقتی آقای هاستون 20 سال قبل برای اولین بار سعی در تأمین مالی فیلمی بر اساس داستان کوتاه رودیارد کیپلینگ به همین نام داشت ، قصد داشت نقش دنی دراووت ، سرکش پرشوری را که به طور جدی شروع به باور به عظمت خودش می کند ، برای کلارک گیبل ، پادشاه بی چون و چرای هالیوود در طی دهه های 1930 و 40. (نقش همسفر او Peachy Carnehan ، با بازی مایکل کین ، در ابتدا برای همفری بوگارت در نظر گرفته شده بود.) آقای Paulie Kael از نیویورکر نوشت ، آقای Connery “دنی به مراتب بهتر از گیبل بود.” p>

وی ادامه داد: “به استثنای استثناهای باشکوه براندو و اولیویه ، هیچ بازیگر نمایشگر وجود ندارد که من به جای شان کانری تماشا کنم. سرزندگی او ممکن است او را به مردانه ترین بازیگر انگلیسی زبان تبدیل کند. ” چند بازیگر ، وی افزود ، “به همان اندازه كه كونری مایل است خودآگاهانه احمقانه باشد – همانطور كه ​​از بودن لذت می برد.” صفحه ، آقای کانری هنگام خاموش شدن چراغ قوس تاریک تر و پیچیده تر بود. او که همیشه از تقلب می ترسید ، تقریباً همه فیلم هایش را ممیزی می کرد و از هر کسی که فکر می کرد از او سو advantageاستفاده می کند ، از مدیر تجارتش گرفته تا تهیه کنندگان فیلم های باند ، شکایت کرد.

در سال 1978 آقایان كانری و كین علیه شركت متفقین ، توزیع كننده” مردی كه سلطان خواهد شد “، از طریق محاسبه سهم دریافتی فیلم ، دادخواست شكایت دادند. (این پرونده خارج از دادگاه حل و فصل شد.) او هنوز در سال 2002 درگیر این پرونده بود و از تهیه کننده پیتر گوبر و ماندالای پیکچرز به دلیل حمایت از “پایان بازی” ، C.I.A شکایت کرد. مهیجی که آقای کانری در آن بازی می کرد. وی بعداً کت و شلوار را کنار گذاشت.

کینه درخشان که به بسیاری از دادخواست های او دامن زد ، و او از کودکی با خود حمل می کرد ، نیز یکی از رمزهای موفقیت وی به عنوان یک بازیگر.

کودکی چالش برانگیز

او توماس شان کانری در 25 اوت 1930 متولد شد و گهواره اش کشوی پایین یک کمد در یک تخت آب سرد در کنار یک کارخانه آبجوسازی. دو توالت سالن با سه خانواده دیگر مشترک بود. پدرش جو ، هفته ای دو پوند در کارخانه لاستیک درآمد داشت. مادر او ، افی ، گهگاه به عنوان یک زن نظافت کار می کرد.

در سن 9 سالگی ، توماس یک کار صبح زود پیدا کرد که شیر را در یک گاری اسب به مدت چهار ساعت تحویل می داد قبل از رفتن به مدرسه برادرش ، نیل ، در دسامبر سال 1938 متولد شده بود ، وعده های غذایی معمول فرنی و سیب زمینی باید به چهار طریق کشیده شود. هفته ای یک بار ، اگر خانواده شش پنیس پس انداز می کرد ، توماس به حمام عمومی می رفت و “فقط برای تمیز کردن” شنا می کرد.

مانند ماه هایی که 12- چارلز دیکنز یک ساله کار خود را در کارخانه ای که باعث سیاه شدن کفش می شد سپری کرد ، کودکی محروم آقای کانری بقیه زندگی او را مطلع کرد. هنگامی که 63 ساله بود ، به مصاحبه کننده گفت که حمام هنوز “چیز خاصی” است.

عصبانیت او هرگز خیلی پایین سطح زمین نبود. وی به تایمز گفت ، “آنچه او” جناح خشونت آمیز “خود نامید ، ممکن است در دوران کودکی” مهمات “باشد. همین امر در مورد ترکیب عجیب انبوه و سخاوت او صادق بود.

