HONG KONG – طرفدار دموکراسی هنگ کنگ قانونگذاران روز چهارشنبه گفتند در اعتراض به كنترل روزافزون پكن بر مجلس قانونگذاري ، يكي از آخرين مراكز مخالف در شهر چين ، به طور گسترده استعفا خواهند داد.

15 استعفا با تصمیمی در اوایل روز خارج از پکن که مجبور به برکناری چهار قانونگذار مخالف در هنگ کنگ شد.

عزیمت نمایندگان در حالی است که تلاش های پکن برای خاموش کردن مخالفت سیاسی هنگ کنگ و برای مهار یک حرکت گسترده اعتراضی.

در اینجا نگاهی می اندازیم به لحظات مهم در مسابقه طولانی بین نیروهای طرفدار دموکراتیک و مقامات مورد حمایت پکن که در موقعیت ویژه هنگ کنگ به عنوان یک سنگر برای آزادی بیان و استقلال مغلوب شد دادگاههای داخلی.

لایحه استرداد اعتراضات زیادی را برانگیخته است.

در ماه مه سال 2019 ، قانون گذاران هنگ کنگ با تصویب لایحه ای که اجازه استرداد به سرزمین اصلی چین را می دهد ، جایی که دادگاه ها توسط حزب کمونیست حاکم کنترل می شوند ، با هم توافق کردند. به دنبال آن اعتراضات خیابانی عظیمی رخ داد ، به گفته سازمان دهندگان تخمین زدند که یک میلیون نفر در 9 ژوئن 2019 در شهری در حدود 7.5 میلیون نفر راهپیمایی کردند.

سه روز بعد ، پلیس به سمت معترضانی که بزرگراه اصلی خارج از مجلس قانونگذاری ، قانونگذار هنگ کنگ را مسدود کرده بودند ، با گاز اشک آور شلیک کرد. این واکنش سنگین باعث راهپیمایی دیگری در ماه ژوئن شد که به گفته برگزارکنندگان نزدیک به دو میلیون نفر در آن شرکت کردند.

در 21 ژوئیه ، پس از آنکه معترضین دفتر ارتباط پکن در هنگ کنگ را تخریب کردند ، گروهی حمله کردند گروهی از معترضین در ایستگاه قطار. دهها نفر از جمله روزنامه نگاران و یک قانونگذار طرفدار دموکراسی زخمی شدند. ظهور بی عملی پلیس در آن شب باعث عصبانیت گسترده نسبت به نیروی پلیس هنگ کنگ و سو susp ظن در مورد عدم تمایل افسران برای محافظت از معترضان ضد دولت شد.

در ماه های بعد ، خیابان درگیری ها بین پلیس و معترضین سیاهپوش روتین شد ، که نمادهای اقتدار ، از جمله کلانتری های محلی و سیستم مترو با اعتراض شهر را هدف قرار دادند.

لایحه ای پس گرفته شد ، تشدید خشونت و پیروزی در انتخابات.

حتی با شدت گرفتن دستگیری ها ، جنبش اعتراضی ادعا کرد که یک موفقیت بزرگ دارد: در سپتامبر 2019 ، کری لام ، رهبر هنگ کنگ ، استرداد را پس گرفت. قبضه.

امتیاز با این حال اعتراضات را خاتمه نداد و برخی شدت بیشتری گرفتند. درگیری ها در پردیس های دانشگاهی در اواسط ماه نوامبر شبیه محاصره های قرون وسطایی بود ، دانش آموزان دانشگاه خود را در برابر اتهامات پلیس تقویت می کردند و حتی گاهی تیرها را به سمت پلیس ضد شورش شلیک می کردند. پلیس با استفاده از گاز اشک آور ، باتوم ، توپ آب و گلوله های لاستیکی به تاکتیک های خشن خود ادامه داد.

اما اگر مقامات پکن شرط بندی می کردند که افزایش خشونت باعث مخالفت عقاید محلی می شود جنبش اعتراضی ، آنها اشتباه می کردند.

این جنبش در اواخر نوامبر یک پیروزی خیره کننده به دست آورد زیرا کاندیداهای طرفدار دموکراسی بیشتر کرسی های انتخابات محلی شوراهای منطقه را تصاحب کردند. این بیان واضح سرپیچی و عصبانیت نسبت به پکن و متحدانشان در رهبری هنگ کنگ بود.

پس از پیروزی در انتخابات جنبش دموکراسی خواهی ، چند هفته عقب ماندگی در اعتراضات ایجاد شد. سپس ، در روز سال نو ، تظاهرکنندگان در اعتراضی که با آرامش آغاز شد اما به درگیری شدید با پلیس انجامید ، با تمام قدرت به خیابانها بازگشتند.

اما حتی هنگام راهپیمایی ، بسیاری از معترضین بیش از خشم صالحانه ابراز ترس و وحشت می کردند. مقامات سرزمین اصلی و هنگ کنگ روشن کرده بودند که عقب نشینی نخواهند کرد ، و اقتصاد هنگ کنگ علائم فشار شدید ناشی از این اختلال را نشان می داد.

لحن در حال تغییر بود و سپس همه گیری ویروس کرونا رخ داد. با شروع انتشار ویروس جدید در سراسر جهان ، قوانین فاصله اجتماعی و الزام برای خانه ماندن حتی جنبش اعتراضی را بخار بیشتری می بخشد.

دولت هنگ کنگ گفت همه گیری به این معنی بود که انتخابات قانونگذاری که برای ماه سپتامبر برنامه ریزی شده است ، باید یک سال به تعویق بیفتد. مخالفان گریه كردند و گفتند كه دولت از شکست نامزدهای استقرار می ترسد.

قانون امنیت ملی وضع شده است.