PARIS – در مورد اخیر روز خنک ، Jérôme Callais زندگی نامه دست دوم Robespierre را در سلفون محکم پیچید ، جلد گالینگور چرم سورمه ای را با یک ضربه مچ دست مچ دست پوشانده و آن را در نزدیکی قدی سنگین وزن در Talleyrand در داخل کتابفروشی سبز تیره خود در quai بالای رود سن قرار داد.
آسمان آبی درخشان بود و خورشید بر روی چهره های گارگویل تزیین گل رز را تزیین کرد که Pont Neuf را تزئین می کند ، نه چندان دور از جایی که آقای کالای کلاسیک های غبارآلود را به بازدیدکنندگان بی شماری بیش از 30 سال.
در زمان های عادی ، پاریسی ها و جهانگردان از سراسر جهان به جستجوی محصولات وی و تقریباً 230 مورد دیگر در فضای باز می پرداختند. کتابفروشان معروف به “les bouquinistes” ، که کتابچه های فلزی جعبه ای آنها تقریباً چهار متر کشیده شده است در امتداد ساحل چپ و راست رودخانه.
اما به دلیل محدودیت های قفل برای جلوگیری از بیماری همه گیر ویروس کرونا ، مرورگرها را دور نگه می دارد ، معیشت کتابفروشان به سرعت در معرض خطر قرار می گیرد. . بسیاری از آنچه که می ترسند فصل آخر یک متیه با قدمت چند قرن باشد که به اندازه لوور و نوتردام نمادین پاریس است ، ستایش می کنند.
آقای کالای 60 ساله که رئیس جمهور است گفت:” ما سعی می کنیم این کشتی غرق نشود. ” از اتحادیه بوكونیست ها ، وقتی او چشمش را نگران كرد به صف های دكه های كرکره ای واقع در Quai de Conti ، بالای نوک Ile de la Cité. “اما Covid بیشتر مشتریان ما را ناپدید کرده است.”
Jér Calme Callais ، چپ ، گفت:” ما در تلاش هستیم که این کشتی غرق نشود. ” که رئیس انجمن بوكونیست ها نیز هست. اعتبار … مائوریسیو لیما برای نیویورک تایمز
حتی قبل از اینکه فرانسه ماه گذشته قفل جدیدی را برای مقابله با تجدید حیات ویروس در سرتاسر کشور اعمال کند ، گردشگرانی که جز a اصلی درآمد بوکونیست ها هستند ، از آمدن خود متوقف شده بودند. و سرگرمی دوست داشتنی Parisien در flânerie – بی هدف برای لذت بردن از زندگی قدم زدن – چیزی جز خنثی کردن ، خفه شدن توسط مقررات منع رفت و آمد و قرنطینه ای که باعث شد کتابفروشان از مشتریان سخت گیر محروم شوند ، است.
روزها بدون فروشنده فروش می گذرند و وقتی این کار را انجام می دهند خوش شانس هستند که بیش از 30 یورو سود می برند. بیش از چهار پنجم سکوهایی که در دو طرف رودخانه ، از نوتردام گرفته تا پونت رویال اجرا می شوند ، کم و بیش به طور دائم شاتر هستند.
دیوید نوسك مهندس سابق صداپیشگی كه ادبیات كلاسیك و مدرن فروخته است گفت:” ما به سختی غذا می خوریم “. نقاشی ها و سنگ نگاره های عتیقه در نزدیکی لوور به مدت سه دهه.
آقای. نوسک در میان معدود مالکان است که علی رغم کاهش ترافیک پا تلاش کرد باز بماند. اما یک شنبه در اکتبر قبل از قفل جدید ، او در ساعت غیر معمول اوایل 6:30 بعد از ظهر بسته شد. پس از فروش یک کتاب به قیمت 10 یورو. در چهار روز گذشته ، او هیچ چیز فروخته بود.
قبل از ویروس ، وی گفت ، او می تواند حساب کند تا 2500 یورو در ماه. اکنون آقای نوسک به سختی ماهی 400 یورو درآمد دارد.
تمام آنچه که باعث می شود او و بسیاری از متعهدانش سرپا بمانند دور تازه ای از حمایت دولت از فعالیت های کوچک اقتصادی است ماهیانه به 1500 یورو در ماه اکتبر ، پس از سه ماه کمک در بهار.
اما بوکونیست ها می خواهند کار کنند . آنها مشتاقند سنتی را حفظ کنند که مربوط به قرن شانزدهم است ، زمانی که دستفروشان “بوكاوین” یا كتابهای دست دوم كوچك را در امتداد پل Pont Neuf از گاری های چوبی و جیب های بزرگ دوخته شده به كتشان ، هاوك می كردند.
این حرفه با سختی هایی روبرو شده است ، از جمله ممنوعیت های متناوب تحت انواع پادشاهان فرانسه. در دهه 1800 ، سرانجام ناپلئون تابلوهای کتاب دائمی را بر روی تخته سنگهای رود سن ، مجاز کرد و بوکونیست ها را محبوب کرد و آنها را برای دانش آموزان ، روشنفکران و نویسندگانی مانند هونوره دو بالزاک ساخت. یک کتابخانه گسترده در فضای باز با حدود 300000 کتاب هم اکنون در غرفه هایی که بیش از 12 کوآ گسترده شده اند موجود است.