یک گلف باز پرشور – او بازی را در همان زمان کشف جیمز باند کشف کرد – او تنها بازیکن بود در کلوپ Bel-Air Country در لس آنجلس که کیف خود را حمل می کرد به جای اینکه به یک بچه پول بدهد تا باشگاه هایش را برای او حمل کند. با این حال او میلیون دلاری که در “Diamonds Are Forever” کسب کرد را به سازمان بین المللی آموزش اسکاتلند ، سازمانی که وی برای کمک به تحصیل اسکاتلندی های فقیر تأسیس کرد ، داد.

وقتی از او پرسیدند که چرا او مایل است صورتحساب دوم را به عنوان خرابکار معدن کار ذغال سنگ به جاسوس شرکت ریچارد هریس در” The مولی مگوایر “(1970) ، وی گفت ،” آنها یک میلیون دلار برای آن به من پرداختند و برای این نوع پول ، آنها می توانند قاطر را پیش من بگذارند. ” اما او پس از خواندن نیاز تئاتر به پول ، 50،000 پوند به تئاتر ملی جوانان انگلستان کمک کرد. وی که از حامیان پرشور ملی گرایی اسکاتلند بود ، ماهانه 5000 پوند به حزب ملی اسکاتلند می داد.

با نزدیک شدن به همه پرسی ملی استقلال در سال 2014 ، آقای کانری نوشت مقاله نظريه New Stateman که به نفع آن استدلال می کند.

“من به عنوان یک اسکاتلندی و کسی که یک عشق مادام العمر به اسکاتلند و هنر دارد ، من فرصت استقلال را معتقدم خیلی خوب است که از دست ندهی ، “او نوشت. به زبان ساده – هیچ اقدامی خلاقانه تر از ایجاد یک ملت جدید وجود ندارد. ” با این حال ، چون اقامت اولیه وی در اسکاتلند نبود ، آقای کانری واجد شرایط رأی دادن نبود.

در سن 13 سالگی ، توماس کانری به یک شیر تمام وقت تبدیل شد. انگلیس چهار سال در جنگ بود و هر پسر جسمی توانا می توانست شغل خود را بدست آورد. سه سال بعد ، با آمدن سربازان به خانه و کمبود کار ، به نیروی دریایی سلطنتی پیوست.

وی برای 12 سال در آنجا ثبت نام کرد ، اما در 19 سالگی پس از ابتلا به زخم مرخص شد. . او همچنین دو خال کوبی بر روی بازوی راست خود – “مادر و پدر” و “اسکاتلند برای همیشه” – و یک کمک هزینه معلولیت کوچک که برای یادگیری پرداخت مبلمان استفاده کرده بود ، به دست آورد. سپس او کار خود را انجام داد و پایان تابوت ها را گذاشت. در ساعات خالی از کار او فوتبال (و به صورت نیمه حرفه ای بازی می کرد) و بدن سازی را انجام داد.

بدن سازی غیر مستقیم به بازیگری منجر شد. در سال 1953 ، او و یکی از دوستانش برای شرکت در مسابقه آقای جهان به لندن رفتند. آقای كانری یك جایزه جزئی گرفت – بر اساس بیشتر گفته ها ، مقام سوم در بخش مردان قد بلند – اما مهمتر از آن ، در حالی كه در آنجا در مورد ممیزی برای تولید تور موسیقی موزیكال “جنوب اقیانوس آرام” شنید. او برای گروه کر انتخاب شد زیرا او مانند ملوان به نظر می رسید و می توانست تدارکات دستی نیز انجام دهد.

در طی سالی كه آقای كانری در “اقیانوس آرام جنوبی” گشت و گذار كرد ، لهجه اسكاتلندی را بسیار نفوذناپذیر از دست داد به طوری كه بعدا ادعا كرد بازیگران دیگر ابتدا تصور می كردند كه او لهستانی است. نام او به شان کانری کوتاه شد. و او خود را مربی یافت. رابرت هندرسون ، یک بازیگر آمریکایی در این بازی ، برنامه ای خواند که شامل تمام نمایشنامه های جورج برنارد شاو ، اسکار وایلد و هنریک ایبسن ، همراه با رمان های توماس ولف ، پرومست “یادآوری چیزهای گذشته” و جویس جونس “اولیس” بود. . “

