آیا جمهوری خواهان مجلس نمایندگان می توانند مانند اعضای یک حزب سیاسی با عملکرد خوب رفتار کنند؟ یا آیا آنها هنوز همان حزبی هستند که در دهه گذشته یکی پس از دیگری رهبران مجلس را طی کرده است و قادر به یافتن کسی نیست که بتواند جناح های مختلف را متحد کند؟

مذاکرات چند روز گذشته برای سقف بدهی سیگنال های متناقضی به همراه داشته است. و جمهوری‌خواهان زمان بیشتری برای انتخاب مسیر ندارند: برای جلوگیری از پیش‌فرض که بسیاری از اقتصاددانان معتقدند بسیار زیان‌بار است، کنگره احتمالاً باید ظرف چند روز آینده اقدام کند.

در بسیاری از هفته های گذشته، جمهوری خواهان مجلس نمایندگان به طور قطعی کارآمد به نظر می رسیدند. در ماه آوریل، آنها لایحه ای را برای افزایش سقف بدهی تصویب کردند که شامل کاهش شدید مخارج بود و شبیه به یک پیشنهاد اولیه در یک مذاکره بود. این آخر هفته، رهبران جمهوری خواه مصالحه ای را با پرزیدنت بایدن نهایی کردند که در آن هر طرف بخشی از آنچه را که می خواست به دست آورد. به نظر می رسید که لایحه سازش در مسیر تصویب قرار دارد – حتی زمانی که جمهوری خواهان محافظه کار و دموکرات های لیبرال از جنبه هایی از آن انتقاد کردند.

با این حال، دیروز به نظر می‌رسید که این سازش به دلیل درگیری‌های داخلی جمهوری‌خواهان در خطر فروپاشی است. چیپ روی، نماینده تگزاس، یک محافظه‌کار بانفوذ، دیروز بعد از ظهر گفت: «هیچ یک جمهوری‌خواه نباید به این لایحه رأی دهد».

یکی دیگر از جمهوری‌خواهان راست‌گرا، دن بیشاپ از کارولینای شمالی، در مورد رهبر حزبش، رئیس‌جمهور کوین مک کارتی، و توافق مصالحه‌ای که مک کارتی با آن مذاکره کرد، تندتر بود. بیشاپ گفت: «من از دروغ ها خسته شده ام. “من از فقدان شجاعت، بزدلی خسته شده ام.” برخی از گروه‌های محافظه‌کار خارجی، مانند باشگاه رشد و بنیاد هریتیج نیز از این سازش انتقاد کرده‌اند.

هنوز مشخص نیست که آیا این شکایات عمدتاً عملکردی هستند یا چشم‌انداز لایحه را تهدید می‌کنند. مک کارتی دیروز به ابراز خوش بینی خود مبنی بر تصویب این لایحه ادامه داد و کمیته قوانین مجلس نمایندگان با رای دادن به وی اجازه داد تا امروز مجلس نمایندگان در مورد آن بحث کند.

اگر این لایحه تصویب شود، همه این‌ها و عقب‌نشینی‌ها نسبتاً بی‌اهمیت خواهند بود، و نتیجه همچنان یک پیروزی برای مک کارتی خواهد بود، هرچند کثیف. اما این همچنین یادآور هرج و مرجی است که اکنون بخشی منظم از سیاست حزب جمهوری خواه است. در مقایسه، دموکرات‌های کنگره در طول 15 سال گذشته بسیار متحدتر بوده‌اند و قادر به تصویب قوانین گسترده‌تر – در مورد مراقبت‌های بهداشتی، آب و هوا و سایر مسائل بوده‌اند.

اگر یک لایحه سقف بدهی شکست بخورد و دولت به تعهدات خود نپردازد، کشور ممکن است با سطح جدیدی از آشفتگی روبرو شود. جانت یلن، وزیر خزانه داری، تخمین زده است که دولت ممکن است روز دوشنبه با کمبود اعتبار مواجه شود.

کارل هولس، خبرنگار ارشد روزنامه تایمز در واشنگتن، شب گذشته به من گفت: «من فکر می‌کنم احتمالاً می‌گذرد، اما آشکارا ناآرامی‌های جمهوری‌خواهان زیادی وجود دارد. “هنوز زمان های سختی در پیش است.”

• الیزابت هولمز، بنیانگذار شرم آور Theranos برای شروع محکومیت 11 ساله خود به دلیل کلاهبرداری به زندان مراجعه کرد.

• Sacklers، صاحبان Purdue Pharma، مصونیت کامل از تمام دعاوی حقوقی مدنی در مورد تجارت داروهای مخدر آن را دریافت خواهند کرد.

• جوایز جیمز ریش، سرآشپزها را بررسی می‌کنند تا نامزدهای بالقوه مشکل‌ساز را از بین ببرند، اما این روند خودش مشکلاتی دارد.

• روزالین کارتر، همسر رئیس جمهور جیمی کارتر، مبتلا به زوال عقل است.

• مقامات آیووا برنامه های تخریب ساختمانی را که در آخر هفته پس از یافتن ساکنی که هنوز در آن فرو ریخته بود، متوقف کردند.

نظرات

بی طرفی از هر دو طرف درگیری جلوگیری می کند تا کمک های بشردوستانه را متوقف کنند. میریانا اسپولیاریکرئیس صلیب سرخ می نویسد.

تحلیلگران کره شمالی حدس می زنند که آیا دختر 10 ساله کیم جونگ اون وارث او خواهد بود یا خیر. موانع جنسی سفت و سخت این کشور علیه او کار می کند، چون سو جین می نویسد.

در اینجا ستون ها توسط ازرا کلاین در سقف بدهی و برت استفنز در مورد انتخابات ترکیه

صبح می خواند

غوطه وری کامل

جرمی استرانگ با بازی کندال روی در فیلم جانشینی شهرت دارد. او همچنین به دلیل رویکردش به بازیگری مشهور است که GQ آن را “شدید تا حد شیدایی و توهم” توصیف کرده است. او گفت که برای بازی در این نقش سعی کرده هویت خود را از بین ببرد. او لباس کندال را می پوشید و شک و تردید به خود و هنر جبران بیش از حد را تمرین می کرد.

در طول چهار فصل، بازی کندال، پسر مشکل دار و از نظر اخلاقی ورشکسته یک میلیاردر، او را خسته کرد. استرانگ به تایمز گفت: “یک بار یکی گفت که بازیگران ورزشکاران احساساتی هستند.” “و این نمایش برای من مانند یک مسابقه دهگانه بود.”