بسیاری از بوكونیست های امروزی بازنشستگانی هستند كه با حقوق بازنشستگی زندگی می كنند و جمع كننده های عجیب ادبیات و مجلات عجیب و غریب هستند كه بیشتر از خانه ها و املاك خریداری می شوند. آنها به عنوان استادان فلسفه سابق ، خوانندگان پانک راک و داروسازان از سوابق التقاطی استقبال می کنند.
کادر رو به رشد افرادی در 30 و 40 سالگی به صفوف آنها پیوستند ، جذب آزادی کار کردن در بیرون از یک دفتر در زیر باران یا درخشش و خلاقیت ساختن یک جهان ادبی در یک فضای کوچک.
حتی قبل از همه گیری ، بوکونیست ها با فرهنگ تغییراتی که تجارت کتاب را در همه جا تحت تأثیر قرار داده است – مانند این واقعیت که در میان حواس پرتی فناوری ، مردم مانند گذشته کتابهای فیزیکی نمی خوانند و در صورت مطالعه ، اغلب برای خرید آنها به آمازون مراجعه می کنند.
آقای. کالایس امیدوار است که بتواند سهم خود را برای زنده نگه داشتن کلمه چاپ شده انجام دهد. مردی کینه توز که قادر است ساعتها با کاملاً غریبه ها سر و صدا کند ، دوست دارد قبل از اینکه مردم چشمان خود را به آیفون بچسبانند ، خود را یک یادگار آنالوگ از یک دوره ساده تر بداند. یک تلفن ثابت بژ فعال در بالای کتابخانه اش قرار دارد. در زیر آن ، تابلوی دست نوشته ای را چسب زده بود: “خواندن به حماقت آسیب جدی می رساند.” وی گفت ، از آنجا كه مردم نمی توانند تنها با تاریخ زندگی كنند ، وی انتخاب های خود را با مضامین موسیقی و طبیعت ، از جمله كتاب های گلن گولد ، فنگ شویی و پیرنه ، مخلوط كرد.
النا كاررا ، 30 ساله ، كه سال گذشته جایگاه خود را افتتاح كرد ، بخشی از نسل اینستاگرام است که اکنون سهمیه بندی را انجام می دهد.
خانم. کاررا ، که در جایگاه خود سنجاق های عجیب و غریب ، کمیک Asterix ، Playboys پرنعمت و بیوگرافی بریژیت باردو قرار دارد ، با انتشار عکسهایی از کالاهای خود در حساب اینستاگرام ، تقریباً نیمی از فروش خود را انجام می دهد. بسیاری از ده فروشنده جوان که اخیراً وارد این تجارت شده اند نیز عمده فروش خود را به صورت آنلاین انجام می دهند.
“ما بخشی از نسل جوان هستیم که این کار را بخاطر علاقه ما به کتاب انجام می دهیم و این ما هستیم که باید این حرفه را زنده نگه داریم. “
” اما برای این کار ، علاقمندان به تجارت احتیاج دارند برای تغییر با زمان ، “او اضافه کرد. “ما نمی توانیم دایناسور باشیم.”
آقای. نوسك ، مهندس صدا پیشین ، وب سایت خود را دارد و اخیراً bouquinistesdeparis.com را ایجاد كرده است ، جایی كه همكارانش می توانند تصاویر كتاب های خود را برای فروش در سراسر جهان بارگذاری كنند. اما اکثر فروشندگان قدیمی – بیش از دو سوم بیش از 60 سال دارند – از اینترنت بهره کافی برای افزایش دید در اینترنت را ندارند ، چه رسد به اینکه به بالای صفحات جستجو تحت سلطه تبلیغات کتاب در آمازون بروید.
از 300 کتابی که تاکنون به وب سایت علاقمندان بارگذاری شده است ، آقای نوسك ، 67 ساله ، گفت كه فقط پنج فروخته شده است.
وی اذعان داشت: “ما باید اقدامات بیشتری انجام دهیم.” با این وجود ، او امیدوار بود که این صنعت دوباره بهبود یابد ، همانطور که در طول قرن ها بارها و بارها تکرار شده بود.
وب سایت bouquinistes ، وی اظهار داشت ، با کلمات لاتین” fluctuat nec mergitur “، شعار باستانی پاریس ، که به معنی:” او توسط امواج پرتاب می شود ، اما فرو نمی رود “تزئین شده است.
“من هرگز تصور نمی کردم این اتفاق بیفتد” ، و چشم هایش را روی پیاده رو خالی انداخت.
وی گفت: “هنوز هم بوكونیست ها از قرون وسطی در اینجا بوده اند.” “من می خواهم فکر کنم که ویروس کرونا ویرانگر ما نخواهد بود.”
آنتونلا فرانچینی گزارش ارائه داد.