” من تور “اقیانوس آرام جنوبی” خود را در هر کتابخانه ای در انگلیس ، ایرلند ، اسکاتلند و ولز گذراندم ، “آقای کانری در سال 1992 به The Houston Chronicle گفت.” و در شبهایی که تاریک بودیم ، هر نمایشی را که می دیدم می دیدم. اما این کتاب ها ، خواندن است که می تواند زندگی فرد را تغییر دهد. من گواه زنده هستم. “

چند سال آینده ترکیبی از نقش های کوچک صحنه ای و تلویزیونی بود. وقفه خوش شانس او ​​در 31 مارس 1957 رخ داد. جک پالانس قرار بود در “Requiem for a heavyweight” ساخته Rod Serling در تلویزیون زنده برای BBC بازی کند. آقای پالانس در همان نقش سال قبل در “Playhouse 90” پیروز شده بود. اما او در آخرین لحظه انصراف داد و آقای کانری نقش بوکسور مسن مونت مک کلینتاک را به ارث برد. منتقد روزنامه تایمز لندن نوشت ، اگرچه اشتباه بود ، اما او “جذابیتی مبهم و بی نظیر” داشت. طی 24 ساعت ، آقای کانری اولین پیشنهادات سینمایی خود را دریافت کرد.

رشته ای از فیلم های B دنبال شد ، از جمله “اکشن ببر” (1957) ، یک فیلم هیجان انگیز با بازی ون جانسون که در آن قسمت کوچکی داشت و “بزرگترین ماجراجویی تارزان” (1959) ، که در آن او نقش یک شرور را برای نابودی یک روستا بازی کرد. وی همچنین در حماسه تمام روز “D L Day” (1962) در نقش شخصی بازی کرد و مردی در “داربی اوگیل و مردم کوچک” دیزنی (1959) افسون شد و عاشق شد.

“مایکل کرشتون” رمان نویس و فیلمساز ، که کارگردانی آقای کانری را در “سرقت قطار بزرگ” (1979) ، “رمان بزرگ در تاریکی” (1979) مشاهده کرد ، “در این فیلم های اولیه” حضور حیوانات که تقریباً غالب است. “

كنت وی ورونسكی در مقابل آنا كلر بلوم در آنالیز تلویزیونی 1961 تلویزیون بی بی سی از” آنا كارنینا “ساخته تولستوی ، توجه مردانی را كه قصد تولید” Dr. خیر. “

هم آقای كانری و هم شخصیتی كه او بازی كرد احساسات آنی بودند. ورایتی پس از نبوت نوشت: “جیمز باند به وضوح اینجا است تا بماند.” نه ”باز شد. “او هیچ اسکاری نخواهد برد اما پیروان مشتاق زیادی برنده خواهد شد.”

آقای. كانری و دایان سیلنتو ، بازیگری كه هنگام بازی در نقش عاشقانه در نسخه تلویزیونی “آنا كریستی” اثر اوژن اونیل در سال 1957 با او ملاقات كرده بود ، در 30 نوامبر 1962 ازدواج كردند. پسرش جیسون ، كه بزرگ می شود یک بازیگر شش هفته بعد متولد شد.

این ازدواج کمابیش ادامه داشت تا اینکه آقای کانری با میشلین روکربون ، هنرمند فرانسوی و گلف باز وسواسی ، در یک گلف دیدار کرد مسابقات در مراکش در سال 1970. او متاهل بود ، او متاهل بود و هر دو مدال گرفتند. پس از ازدواج در سال 1975 ، آنها بیشتر در ماربلا ، اسپانیا زندگی می کردند ، بیشتر به دلیل اجتناب از مالیات بر درآمد انگلیس ، اما بخشی از آن به دلیل 24 زمین گلف ماربلا بود.

با بازگشت به نقش جیمز باند در فیلم “هرگز هرگز هرگز نگو” ، به پیشنهاد خانم روكبرون ، آقای كانری دچار مشكل مالی شد زیرا حسابدار سابق وی پولی را كه از فیلم های باند به دست آورده بود در سرمایه گذاری های بدون وثیقه قرار داده بود. آقای کانری در سال 1984 شکایت کرد و به دلیل سهل انگاری 4.1 میلیون دلار قضاوت کرد ، اما به خبرنگاران گفت ، “من پیش بینی نمی کنم پول دریافت کنم.”

” من فکر نمی کنم قدیمی تر باشم “

تقریباً از زمانی که جیمز باند را پشت سر گذاشت ، آقای کانری از یک جوان زیبا به ستاره شخصیت تبدیل شد. آقای کانری در سال 1987 به روزنامه تایمز گفت: “دلیل زندگی طولانی و متنوع کار برت لنکستر نسبت به کرک داگلاس این بود که وی از محدود کردن خودداری کرد.” او برای بازی در نقش های کمتر عاشقانه آمادگی بیشتری داشت و آزمایشی در انتخاب نقش هایش. و این روشی است که من سعی کرده ام باشم. من بزرگتر یا احمق به نظر نمی رسم. “

اگر پول به اندازه کافی خوب بود ، اغلب مایل به نقش آفرینی در تصاویر بد بود ، آقای کانری صدای یک اژدهای تولید شده توسط رایانه در “Dragonheart” (1996) و یک شرور در تلاش برای ایجاد یک فاجعه آب و هوایی در لندن در نسخه فیلم اشتباه برنامه تلویزیونی فرقه ای “انتقام جویان” (1998). اما او بیش از سهم خود در پیروزی های اواخر شغلی نیز داشت.

او به نقش خود در نقش پدر عجیب هریسون فورد در “ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی” (1989) خوش آمد. ) – حتی اگر آقای فورد تنها 12 سال از خودش کوچکتر بود. سال بعد او در نقش یک فرمانده زیردریایی هسته ای روسیه در تلاش برای عزیمت به ایالات متحده در فیلم “شکار برای اکتبر سرخ” تام کلنسی و یک ناشر بریتانیایی بسیار مشروب اما ساده لوح بود که توسط استخدام اطلاعات انگلیس در روسیه پس از جنگ سرد در ” The Russia House ، “براساس رمان جان لو کاره.

آقای. آخرین فیلم کانری یکی از فیلمهای کمتر او بود: “لیگ آقایان فوق العاده” (2003) ، اقتباسی ناموفق از یک مجموعه کتابهای مصور باهوش درباره گروهی از قهرمانان ویکتوریا.

در سال 2005 ، او به یک مصاحبه کننده گفت که کارش با بازیگری تمام شده است ، کمتر به دلیل سنش به دلیل” سفیه هایی که اکنون در هالیوود فیلم می سازند “. پنج سال بعد ، او به مصاحبه کننده دیگری گفت: “فکر نمی کنم هرگز دوباره بازی کنم. من خاطرات بسیار شگفت انگیزی دارم اما آن روزها گذشته است. ” به جز برخی کارهای صداپیشگی ، و علی رغم صحبت های گاه به گاه در مورد پروژه های جدید احتمالی ، آنها چنین بودند.

علاوه بر همسرش و پسرش جیسون ، بازماندگان وی شامل برادرش نیز می شوند.

در 5 جولای 2000 ، با پوشیدن رنگ سبز تیره آقای كانری تارتان از تپه های کوهستانی ، در ملك الیزابت دوم در كاخ Holyroodhouse در ادینبورگ شوالیه شد. این شوالیه ای بود که به مدت دو سال توسط مقامات عصبانی از حمایت صریح وی از حزب ملی اسکاتلند و نقش فعال وی در تصویب همه پرسی که اولین پارلمان اسکاتلند را در 300 سال گذشته ایجاد کرد ، وتو شد.

این کاخ در کمتر از یک مایل از مسکن در فونتبریج که آقای کنری در آن بزرگ شده فاصله دارد. او در 18 سالگی هرگز خال کوبی “اسکاتلند برای همیشه” را که روی بازوی خود قرار داده حذف نکرد و هرگز وسوسه نشد که هویت خود را انکار کند یا خود را به یک نجیب زاده انگلیسی تبدیل کند ، او در سال 1987 به تایمز گفت:

“فکر می کنم قدرت من به عنوان یک بازیگر این است که نزدیک به هسته اصلی خودم باقی مانده ام.”

الکس مارشال گزارش مشارکت داشته است.